fi-
' f - '
I.R
ir- 0
Lf.
i':-
]eas, flierùlios lacerates Hydnaque deformia. Hoc
sensu sumtum valde arliiìciale inilii videri, fatendiim
est. Hinc ita limitare volui, ut Poiyporos nullo
puncto tangat. Affinitas lantum ciim Hydno adest;
iinalogia cum Irpice» Icon citata Cel. Grevillei cha-
racterem opiime ante oculos ponit.
Obs . 2. Species nulla certa nova liujus generis
post editionem Systematis Blycologici luilii inuoluit.
S. muscorum Sclnvein. ! Car. n. 847. e descriptione
liujus quidem generis videtur, sed specimina, tam
a Cel. SCHWAEGRICHENIO, quarn SCHWEi-
NIZIO accepta, Hydnum polius referunt. Tam receptaculum,
quam hymenium in statu typico ab oh-
servato recedere suspicor. — S. Cerasi Chev. par.
p. 471. mihi prorsus incognitum est. Suspicionem,
quam de hoc iusigni foveo, donec specimina viderim
, supprimo. . i ,
X. B. IRPEX.
. Í ■ • ,• ' ' ■ '
Hydni Spec. S, M , — Irpex. S. O. V .
C h a r . Hymenium inferum, concretum, jam
primitus in acúleos discretos dentato - lacerum. Aculei
varii, cura pileo homogenei, seriaiim 1. retìcu-
latim dispositi, basi plicis (lamellosis, sinuosis, porosis)
concatenati. Asci tenues, tantum in processu-
bus dentatis collocati. Pileus libere evolutus, subco-
riaceus,
Obs . 1. Aculeorum forma 'minime constans est
saepius quidem compressa, sed etiam prorsus subilla
la el regularis. Essentialis vero differentia, qua
uon tantum species vere affines consociantur, verum
etiam ab omnibus Hydneis dignoscitur genus, positus
est fù aculeis non libere enatis, sed e plicis, quibus
basi inter se jungmitur/ unde oritur éarum situs se—
riatus aùt in quincuncern sparsus. A Sistolremate
et Radhlo insuper differunt habilu, vegetatione et
substantia numquam carnosa, qualis pileus in Sisto-
tremate et hymenium ainphigeinim in Raduto. Tantum
versus Hydna centralia limites coniliiere videntur.
Sic Irp. Iacteus resupinatus Hydnum facile dicendus.
Hinc ((uoque olim conjunxi haec genera ; ai, cum valde
diffines species hoc modo facile conriindantur, gener.a
valde remola v. c. llydneum et Daedalea baud rite
limitenlur, jam distinguere cogor. Revera adsunt
duo typi distincti, quorum differentia in speciminibus
rile evolulis facillima, et, si evoliitionem byrnenit
respexeris, in omni statu palpabilis. Differentia
Daedalearum, v. c. D. unlcoloris, mox apparet ex
hymenio harum primitus sinuoso, demum lacero,
confuse contorto. Nain iu Irpice plicae connectunt
tantum veros acúleos, nulla dissepimenta sinulorurn
1; pororum fonnant. Hinc oppido Hydneum genus.
Ab Hydno et Sistotreniate, ut Merulius a Polyporo
et Daedalea differì.
H i s t . Fungi lignatiles, superficiales, persistentes,
subeffusi, mine reilexi marginati, nunc toti re-
supinati, júniores byssini. Species inter se valde
affines simulque polymorphae ; unde límiíátio diffici—
lis, saltim specierum resupinalarum. Generis di-
stinctionem primi i n d i c a r u n t e t Schweiuiz.
Trib. I. A P U S .
C h a r . Pileus dimidiatus, sessilis aut postice
porreclus, marginatus. Dentes seriati, connexi plicis
parallelis, raro sinuosis.
1. /. pendulus, pileis membranaceis plicatis flavis,
poslice porrectis, margine dentibusque seriatis
compresso-laceris candidis. — S. M. 1. j>. 413.
Ob s . Optima generis species.-— PI. crispum
Schaeff, eliain hujus generis videtur, sed ejusmodi
illiquid nullus Recentiorum vidiuYvPvfò fungo .alio
d/criplo vix,conjungendùm„yidf3lur. ;