IL LITHOCARPUS.
MoNOECIA, Polyandria LiNN. Syst. Sex.
Blume Bydr. Fase. X , p. 526-527.
C H A R A C T E R D I F F E R E N T IA L IS :
F lores monceci, in amentis filiformibus interrupte glomerulati,
calyce sexfido.
Masculi : Stamina 12-20.
Feminei : Involucrum uniflorum, e squamis crebris imbricatis
compositum. Calyx superus, minutus. Stylus crassus, brevis.
Stigmata tria, punctiformia. Ovarium triloculare. Ovula
pendula.
Nux rugosa, monosperma, cum involucro lignoso in drupam
spuriam coalita.
V eget : Species hujus generis unica, quam cognitam habemus,
est arbor alta, quoad omnem suam vegetationem cum Cupu-
liferis reliquis examussim congrua, ramis fbliisque alternan-
tibus, foliis simplicissimis, integerrimis, perennantibus. Amenta
terminalia vel in axillis supremis locata, feminea masculinis
superposita.
A ffin : Proxima hoc genus jungitur cógnatione Quercui, apprime
speciebus quibusdam Javanicis, e. g. Q. costatce, turbinatce,
quse veluti transitum ad Liihocarpum parant. Discrimen unicum,
quod inter genus utrumque intercedit, continetur nuce
Lithocarpi rngosk, osseA, involucro increscente lignoso penitus
obtectä, et cum eodem coalitä. Leviori e contra momento geni-
talium numerus, in hacee familiA quam maxime varians, ponen
dus videtur.
O BSERVA TIO.
Nomen hujus generis — propter nucis duritiem — a aiW , lapis, et fructus,
duCtum fpit. Notatum adhuc volumus, a nobis denominalionem eandem prius plantas alii
diversissimae, Styraci Benzoin Dryand. , fuisse attributam, quoniam putavimus, s. polius
adhuc dubitamus, annon species ista a congeneribus suis — ob diversam fructus conforma-
tionem embryonisque situm — justius separanda sit.
N LITHOCARPUS j a v e n s i s .
T ab. XX.
L ithocarpus Javensis Blume Bydr. X , p. Szy.
Habitat : Frequens ii11 sylvis primigenis Java: occiducc, imprimis in altioribus, ubi Junto. et Julio floret.
Fructibus vero, utplen am assequantur rnaturitatem, plus anno esse opus, testantur indigenæ. Qua de causfi
fructus omnino maturos nunquam reperi; plerique enim abortant, vel ab insecli;i perforantur. Lignum non
cedit optimo quercino, £lummaque excellit duritic, qufire Passan Bata, i. e. Que,
uibus ad ipsum csedendum perinviti accedunt. ™ ‘apidm ,
vocatur indi-
Arbor robusta, i 3o ped. alta, superne expansa in coronam irregulärem, e
ramis diyaricatis robustis conflatam. Ramuli patentes, teretes, fusco-nigricantes;
punctulis parum elevatis oblongis albicantibus conspersi : noyelli saepe sub-fas-
ciculati, impunctati, glaberrimi, pallide yirescentes, exsiccando nigro-fusci, basi
incrassati.
F olia 2 -ad fere 5-uncialia, 1 - i f unc. lata, alternantia, patentia, instructa
petiolo i-5-pollicari, semiterete, supra obiter canaliculate, oblonga yel oblongo-
lanceolata, superne- attenuata in acumen obtusiusculum, rectum aut leyiter
falcatum, basi acuta, integerrima, coriacea, rigida, plana yel apicem versus sub-
conduplicata, glaberrima, supra nitida et obiter venosa, subtus sub-avenia,
costa tarnen fortius elevata. Stipulce laterales, lineares, fugacissimae.
A menta ex axillis foliorum superiorum, yel bisce delapsis terminalem consti-
tuentia paniciulam, indiyisa yel simpliciter ramosa, patula nec raro sub-arcuatim
divergentia; rachis inferne nuda, teres et glabriuscula, supra obsolete sulcata,
tomento brevissimo caiiescens, ramulorum ad exortum bracteis instructa latera-
libus, geminatis, linearibus, obtusis, caducis, stipulaceis.
A menta masculina numerosissima, floribus interrupte glomerulatis, saepe cylin-
drica, ad basin glomerulorum bracteobs munita nonnullis minutis, semiovatis,
canescentibus.