IL L E P I O T A .
9. A . mesomorphus, pileo carnoso-irrembranaceo
campanulato espanso nudo sicco, lameilis liberis,
stipite fistuloso glabro, aunulo erectó, S. M. 1.
p. 23. ubi syn.
a , píleo flavo.
J . píleo a lb id o .
Stipes fistuîosus, 2 — 3 ime. longns , lineam
crassus, sursum leviter altenuatus, laevis, pileo con-
color. Pileus admodum tenuis, carnosus unciam usque
laltìs, saepius tamen infra, variat luteus et albidiis. Ex
multiplici experientia jam statuo, colorern pilei vix
ninquam species distìnguere, enrnque quam fieri potest
parcissime in dili'erentiis specificis esse citandum.
Veruni quidem est, characleres inde desumtos saepe
faciiìimos esse sed ad diversissima confundenda, et,
quod gravius es t, characleres aculos et essentiales
negligendos seducit. Haec ceterum species Lepiotas
et Armillarias jungit. PétropdU lectum mistí Cel.
ïFeinmann, qui fungos carnosos exsiccandi fa c ú ltate
gaudet eximia, (v. s. )
ber cum rnleore sericeo semper obtusus, siccus?
laevis, 2 une circiíer latus, sidiinde excentricus. Lamellae
emarginatae I. Eotuudatae, nunc adnexae, nunc
oinnino liberae, confertae, valde inaequales, in ini-
noribns iudividuis adiiatae. Annulus prope apicem,
anguslus, lacerus. Gregarius locis hurneniibus, uhi
gramen urina equina adustumi' Sept. — Nov. (v. v.)
Obs . Certe esssntialis et constans dill'erentia
inter Lepiotas et Armillarias; illae revera Ama-
nitis, ut optime observavit Neesius, affiniores. Cum
vero in reiiqnis seriebiis analogae tribus distingui
non possint, in Systemaie conjungi debent, in me—
thodis, naluralibus servandae..
in. ARMILLARIA.
5. A . constricius, pileo carnoso convexo—plano
obtuso laevi, lameilis emarginatis conferiis, stipite
solido subaequali, annulo ansuslissimo.
M . 1 . p . 2 8 .
Speciem distinctíssirnarn, jam frequenter ei copiose
lectam, de novo describo. Odor gratus farinae
recenlis. Color candidissimus, sed vetustate expal-
lens , imo fuscescens. Stipes solidus, vere carnosus,
aequalis 1. basi incrassatus, 2 une. longus, 4 lin.
circifer crassus, superficie saepins fibrillosa. Pileus
vere carnosus, primitiia convexus, mox planus, gla-
IV. L I M A Q I Ü M
3. A . er uhescens I, c. p. 32.
E x c tiu le sy ii. S'o-iverby ! A . c a in o s u s W a h l., S u e c , n ,
1'8 6 7 , Optima d e s c iip tio .
V. TRICHOLOMA.
10. A . portentosus píleo carnoso convexo-plano
fb rillis innalis virgato siibviscoso cinereo, lameilis
subliberis latissimis stipifeque valido subae-
quali striato candidis. S.. M. 1. p . 39.
Species maxime polymorplia a nemine hactenus
rite circumsrri|)la , ñeque quoad characleres, nec ad.
varietates. Jlü praeter supra alíalos, inter quos
vero e colore d'esumii, minus constantes, suut: sapor
semper milis! statura robusta! margo pitei patens,
nec infracius e. s. p. Nnnc solitarius, mine gregar
ios , imino caespitosus. Stipes ampins, vulgo: 4 —
6 une. longus, miciam fere crassus, fibrilloso-
slriaius, glaber, basi tantum pubescens. Pileus
pro ratione tenuis, subumbonalus, saepe irregularis,
3 — 5 une. íatus, jove pluvio viscosos, sereno
siccus opacuft, colore varius; griseus, fuligiueus, lu-
Vi