saepe erecto undique cincia, simiaîo- repan-
margine
da. Est quidem margo spur
spurius, sed ex aOinitate hoc
loco planta pouenda. Discus lumidus marginem o! -
ruisse videlur. A d Ugna durissima Quercus, ubique.
( V. V. )
Novimus, mullos Auctores hue referre Thelephoras
varias riinuso - partitas, huic nullo modo
affines.
Trib. IV. RESUPINATUS.
Ch’ar. Semper resupinatae, effusae, ¡mmargi-
natae.
Obs . Tribus mere artificiaiis I. potius ex analogis
speciebus diversorum generum conflatiis primo
obtulu apparet. Sed hoc loco genus Thelephorae
integrum, quale in S. 51. proposui, servare volui.
Abeat igitur in quattuor subtribus eximie naturales:
* Hymenio ex ascis sporidiisve erumpentibus manifeste
pulveraceo.
1. CONIOPHORAE. 5Tucedineae, annuae, sed re -
viviscentes. Hymenium subferrugineo - pulve-
raceum.
** Hymenio haud manifeste pulveraceo.
2. HI5IANTIAE. Annuae, subfibrillosae, praecipue
a.ubtus, in ainbitu byssino-fibrillosae.
3. CERACEAE. Arete adnatae, contextu fioccoso
(haud fibrinoso), ambitu subnudo.
4. LEJ0STR05IATA. Arete adnatae, perennantes,
ambitu nulo. Contextus subpulveraceus.
Obs . Omnes Resupinatos coriáceos in statu
perfecto reflexos vidi marginatosque.
Subt. I. CONIOPHORA.
C h a r . 5Iucedineae, annuae, sed eodem loco
quotaunis reviviscentes. Contextus lloccosus, ambitus
rarius fibrosus. Hymenium interriipte fertile,
ascis sporidiisve erumpentibus subferrugineis pulve-
raceum, saepe maculatum.
Analogae cum 5Ieruliis pulveraceis; et cum
hae species a reliquis leucosporis non separautur,
vilx Coniophorae, quamquam sectionem valde naturalem
constituuut, a reliquis Thelephoris removen-
dae. Sjjongiosae aut carnosae.
1. T. Helvelloides, effusa, spongiosa, radiculosa, tuberculosa,
oliváceo - fusca, punclato-scabra.
Schwein. Car. n. 1041.
Valde abnormis, nec vera Coniopbora, sed próxima
; Rhizinae valde similis. Pileus spongiosus,
4 - 6 une. longus et latus> 4 lin. crassus, muscos
incrustans et iucludens, hinc inde tuberculis prominulis
albis bullalus ; subtus radicibis dependentibus.
Contextus totus filameutosus, albidus. Color proprie
pallescens, sed ob ascos? quaternatim counexos?
superficies elevato-punctata scabrosa, et color oliváceo
fuscus redditur. — Harum papillarum natu-
ram satis explorare non licuit, sed cum Coniophoris
analogiam indicare videntur. A d ierram de-
clivem Carolinae. ( v. s. )
2. T. spongiosà, mollis, demum indurescens, umbrino
- purpurascens, hymenio pulveraceo ra -
inuloso. — Schwein. J Car. n. 83.
5Ìanifesta Coniophora; Auctor ipse cum T. Cerebello.
Pers. affinitatem notât. Cum sequenti, cui
proxima, Blerisma inter Coniophoras, sed ab affini-
bus suis haud reinovendae sunt. Ramuli ex hymenio
egressi in exemplari mihi praesenli apice quoque
pilosi. Pulverem albido - badium inspersum non
observo. A d latera rupium inter Muscos Americae
borealis. ( v. s. )
N
I f f ' l
H.