: ,,y
tundalis congestis ¡nstructa. Sicca vero alba et in
lloccos pulveraceos (Sporotrichum) tola collabitnr.
Asci nuUI. In silvis xidis, perfecta Febr. Marlio.
(v . V.)
14. T. papillosa, membranacea, secedens, rimosis-
sima, lactea, subtus glabra, ambitu furfuraceo,
papillis miuui s confertissimis regularibus.
Fungus a ceteris valde discrepans, si rite exa-'
ininelur, sed aptiorem locum non video, nisi Hyd-
inim malíes. Pars inferior membranacea est, cortici
quasi adglutinata, alba aut lutea, sed facile integro
solubilis ; primo sislit orbes aliquot linearum, mox vero
in crnslas latas indeterminatas conflult. Supra hanc
membranam semper contiguam impusltum est stratum,
eliam in recente Jungo rimosissirnum!, quod
undique legitur papillis minimis confertissimis regii-
laribiis. Qualem structuram in alia baud vidimus.
Ambitus, quod singulare, non cum membrana inferiori
homogeneus est, sed potius cum strato h y -
ineuino; minime radians, sed flocculoso —furfuraceus.
Species rarior, ad cortices prostratos pineos
hieme. (v . v . )
Obs . Th. cretacea Pers. Myc. Eur. I. p. 150.
cum nostra non male convenit ; tamen notae essentiales
quaedam desunt et forsan ad speciem magis
trivialem spectat.
Subtrlb. m . CERACEAE.
C h a r . Ceraceae, arete adnatae, fere innalae,
ambifu determinato, saepius nudo, haud fibrilloso
fimbriato. Contextus aegre conspicuus, sed floccu-
losus est. Hymenium ceraceum, primitus subprui-
nosum, sed non pulveracéum, (siccum subvimo-
sum ) setulis pellucidis aut inconspicuis.
Obs . Sectio naturalissima; speci'is pervulga-
tae, versifornies, paucas notas acutas olferentes.
Formas, quae inultorum annorum serie constantes
apparueruut, distinguo; quamvis multae colore et
loco natali constanter diverso tantum dilTerant. Aberrai
iones praecipuae sunt: 1) individua sterilia, macularia
, ob vegetationem depauperatam ascis do-
siilula. Cfr. S. M. 1. p. 453. obs. 2) individua
corticata, per epidermidem erumpentia, pseudo-
papitlis magnis e Sphaeriis ortis. Hae valde falia-
ces formae mullas subininislrarunt species; papilia-
rom forma ad species distinguendas numquam ad-
hibenda. 3) Xylostromeam primam speciem haclenus
tantum vidi. 4) Status fioccosi, setulis obliti,
— Species nobiiiores sunt T . ■ gigantea, alnea,
ochracea, granulosa, quarum singula uno charactere
a subtribus typo deflectit, sed reliquis notis et affi-
nitate hoc loco opiime retinentur.
1. T. gigantea, cai’tilagineo-ceracea, latissima, hya-
lina, sicca contigua sublibera papyracea hacfea,
ambitu primo strigoso - radiato, S. M. 1. p. 448.
T . gigantea, Pers. Myc. Eur.. I, p , 150. T . pergamene«.
P e rs.! l. c. M o u g ,! et Nestl. exsicc. — T . fimbriata
. Sommerf.! Lapp. p . 2 8 2 .— ( T . lactea. Pers.
M y c . Eur. I. p . 151. in fa n t.)
Maxime insignis, merito, ut perfectissime evoluta,
in hac subtribu agmen duceus. Recens el vegeta
omnino carnosa 1. cartilagineo-ceracea (nil
pargamenei ofFerens, quare hoc nomen recentius
valde incongruuin ) , húmida, hyalina 1. glauca,
subadnata; sicca vero papyracea, a matrice secedens
, subinvoluta, lactea, semper contigua, nec
aflìnium more rimoso-incìsa. Tota glaberrirna est;
ambitus peculiari modo spinuloso-Txidiaius quo ab
omnibus Tbelephoris recedit, minime byssinus, in
adultis vix conspicuus. Forma maxime dilTormis
est. Hymenium recens analytice examinavi, et The—
lephorain veiissiinam sistit. Sub lente forti q u o / e
' conspiciutilitr setulae pellucidae. — Haec species,
quae primo oblulu a reliquis longe distare videtur,
variis formis cura sequentibus bene conjungilur.
Traecipue memorabilis est forma Xylostromea, sub
cortice frequenter obvia, crassa, laxe floacoso-conta.
I