IT:
m
U :
li dì1 '» ■ Ìi il I
numquam carnosa 1, ceracea. Superficies inferior
glabrescit, a trunco videtur colore alutaceo tincta ;
superior primo velutina, dein glabrescens, sub leni'-,
v e r o semper, Suberosaruin more, velutina, laevis
I, a maire noduloso-tuberculosa. Color primo albus,
mox pallescit, vetiislus alutaceus 1, rufescens.
— T. alutacea Schwein. ! in litt. hujus formae lloc-
cosae prorsus similis est. A d truncos pineos, ubi
adest copiosissima. Perennis. (v . v. )
Ob s . Odor haud omnino constans, tamen
saepe notabilis. Cum idem observetur in variis
Tolyporis, eodern loco nascentibus, loco natali ad-
scribendus videtur. fllonendum vero, sequentern
speciem, observante Cel. 5IOUGEOT, eliam odore
pollere fragranti et loco diversissimo occurrere. —
Omnium Thelephorarum haec in stalu normali X y—
lostromati maxime ■ accedit — Theleph. croceam
Schrad. equidem quoque legi in truncis Fagi ; sub-
stantia vero et facies omnino prioris, quare distinguere
non ausus sum... Interea Xylostroma gigàn-
teum non ex hac tantum oritur, verum etiam e,se-
quente, Th. gigantea, Th. setigera etc. pluribusque
Polyporis et Daedaleis.
I I . T. suaveolens, magna, effusa, suberoso-mollis,
contigua, laevis, albida, hymenio glabriusculo.
Xylostroma suaveolens, Moug. ! in liti.
Inter copiosa specimina Xylostromatis, a X.
giganleo odore grato lantum divers/ imicuin reperi
Thelephoreum, priori sat ¡simile, sed substantia
rnolli, pagina inferiori minus adnata velutina, hymenioque
satis discrepans. Odor fragrans. Cele-
rutn denue observanda species. Nqm T h .’laevi valde
A d truncos Populi pyràhiidatae. (v, s.)
12. T, setigera, irregulariter effusa, crassa, carnor-
s a , undulata, lactea, intus flocculosa, subtus
sericea, setulis sparsis hyalinis ohsessa.
' Species ab omnibus, sequenti éxcepla, valde
remota; sed simul omnium mihi cognitorum fungorum
maxime versiformis. Quamquam ejus formae
facile confluunt, plures seorsim enumerare necesse
esl, cutn communi descriptione non facile compre-
hendantur. Notae primariae sunt : 1) color candidus ^
1. Iacteus, demiirn in lutescentes maculas hinc inde
abiens. 2) contextus valde laxiis, mollis, facile coir
labescens , parum cohaerens. 3) Vegetaiio irregula-'
ris, baud membranaceo-expansa, sed ubi vegelior
in struiuas crassas undulatas abiens, sed incrustando
diversissimam faciem induens. 4) Ilymenium aut
nullum aut in perfectis tenue glabrum. ascis desli-
tutum etiam h cis maxin e apricis. 5) Sé iilae sparsae,
minutae, pellucidae, satis conspicuae. (i) Lovit.s'
natalis. In regionibxis montano - siUiestribuS, imperfecta
hieme, peifiecta vere. ( v. v. )
a. normalis. Supra corlicem Betulae albae scru-
posurn et inaequabilem prodeunt tubercula carnosa,
quasi e rimis profluentia; haec sensim dilatantur,
praecipue corlicis rimas sequentes, versus amhilum.
pubescentia, extenúala, conlluenlia et irregularia.
Ob superficiem undulatam et tuberculosam valde
colliculosa , et passim quasi pileolos format. Substantia
mollis, spongiosa, 2 lin. et multo ultra
crassa in centro. 5Iatrici adnata, sed centrum eras—
sins sallim facile secedit. Hymenium recens et ve-
gelum unitum, glabrum, exceptis setiilis hyalinis
hinc inde prominulis, sed sicca rimosa et super--
ficie flocculoso - villosa, — Primo vere.
h. Multis formis cum priori connectitur alia multo
major, tubercula hemisphaerica, pomi magnitudi—
nis, magis compacta, subelastica sisteus. Color su-
perficiei freqiieulius lutesrit. Praecipue vero me—
morabilis est superficie valde inaequabili, frequenter
obsita setis (non setulis tantum) brevibus, subillas
Hydnorum referentibus , saepius fasciculatis, quo
in statu Hydn. barbae Jovis refert, Singularis haec
.structura facile observatur, aegre vero vivo modo
describitur.
c. effusa, tenuis, rimosa , scabra, ambitu substrigoso
viscoso, in siccis macula lutescente cincto;
O
■ , ■' !-I' c■ dtr';' -r
' A I l i I
Í
'M ì a