0. Fihrillana in Pers, 3Ij'c. Eur. ciiatur el characterem
generis opiime exhibet.
p. 31esenterica lutea A lh . et Sclnvein.
Insuper occurrit lignum colore sulpbureo satia-
tuni, qui buie originem debet. I’rorsHS eadem evo-
Intionis series 'Thel. lacteae, sanguineae etc. — At
multo etiam major est aliarnin varietas, v. c. Th.
evolveniis, Th. setigerae.
Obs . 3, Facile agnoscnnlur omnes aliati abortus
det'ecfu asconun *) sporidiorumque verorum, sed
observantur aliae melamorpboses nimis abnormes,
ut vix oculis tuis fidein habeas. Sic non sine teme-
rilalis melu enarro, me Trichodenna roseum Fers.
(minime Trichotheciurn Link.) in Thelejdioram ro-
seam abire vidisse. Sunt quidem hae slirpes quoad
characleres diversissimae ; Trichodenna citatum pi’i—
ino gaudet pellicula e villo tenui contexta pulverem
copiosum obtegente, prorsus Tricbodermatuin more,
nec cum Hyinenomycetibus aliquid commune habere
videtur. At cum Th. rosea convenit 1) colore roseo
2) ambitu; in Trichodermate roseo adest thallus
iibrillosus Kimantioideus, ambilu Theleph. roseae
simillimus 5 3) loco natali; ulrurnque fungum non
nisi in truncis pulrescentibus populinis legimus, et
semper utrumque in eodem Irunco (quare auctori-
hus, quibus alterutra, altera eliam obvia), licet saepius
diversis anni temporibus ; Maj-òo et Aprili optimum
reperitur Trichodenna, quale praecipue Alber-
tini et Schweiniz describunt; Jujzio vidi pelliculam
villosam evanidam remanente tanium pulvere subiculo
instrato; Autumno et hieme Th. roseam corrii-
gatam etc.; quae vero simul in sequens ver persi—
s tit, ut hoc tempore utraque pianta simillima inixla
occurrat. Hoc vidi; identitatem tamen harum plan-
tariim pro certo non affirmo , quamquam verisimilli-
*) Status fioccosi Thelephorarum saepe setulis adnatia
te d i, quo a veris Sporotrichis facile dignoscuntur.
mani halieo. Nam Thelephora citata habitu tnnlfura
a reli(|ti!s recedit, et idenlitale probata genus líy p h e -
liaè (quo nomine Trichoderma citnium in S. O.
V. 1* p. 149. descripsi) servandum videtur. Hoc
modo sua fere cuique speciei meiamorphosis esse
videlur; quas omnes nimia longum foret hoc loco
enarrare.
Obs . 4, Reiictis omnibus stOtibtìs deformatis
et eleinentaribus, perfect! étiam, sive fertiles ascigeri
ita commntantur, ut aegre eandem speciem agnoscas.
Forma stipitata, sessili-dimidiata et resupinata, ne
Merismoideam et ciipuÌaiam supra commemoratas
repetam, in una eademque stirpe evidentissime variat.
Ìd quod lam certissime, quam luculenlissime
probant Thelephora laciniata et Th. terrestris. Variant
stipite centrali {T h . caryophyllea Fers. non
Fries, j'h, ambigua F.) dimidiataé stipitatae 1. sessiles
{status ìiormalis) Ìaciniato-ramosae {Blerismd
strigosum F . ) . elfu.sae resupinatae { l'h . umhrinà
Fers. Th. criisiaceà Schum.) His sectiones qiildçm
labefactantur, sed non omuino tolhinUjc; nam orones
spècies normaliter stipitatae uuincjuam sessiles 1. efl'n-
sae, nec normaliter elFusae umquam stipitatae. Apodes
his mutalionibus praecipue obnoxiae, et adnexio-
nem examinanti difficile uon erit statura norrnalem
distinguere. Aeque saue perperam ooucluderes,
Thelephoras omnes resupinatas deiorinationes esse,
specierum marginatarum, ac Parmeiias crustáceas
foliacearum ideo díceres deformationes, quod harum
nounullae crustaceae variant. Sed genera ex recepta-
culi forma inter Pileatos distinguenda non esse, extra
dubium positum.
Ob s . 5. Genera noVà, in quae hoc olim forsaft
ex hyinehio èt fruclificalione abeat, in S. O. V.
indicavimus; sed ob limites haud omnino defìniloS
et tramitem Syst. Myc. calcandum inlegnun boc loco
sèrvo. Praecipue insigniter a reliquis distant 1) spe-»
cies plurimae terrestres contextu, hymenio vere papilloso
piicatove, sporidiis fu s c o -purpuréis quater-
I j