Prioris congener, ceterum quam maxime diversa
, forma quodammodo A ciìn o th yrii, at mullo
m /o r . Periiliecium exterius, ut in priori, basi de—
ficiens, tantum superum scutulas sistit orbiculares, ap-
planatas, basi cauli adnatas, lineam aequantes, extus
concentrice striatas, opacas, aíras, iu centro umbona—
tas. Intus adest cellula solitaria, globosa, vacua, in
qua sporidia, nec ascos inveni. A d caules herharum
exsiccatos circa liothomagum. Levieux. (v. s.)
453. d. S. Soìidaginis, subinnata, depressa, fuligin
e o -a t ra , disco erompente albo, papilla centrali
atra umbilicatai
Comparanda potissimum cum S. Hederae inter
Epiphyllas 1. Foliicolas h. e. Cytisporoidea simplex.
^ Peritliecia orbicularia, depressa, basi appianata,
innata fere, per epidermidem tegentem Irans-
lucentia, intus fuliginea subpulveracea, cellula centrali
glo!)osa atra. Discus erumpens albus, demura
fuscescens. Papilla centralis, prominens, globosa,
demura umbilicata. A d caules Soìidaginis in Gallia
occidentali, (v. s, a Guepin missam. )
Haec et praecedentes duae species ad bonum
genus, Ceuthospora S, O. V. pertinere videntur. Hoc
genus opiime illustravit Greville Fl. Crypt. Scot
t. 253, 254.
453. S. xantholeuca. S. M. 2. p. 503.
Chaill.! in liti, — Sommerf.! Lapp, p. 503,
454. S. larvata. 1. c.
Non cum S. strigosa conjungenda ; utpote in lignosa
parte nata paululum recedens, tarnen Sph. r u -
hellae et olerum proxima.
455. S. pellita. 1. c.
5Iiniine affinis 1. similis S. calvae. !
Helvetia misit Chaillet !
Etiam ex
Í
458. S. cornata, 1. c. p, 604.
Haec insignis species, a Candolleana ! homoay-
ma diversa , Chaetomium ad Pyrenomycetes trahit.
Cfr. quoque Ehrenb. silv. Ber. p. 29.
460. S. Dematium. 1. c. p. 505.'
Nucleus Sphaeriae et asci in hac, Sph. trichel—
la etc. certe a d su n t!, non a me tantum, sed a plurimis
acutis Viris observatae. Ad Coniomycetes minime
referas! Pili superficiei a sporidiis valde recedunt;
analogi in multis indubitatis Pyrenomycetibus
observati. Meo sensu Exosporicum nullum, genui-
hum existit ! — Interea frequentissimi sunt hujus
abortus et status haud evoluti nucleo destituti. Theo-
ria nostra de statibus atypicis et abortivis fungorum,
quotidie novis argumentis et exeraplis illustrata, ni
vehementius fallar, multurn ad 5Iycologiam illuslran-
dam, genera et species rninuendas, quod maxime in
votis es l, conferai. — Plurima genera e stromatis
deformationibus orta in Syst. Orb, Veget. indicavi;
ipsius fructificationis abortus et genera inde orta accuratiori
examini in Syst. 5Iyc. Voi. III. subjiciemus.
— Quod vero ad S. Dematium, trichellam etc. atti-
net, has a Sphaeriis e perithecii, ostioli, ascorum indole
facile genere removeri posse, lubentissimus concedo;
cum Todeo Vermiculariam dicara. Cfr. Syst,
Orb, Veget. et Stirp. agr. Femsjonensis. — Denique
observandum, idira centuriam hujus adesse Jormas,
quae in plurimas species divellere liceat, quales Ery—
siphe, Uredo etc,; sed cum eodem typo evidenter
connectantur, inter has minutias species affines sub
nomine collectivo conjungere utile mihi videtur,
ut magis prominentibus formis major attentio di-
eetur, ne Mycoiogia ipsa mole (nam facile est, eam
tota re herbaria vastiorem reddere, cum permulta
genera diversas habeant formas in quaque pianta)
terreat.