IS2 T li e 1 o p 11 o r a.
fiuoque eliain TIi. evolvens o liiberrnlls Melancolli et
Siibaeriariiin eruinpeiis, sed saépius marginata, sM"*
titn snbtus laxa eximie lloccosa, cjuo ab omni T.
fallaci analoga forma dignoscitur. A d truncos vareos,
praecipue supra cortices. A u t, seriori, (y. y .)
Formae habilu diversissimo ita cOniluiint, ut
easdem varietates vix dicas; decesse tamen est magis
recedenles seorsim notare: '
a, resupinata, plus minus irregulariter cupulata,
undique marginata, primo connivens, demum
late effusa, hymenio subi'usco.
Haec es t, quam in Obs. 5Iyc. notavi, valde
emineus, sed in eodem corlice alia adest forma
effusa, pallida, immarginala tamen facile confluens.
Saepe per epidermidem e tuberculis Melanconii
erumpens A d BeiuJas etc.; etiam ab optima Somm
e rf elt missa. (v. v. )j
b. late effusa, superne marginala, plus minus
pileato-reflexa, hymenio carneo-fuscescente.
T. hirsutae satis similis, sed bue certo spectat.
Varie insuper variat. A d cortices fraxineos etc.;
optima specimina misit Weinmann. (v. v.)
c. effusa, ’pileolis nuraerosis minutis scalari-rellexis
albo-villosis, hymenio rugoso argillaceo
- gilvo - fuscescente.
Junior maculas minutas subargillaceas sistit,
immarginatas, byssinas. A d Popidos. ( v. v.)
d, exigua, orbicularis, subimmargìnata, laxe ad nata,
extus villosa, hymenio rugoso- tuberculosa.
T . liixa, Pers, ! Myc, Eur. I. p , l4 3 , fide spec, Mougeot
! '
Certissime prioris forma diminuta, vix 3 lin,
lata. Ambitus snlutus, demum subinllexus. Hymenium
a Cel. Persoonio laeve describitur, sed in
vivo tuberrulosum ; a t in siccis in omnibus formis
laevigaiiir! — Etiam hanc in Popidis legi. (v. v.)
T h e l e p h o r a . 183
Ut plurimas silentio omittara. Inter has prae-¡-
cípue eminent plurimae totae effusae, immargiuafae,
colore vario pallescente, saepe Atheliae generis
Ters. Tales quoque videntur 7'. fs s ilis Pers. Myc,
Eur. I. p. 133,, Athelia Salicum Pers. 1. c.p. 84.,
(certe specimina inventoris Chaillet, sed dubius ipse
est de synonymo / Rersooniano) et aliae. —
Sequentes duo fiingt ex hac regione utique s u n t, sed
e paucis speciminibus, utruin varietates, an species
haud dicam. Interea duobus verbis notabo :
T . populina, tuherculiformis, mox confluens eiTusa,
demum involuta marginata, mo llis, subtus toiMeiUwsa,
hymenio e Sphaeriis tuberculoso cinerascenti-fèrrtigi-
neo. Sommerf, ! Lapp. p. 284.
Historia prorsus praecedentis, etiam substantia; forma
fere ut in d. sed insignis colore ! tamen ad varietà—
tem c, prioris satis accedit. Ad Th. floceulenlam,
cum qua specimine haud viso conjungendam ptiluvi,
omnibus liiijus notis recedit. — A d cortices populinos
e Sphaeria leucosioma erumpens Nordlandiae. (v. s. )
T . juniperina, resupinata , margine ten u i pallido inflexo
pubescente cupularis, hymenio rugoso carneo - cinereo.
— Weinmann,
T , evolventi a similis, sed major, firmior, habitu p o -
tius quanr charactere reeeden». A d ramos duniperi
Petropoli, (v. s.)
22. Th. amorpha, tuberculiformis, mox e cupulari
explanala confluens subeoriacea marginala, extus
albido tomentosa, hymenio rufo - pallescente.
Pezìza amorpha. Pers, ! M y c , E u r , I. p. 269. Syn, p ,
657. B e c . t f r . 6. p. 25, M o u g .t et Nesil, exs.
Fungos, quos Cel.Persoon in aetate perfecta ad
diversissima genera relulit, equidem ut species re-
cipiam, tainen differentia acuta a proximis nondum
proposita est. Quae de hac afferunlur non minus
in próximas quadrant: „ Aetate jiiniori taberculi-
formis et tota villosa adulta expandilur in cupulam
saepe irregulärem et passim cum vicina conflaen-
tem, latitudine 2 - 3 lin. A d caudices Abietis in
alpestribus. ( v. s.) ^