valUer, qui Depazearuin genus bene limitavit. Character
praecipuus positus est in osiiolo nullo prominente,
sed disco demum collapso aperto, qui certe ma—
jorein affinitatem cum Phacidiaceis indicat, inter quos
varii etiam folii macula exarida insident. BJaculae
ratio est locus in foliis vivis, uam in his Pyreno—
mycetes ascigeri non fructiilcant, uisi macula, cui in -
uascuntur, emorlua est.
IL EUSTEGIA.
S , M , 2. p, 532. Chev. par, p. 532.
1. E. discolor, superfìcialis, operculo convexo umbonato.
, l. c.
Subsirailes e Gallia, sed operculo jara deciduo.
2. E. arundinacea, erumpens, operculo collabescendo
depresso umbonato. [Sci. Suec. n. 352.]
Xyloma arundinaceum. Dee. ! Fr. 6. p. 162, ab invent,
Cta ille t. Sphaeria Calami Fri'd, Nees! in Myc. U e ft
2. p . 63. ab ipso.
Simillima priori, itidem marginata et circumscissa
; sed eximie distincta. Nescio quid entomo-
genei in habilu offerat. Cupula primo ex epidermide
cingitur tenui, membranacea, pallida, demum magis
propria, nigra, margine tenui discum cingente.
V e r /x prorsus prioris, rufescens, demum nigrescens;
sed planus, collabescendo concavus ; decidiius, oper-
cuÌi instar, remanente cupula. Interna structura gelatinosa,
obscura. A d culmos Arundinis siccos copiose
ad Utor a lacus Ringsjd Scaniae vere; similibus
locis legit Chaillet!; ad Acori calami radices de
Haan! in Ratavia. (v. v.)
3. E. Ilicis, innata, margine albido annoiato, operculo
plano caduco. Cfr. S. M . l. c. p. 533.
Chev. par. p. 443. ♦
Xyloma coiicavum, Grev.! Ed. p. 368. Sph. complanata.
Moug. ! et Nestl. E x s. n. 82,
Habitus utique praecedentium et vera Eustegia
videtur. Perithecia nitida, atra, subcinerascentia,
margine albido annulari. Operculo deciduo discus
(interior) cineraseens, ascis erectis. In foliis Ilicis.
(v . s.)
S. M. 2. p. 533. Grev, Cr, Scot, t, 177. f. 1, (L o p h ,
mytilinum, )
Obs , Hoc genus eximium tulit augmentum.
Singulare tamen videlur, omnes species in Pinis praecipue
occurrere.- Inde vero minime conciudas, eas
unicum conslituere speciem ; nain L . mytilinum et
L . aggregatum tantum fere inter se differuut, quantum
Hysterium pulicare et H. rugosum. — Étiam
pinicolum H. graphicum buie generi valde affine est.
1. a. L . elatum stipitatum, coinpressum, nigrum,
transversim striatum, sursum aequaliter dilata-
tum, Grev. Crypt. Scot. l. c. f . 2.
L. inytilino affine, sed forma prorsus alia, a
basi aequaliter sursum dilatafum , in formam obcor-
nutam abiens , unde vulgari multo elatius simulque
angustius. Criistulae insidens non observatum. Differt
insuper siipite perithecio longiore, transversim
striato, perithecio elongato (unde interna cayitas
obovata); iu L . mytilino perilhecium dilatatum, cavitate
interna reniformi. In lignis putridis Scotiae.
Carmichael, (v. s.)
1. L . mytilinum 1, c.
O b s . A Chailletio accepi speciem, L . laeve
dictam, quae ab hoc facile dignoscitur peritheciis sessiiibus
heinispbaerico-lanceolatis, laevibus, paulo-
que minoribus, Num vero a L . mytilino ortum sit,
li. H
I
■(?)ì
u \
%