
RICHEN Suppl. / , P . 2 , p . 1 3 8 , nis 5 f. latifolium
b e s c h r e ib t , h a b e n w i r , n a c h ScHLEicHKa’s c h e n O r i-
g in a l e x em p i a r e n , a ls e in e g r o s s e , s t e r i l e F o rm
v o n B r y um turbinatum va r . Schleicheri e r k a n n t .
Ausge schieden aus B r i d e l ’s P o ß a , w u r d
en B r . roseum u n d B r . c rudum , e rs te re s als zu
d en w a h re n B r y a u n d le tz te re s als zu B ryum
Webera g eh ö ren d . A u c h H u e b e n e r ’s Mnium cyclophyllum
w u rd e z u B ryum z u rü c k g e fü h rt.
Die G a ttu n g Mm um\, w ie w i r s ie in un s
e r e r 3 Io n o g rap h ie a u fg e ste llt h a b e n , b esteh t
an s zw e i U n te rg a ttu n g e n , nämlich d e r Ün terg at-
tun«T Cinclidium u n d d e r U n te rg a ttu n g Mnium.
Diese le z te re z e r f ä llt, n a c h d e r B e ra n d u n g d e r
B lä t te r , in zw e i U n te ra b th e ilu n g e n , nämlich in
A r te n m it bei’ande ten u n d in A r te n m it unbe-
ra n d e te n B lä tte rn .
Au s län d isch e Mnien k e n n t man bis je tz t
n u r s e h r w e n ig e , u n d es s c h e in t, als ob diese
G a ttu n g b eso n d e rs a u f die m ittle ren T h e ile E u ro
p a ’s b e sc h rä n k t w ä re . D ie w e n ig e n aus fremden
W e ltth e ile n z u u n s g eb ra ch te n A r te n kommen
bein ah e alle in E u ro p a v o r; das einzige
Mnium heterophyllum H o o k k r is t bis j e t z t bei
u n s noch n ich t aufgefunden w o rd en , d ü rf te jedoch
wo h l in u n se ren so w e n ig g ek a n n ten östlichen
G e b irg en w o h n e n , zumal da es in den w e stlich e n
T h eilen d esR auk.a sus n ic h t se lten zu seyn scheint.
Die meisten von B r i d e l als zu se in e r Ga ttu n g
Polla g ehörigen A r te n s in d k e in e M n ia , so n d ern
finden ih re S te lle u n te r den B ry e n : so B r . Polla
A u b e r ti, B r . P. umhraculum u. a . , a n d e re bilden
n u r V a rie tä te n e inhe imische r A r te n . H o o k e r ’s
B ryum ramosum u n d rhynchophorum geh ö ren zu
Mnium rostraium.
hanc foliorum diffe rentiam setae e t capsulae long
ior es accedunt, eaeque p lu r e s , cum nostra m lg a -
res species solitarias plerumque p ro fe ra t. Mu scus
p a lu s fr is fo liis suhroiundatis, V a i l l . B o i.
Paris. T ab . 26, fig. 18.“ C e tte d e sc rip tio n ain s i
que les figures fo n t v oir que c’e s t le M . a ffin e
que l’a u te u r avait en vue, e t non pas le AI, sp i-
nosum comme B r i d e l le su p p o se ; o u tre les esp
è c e s , que n ous venons de m en tio n n e r D i l l e n i u s
connaissait encore nos AI. roslratum e t AI. p u n e -
tatum. I l e s t fo r t d outeux, même invraisemblable ,
q u e ie Bryum stella re , roseum, p en d u lum , minus,
capsulis e t s e h s longioribus de D i l l e n i u s soit id en tiq
u e avec n o tre M. stella re , comme l’adme t B r i d
e l ; la fig u re ne m o n tre au cu n e ressemblance e t
au to rise p lu tô t à r e g a rd e r c e tte mousse comme
u n e g ra n d e forme du B ryum nutans.
L e s Bryologues ap rè s D i l l e n i u s d é c o u v rire n t
successivement les diffé rente s a u tre s espèces que
nous allons d é c rire d an s n o tre monographie . L e
M . stygium fu t d é c o u v e rt p a r S w a r t z d an s les
to u rb iè re s de la S u è d e e t d é c rit avec figure s sous
le nom de Cinclidium stygium d an s le J o u rn a l
botanique de S c h r a d e r (18 0 1 ). B r i d e l , dans sa
recentiorum en fa it mention sous le
nom de Meesia s ty g ia , e t P a l . B e a u v o i s , dans
son Prodrome, en fa it un Ambîyodon. H e d w i g a
d é c rit le jirem ier le M. s te lla r e , B l a n d o w les
M . affine e t M . orthorhynchum; V o i t a d éco u v ert
dans les fo rê ts de sapins p rè s d 'A ltd o r f en F ra n -
conie le beau AI. sp in o sum ; e t S c h r a d e r éta b lit
comme esjièce d is tin c te le M . serratum confondu
a u p a rav a n t avec d ’a u tre s espèces (v . son spicileg.
fior. germ.). C’e s t à H u e b e n e r que nous devons
la d é c o u v e rte e t la p rem iè re d e sc rip tio n des M .
cinclidioides e t hymenophylloides, tro u v és d an s les
c o n tré e s montagneuses de la N o rw èg e . F ünk a
ra p p o rté d ’u n e fo r ê t h umide du F ic h te lg e b îrg en
F ran c o n ie n o tre M . medium sous le nom de M.
affine. Nous avons d is tin g u é p o u r ia p rem iè re
fois ce tte nouvelle e sp è c e , en é tu d ia n t, en 1835,
la ric h e collection d e mousses de ce Bryologue
infatigable.
I . Peristomio interno cup u lifo rmi, foraminihus 1 6 dentibus oppositis instructo; apophysi capsulari
e r ic a , solida.
s u p e r i o r i
{Cinclidium S w a r t z . )
1. M N IUM STYGIUM B . e t S . monoicum, dense caespitosum; ramis fru c tife r is atque sterilibus erectis,
tomentosis; fo liis late ovatis v e l rotundaio-obovaiis, basi valde a n g u s ta tis , subplanis, limbatis, costa
excurrente h rev i-cuspidatis ; capsulae pendulae ovalis operculo cu p u lifo rmi v e l mammillari; peristomii
e x te rn i dentibus p a llid is , brevibus, o b tu sis, in tern i membrana aurantiaca, cupuliformi W p lica ta .
Cinclidium stygium S w a r t z in S c h r a d . bot. J o u rn . ISOl. P . I, p. 2.5. T ab . II. — W e b e r c t M o h e ,
B . T . p. 483. — S c h w ä g r . Suppl. I , P . I I , p. 85. — R o e h l . D e u ts c h l fior. 111, p. 120. —
B r i d . B ryo l. univ. I , p. 714.
Aleesia stygia B r i d . Aiuscol. recent. I I , P . I I I , p. 175.
Amblyodon slygium P a l . B ea u v . Prodr. p . 4 1 .
Habit. In tu rfo sis pro fu n d is Sueciae, ubi p ro p e Upsaliara S w a r t z i u s primus omnium d e te x it; in
paludosis sylvaticis su p ra W ardsülra, ditionis ejusdem, n u p e riu s, uná cum M . cinclidioide, d a r . L i n d -
üREN sa t copiose leg it piilcherrimisque exemplaribus iios benevole d o n a v it; e p aludibus N orwegiae
i cla r, K u r r e t H u e b e n e r a ttu le ru n t. ln Germania sep ten trio n a li haud r a ro in spongiosis oc-
ir r i t : p ra ep rim is in duca tu megapolitaiio, in P ome ran ia in GroSS-AIellin p ro p e P ir it z ; in paludibus
p ro p e Hamburg, ln Germania a u s tra li amicissimus F u n k , in v es tig a to r ilie indefe ssus atque oeulatissi-
mus alpium g erman lcarum, etiam hanc B ry ac ea rum p u lche rrimam stirp em in snmmis C a rin th ia e a tq u e
S alisb u rg iae a lp ib u s , ubi tu rfa c e a t e n e t, d e te x it. In Gallia a tq u e re g n o b rita n n ic o nondum re p e r tum
v id etu r.
M a tu r . J u n io ; in olj.ibus su p e rio rib u s A u g u s to , Septembri.
T ab . I. Caulis 3—4 p o llic a ris , e r e c to s , rn iiicu lo so -tom en to su s , n ig ric a n s , simplex vel ramnios
g ra c ilio re s remote follosos emittens (fig. 2). Folia in fe rio ra sp arsa, rotujn3ato-oval.i, obtusa, vel costa
ilig ric au te p ro d u c ta mucromilata ( 3 ) , tris te nig ro - fu so e s c en tia , liio illio p u tre d in e so lu ta ; summa (5)
in rosulain d isp o s ita , e x p a n s a , longius ap ic u la ta , e fe rru g in eo v ire s c e n tia ; rame a m in o ra , te n e rio
ra , in ten s iu s v irid ia, omnia m a rg in a ta , in trg c r r im a , basi a tte n u a ta panlo d e c u rre n tia (o n d e caulem
angulosuin d ic n iit); areolatione (6 ) e cellulis circulnri-bexagonis, in co sta raarginetine obscure ru b e llis
longioribus, in ipsa folii pagina c b lo ro p b jllo irapletis, tandem vacuis diaplmnis.
Florescentia h e rm a p b ro d ita (2 0 ); folia p eric lia etialia (18, 19) caulinis dissimilia, lan c eo la ta , apice
in teg ra vel su bdentata , immarginata, costa u ltra apiccm p ro c ed en te in s tr u c ta ; a n tb e rid ia hand copiosa,
h re v i-s tip ita ta , a rcbegoniis n umerosis atque parap h y sib u s filiformibus b reviora.
Fruelus so lita rio s, rnriiis geme llus; capsulae pedicellus lu te sc e n te -p n rp u rcu s , sic c ita te sin is tró rsum
c o n to rtu s , sub capsulam in c ra s s a tu s , in c u rv u s ; capsula p e n d u la , o v a lis , apopliysi so lid a , tertiam fe re
imrtera ac q u an te in s tr u c t a , m a tu ra flava, senio fn s c a , apopliysi flave seente -purpurea ; o p erculo subhe-
anlsphaerlco, oum seu absque p ap illa coiieolori. Annulus im p e rf e c ta s , in operculi basi p e rs is ten s . Co-
luB e lla capsulae orificio bniid a ltio r, basi iu npopliyseos substaiitiam cariiosam d ila ta ta . Perislomii ex-
fe rn ! d en te s cupula in te rn i dimidio b re v io re s , p a llid i, obtusi sen tru n c a ti, siccitate primo reflex!, dein
ih fle s l, liumid ltate e r e c ti cnpulaeqiie foramina cla iid en tc s; peristomium in te rn um , u t su p ra dictum,
copulifovme , pu lch e rrim e fe rru g in eo -lu te sceu s, sedecies-plleatom, exte rno a d h a e re n s , quo reflexo in te r
ca rin a s foramiiiibus IG ad spornlas emitteiida s p ertu sum , columnis 16 cupnlam apice clausam vel p e r -
fo ratam suffulcientibiis in te rje c tis (13, 14). Sporae ( Ì Ì ) sp o ris ca eteroriim M iiiorum mejores, globosae,
siiblaoves. v iresc entes.
Bstoiogia E ukopaea,
Ì