B,! BB,.!'"
f
91 B y s s i s e d a e.
Species perelegans, simulque paradoxa. Subiculum
omnino genuinum et necessarium ad peritheciorum
formatioiiein, irregulariter effusum, inter-
ruptum, non distincte iloccosuin, sed suprajigna potius
leproso - pulveraceum, supra folia inaculain superficialem
sistens, eleganti colore inicans. Perithecia
irregulariter sparsa, hemisphaerica, vix papillata,
demum collabescendo inaequalia , fuscescenlia. Supra
ligna et fo lia putrescentia in Gallia occidentali
circa Rothomagum. Levieux. ( y . s . )
276. S. aurantia. S. M. 2. p. 440. [Sci. Suec. n. 312.]
Subiculum subinde deest. — Perquam affinis
est Sph. aurea Grevill. I Fl. Cr. Scot. t. 47.; nam
hic accuratissimus Auctor pro Sph. aurantia Pers.
habet nostram Sph.fiavovirentem, quae Cryptosphae-
ria aurantiaca. Crypt. Scot. t. 78.
278. S violacea. 1. c. p. 441.
Etiam in Suecia legimus speciem distinctissi-
mam, S. rosellae proximam. (Ks ju s , Sph. rosellae
nempe, iconem videas in Grev. Crypt. Scot. t. 138.
280. S. aquila. 1. c. p. 442.
Singulärem formam misit Weinmann. Subiculum
sub epidermide arborum late effusum, perithecia
fasciculatim erumpentia et liberata. — At peritheciorum
rudimenta sub epidermide similiima ! Sph.
cujusdam e tribù XÌV. !!
290. S. pannus. 1. c. p. 445.
Nova de hac dubia moveo. Yisis copiosis spe-
cìininibus Chailletianis, subiculum ad Fungum quen-
dam Pileatum pertinere suspicor; perithecia ceterum
fere S. myriocarpae.
S p lì a e r i a.
Trib. XV. SERIATAE.
90
242. b. S., Alopecuri, peritheciis immersis globosis,
crusta nigricante innata tectis, ostiolis puncti-
forrnibus albis !
Cum S. Junci et culmicola ob locum comparanda,
sed tota facie, colore, etiam nuclei prorsus atro,
ostiolis vero albis mox dignoscitur. Culrnos, quos
ambit, túrgidos reddit et in stroma album quasi commutât,
passimque exedit, unde oriuntur scrobicnli in
culmo longitudinales, quales in Sph. virguUonim mi-
ramur. Extus ut crusta nigra apparet, sed occurrunt
etiain perithecia sparsa. In cubnis Alopecuri
agrestis in Gallia occidentali. Guepin. (v. s.)
Ob s . Haud exiguum numerum formarum hujus
tribus oinitto, quas ad cognitas certe referre non
licuit, cum sine scrupulosa comparatione distingui
nequeant et hoc loco species modo maxime curiosas
Sphaeriarum et prominentes producere in animo sit.
247. S. linearis. S. M. 2. p. 429.
Ob s . Huic propinqua est Sph. caulium Schwein. !
in litt.; non Fries.
250. S. nebulosa. 1. c. p. 430.
Obs . Inter hanc et sequentern media est Sph.
Tetrogonothecae Schwein.! in litt. — In genere
Sphaeriae seriatae in diversis terris minus mutari vi—
denlur quam tribus melius evolutae , ratione habita
differentiarum, quae a diversa malricis indole deduci
possunt.
Trib. XVII. RŸSSISEDAE.
275. b. S. fu lv a , peritheciis sparsis depressis sub-
aslomis fulvo - fuscescentibus , subiculo effuso
subleproso aurantio-fulvo.
/
^ M «
4