i 01.
■ yJ" ■
118 S e p t o r i a .
facie Sphaeriarum minutaruin quoad perilhecium, secí
I ’usidii, quoad cirrhos erumpentes acérvalos colora-
tos iu folus formantes, qui characterem í'acilem ha-
bitiialem offeruul. Ob perithecia obsoleta et inter
Pyrenomycetes et inter Coniomycetes citanda fuit
(Cfr. S. O. Veg.), at bnrum limites reformaudos certi,
augiiramur. Licet nova genera lioc in opúsculo
proponere, cum a jam cognitis divellendae essént
species, a proposito nostro aliemim sit, hoc inserui,
cum species in Syst. 51ycologico desiderenlur. — A
Fusídiis, primitus superfieialibus et fiocculis interlex-
tis, abunde diífert. Cí'r. KiinzeJ l. c.
Obs . 2. Quatenus sporidia septata etc. ad genera
distinguenda suíllciant, dniiiiim sane videatur,
cuín hic character a mullis generibus, iisque naima-
lissimís vilipeudatur; etiam inter Lichenes slruclina
valde varia visa est. Sic P e z i z a e , S p h a e r ia e , H y s t e r
i a etc. sìiorlcìiis et simplicibus et septatis obviam
veniunt. Fulo equidem , ...frcciònim P o d o p h y U i ab Ae—
delio, P i/ c c in iam A n em o n e s ab Uredine non ad naturae
luituin, sed in characterem, favorem divelli.
Aix iillum novi genus sporidiis septatis iin ic e distin »
ctuiii non aptius conjiingenduin ( v. c. D ip lo s p o r iu n i
s. D im e r a ex Schmidiio cuin Botrylide ). Etiam in ter
D id ym o s p o r ia , S i i lb o s p o r a s et M e l a n c o n i a , (cjuo—
rum sporidia in maxime afiìuibus Sphaeriis repetun-
tur, ut genuinum cum his nexum taceam) limites
saepe vix polpabiles; habitus et vegetaiio prorsus
conveniunt. Quod vero ad Septorlas allinei, a proximis
P h om is et C y t is p o r is aliis notis insuper recedunt,
saltim ex-praesente generum limitatione. —-
Septoriae bypophyllae saepius apparent, sed vidi et
epipbyllas. C f r . D o th id e a s m a c u la r e s ,
1. S . Ulini, maculis fuscis, cirrhis albidis, sporidiis
rectis 4 -septatis.
Stìlbospora Uredo Dee, ! Fr'. 6. p, 152. IVIem. d. Mus)
3. p.._333, t, 4. f. 9. Sphfaeria Ulmìcola. Biv, Bern-
hardf S/irp, Sic. 3. p. l4 . t. 3. f. 2. Fusidium se-
ptatuin, Schmidt et Kunz ! Exs. n. 182, Septaria 1.
potius 5eptoria Ulmi. Fr. 1, e, Kunz. l. c, Grev. ! l,
e. Link l, c. Chev. t. c. [Sci. Suec. ex n. 350.]
S q p t o r i a . 119
In pagina inferiori foliorum p r o m i n e n t macu
lae fuscae, ab ipso folii parencbyinate et epidenni e
turgescente formalae, non vero ut iiiDolbideis in stroma
proprium deuslae. In hoc revera adsnni perithecia
tenuia atra (rite a Grevilleo pietà),nucleo albo iarcta.
Cirrbi erumpentes, rndes, collabunlur in acervulos
sparsos albos, e sporidiis constituios. In foliis vivis
et languesceniibus Ulmi campestris et U. effusae, autumno.
( V. V . )
2. S. Oxyacanthae, maculis purpura sc /tibus , cirj
rhis lutescentibus, sporidiis longissimis o
septatis curvatis. Kunz. l. c. IJnlc l. c.
Historia praecedentis, sed cirrhi tenuiores, albido
lutesceules, sporidia longissima tenuissima o
scure septata. In foliis vivis Craiae g i Oxya c aniha e .
Schmidt, (v. s. )
3. S . Fraxini, maculis fuscis, cirrhis echiniformibus
nigris, sporidiis cylindricis rectis seplatis,
a . i m m a t u r a . A s t e r c m a F r a x i n i D e e . i l l e m .
3. t. 4. / . 4.
h. matura. Sph. Echinus. Biv. Bernh. l. c. p. 14,
t. 4. / . 1.
Cfr. S . M . 2,p. 661. Vidi jam maturam; vera
est SepLoria. Eorsan alia Asteromata etiain hujus
generis sunt.
Obs . S . FilumBìv. 1. c. aliaeque Sphaeriae epi-
phyllae ( ipsaque S. Trifolii) fructificantes hue refe-
reudae videntur. — Status fructificans inquirendus.
PHOMA.
S 31. 2. p . 5 4 6 . (Sacidium? F r . N e e s a b E s e n b .
3 1 y c . H e ft 2 . p . 64. t. 2. / . 2.)
4. b. FH05ÍA Hederae, t e d a , nigrescens, sporidiis
subglobosis hyalinis — D c sm a z .
r
I
fr! IL -il
r ' -V'ilI
il
" il
f :