
F
P
ORTHODONTIUM.
0RTI10D0NTIUIVI S c h w a g r . Suppl. I l , s ec t I I .
BRYUM (Polilla) W i l s o n .
Musci gráciles, caespitulosi, acrocarpi, habitu ad Brya angustifolia prope accedentes.
Folia longiuscula, lineali-lanccolata ct subulata; capsula collo longiusculo
adjecto clavata,' alte pedicellata, calyptra parvula, cueulliformi, operculoque rostellato
instructa. Tita perennis, rupestris.
Plantae singulae innovationibus sub coma fiorifera nascentibus pluries divisae;
caules ramique tenuis atque fragües, basi radicantes.
Folia octosticha, elongato-lanceolata, subulata, tenuia, laxe areolata, areolis elongato-
bcxa-et pentagonis; costa apicem fere pertingeiitc laxa; margine subintegro, plano.
Flores monoici: antlieridia in foliorum coinalium axillis vel in gemmula propria;
arcliegonia in gemma bexaphylla terminali pauca, utraque parapbysata.
Capsula in pedicello tenui flexuoso suberecta vel obliqua, una cum collo pyriformis
vel clavata, symmetrica, e membrana tenui atque laxe arcolata. Calyptra parvula,
cuculliformis, fugax. Operculum e basi conica rostellatum. Annulus nullus. Peristo-
inium infra capsulae orificium oriens duplex: dentes externi 16 lanceolato-subulati, omnino
ut in caeteris Bryaceis construct!, siccitate infra capsulae orificium deflexì, humiditate
erecti; cilia interni dentibus alternantibus duplo breviora vel subaequalia, e basi brevi
subcariiiata filiforinia. Sporae magnitudine mediocri.
D ie se b is j e z t n u r au s e in e r eu ro p äiscb e n
und zw e i exotisclien A rte n b e s te h e n d e G a ttu n g
re ih t sich an die F am ilie d e r B ry a c e e n , in w e lc
h e r s ie d e r U n te rg a ttu n g P o k lia am n äclisten
s te h t, z e ig t a b e r zu g le ic h a u c h in d e r A r t der
Ve rzw e ig u n g und in d e r F o rm d e r B lä tte r eine
A n n ä h e ru n g an die Dicranac ee ii.
Die Pflänzchen sind an fän g lich e in fa c h ,
d urch d ie au s dem fru c h tb a re n B lä tte rs ch o p fe
h erv o rg eh e n d e ii Iimovatioiieii im zw e iten J a h r e
zw e i th e i l ig , sp ä te r v ier-, a c h t- und m eh rth e ilig ,
d ü n iis te n g e lig , s e h r hrü c lü g und n u r am imte ru
Hryoluj-ia Europaea.
Ce g e n r e , composé d ’une s e u le e sp è c e eu ro p
é e n n e e t d e deux e s p è c e s exotiques, s e ra tta c h e
à la fam ille d e s B ry a c é e s , où il e s t le plus voisin
du so u s -g e n re P o h lia , en a f fe c ta n t en même
tem p s im ra p p ro ch em en t à la famille des Dic ra -
n a c é e s , p a r la forme d e s fe u illes e t le mode d e
ramification.
L e s p la n te s d e la p rem iè re a n n é e so n t simp
le s ; p a r le s innovations qui n a issen t d an s les
a is s e lle s d e s fe u illes co in a le s e lle s d ev ie n n en t
d ich o tom e s; p lu s ta rd e lle s o ffren t q u a tre , huit
e t même un plus g ra n d n om b re d e divisions.