rimos D e Candolle et Schultes sententiam nostram, quod attinet ad Loranthorum
divisionem, perscripsisse, paueisque eam hic repetimus :
i° Genus Loranthus, formas habitu adeo diversas complectens, non modo
secus antherarum insertionem, sed et prscipue secus braetearum eonformationem
esse par lie ml um;
2“ Genus Loranthus stricte sic dictum, cujus typum L . Europeeus ut species
antiquissima sisteret, ad species solummodo paucas esse accomodandum •
3» Nosmet jam nunc inter L oranthos Javanicos species nonnisi illas a genere
exeludere veile, quse reliquis aut habitu singulari pnecellerent, u tu tL . gemmi-
florus et L . albidus, typi generum duorum novorum Lepostegeres et Elytranthe,
aut antherarum structure plane diversè. recederent, ut genus Loxanthera.
Quae prolegomena in L oranthos Javanicos quum jam typis exsoriberentur
accepimus observationes ab illustri D e Martius nuperrime ( Flora s. Regensb.
Bot. Zeit. i 83o , n° 7 ) de Loranthis emissas. Lastamur, quod vir sagacissimus,
quum vastum istud genus in plura mox indicanda divideret, iisdem fere rationi-
bus, ac supra circa dignitatem bractearum significavimus, ductus fuisse videatur :
i° Loranthus. 2° Struthanthus Mart. 3° Psittacanthus Mabt. 4° Tristerix Mart.
5° Dendrophthoë Mart. 6° Phthirusa Mart. Hisce adhuc addenda sunt: 7° Loxan-
thera Bl. 8° Lepostegeres Bl. 90 Elytranthe Bl., prout forsitan genera restituenda
Grlutago Commers. et Helixanthera L our.
Prseterea Loranthearum familiam spectant Spirostylis Presl, Fiscum L ink.
(Bazoumofskya Hoffm.) et Tupeia Schlecht, et Cham. Aucubam T hunb. vero ob
stamina petabs alternantia, et verisimiliter Codonium Rohr ( Schcepfiam Schreb.
W illd.) propter embryonem albumine inclusum e Lorantheis censemus ejicienda.
Ceterum hancce familiam commode in tribus duas dividendam existimamus,
quarum prima Lorantheas genuinas, calycis prsesentia constanti insignes, com-
prebendit. Alteri vero tribui, s. Fiscinis, calyx est minus constans, atque vel
omnino vel certe in floribus masculinis deest, quorum perianthium ob staminum
dispositionem pro corollino ducendum est.
\
L O R A N TH U S . i\
A. Loranthece genuince.
I LORANTHUS LINN.
L inn. Gen. PL ed. Schkeb. pijjp33. 600. — Juss. Gen. PL p. 212.
— Desrouss. apud Lamarck Encycl. meth. hot. I l l , p. 5 g 4 -
(part.~)(p- Wii.r.D. Spec. PL II. 1, p. 232. 684. (part.) — Pers.
S y n .P l.I ,p . 388. 85j. (part.). — BernhardiapudSchrad.N.
Journ. I. 2 , p. i38.j—- KüNTH Syn. PL I I I , p. 77. (part) —
Spreng. Syst. Feg. I I , p. 12. i3i5, (/?arL)^SA. Rich, in
Diet, class. IX , p. 499. (part.) — Schult. Syst. Feg. VII. 1,
p. X V I I . 1317. (part.)
Lonicerce spec. Plum., L inn| |G aertn.
Glutago Commers. M s c .
Dendrophthoe et Tristerix Mart, in Regensb. Bot. Zeit. i 8 3 o,
n. 7, p. 108 et 109.
C H A R A C T E R E S S E N T IA L I S :
Flores hermaphroditi, rarius dioeci, singuli bracteolis 1 -3 stipati.
Pet ala 4 -8 , discreta aut inferne coalita.
Stamina : Filamenta subsecpialia. Antherce basifix®.
Stylus filiformis, interdum crassiusculus. Stigma obtusum, rarius
obsoletum.
OBSERVATIO.
Polymorphum hocce genus notis accuratis certisque ckcumscribi nequit, quin prorsus
reformetur, et secus characteres aptos in sectiones s. genera homogenea distribuatur. Jamjam
vero in hujus familias prooemio principales exposuimus differentias, quas Loranthi quoad
organa fructificationis offerunt, quibusque character naturalis generis hujusce continetur,
quclre ilium hic repetundo facile supersedere possumus. Nec minus ibidem enunciavimus,
wk
% :
W&È