í|y'
r*
i
5 í-
Cum T. sulphurea et T, lactea peculiarem fere
s /t io u em cousfituit, sed colore optiinae ceterum species,
iiec aliae desunt notae valde insignes. Hymenium
prorsus laeve, glabrum, ceraceum, primo
sanguineum, dein íncarnatuin in luce inagís magis—
que albescit, ut Tezizae veruginosae. Subtus vero
et mjTelia hujus speciei semper sanguinea sunt.
Omnes Byssi fibrilbeforrnes sangiiineae in agro nostro
T. sanguineae ortiun suum debent. Innúmeras
habemus formas Ozoniuin, Himantiam, Fibrilla-
riain, Atheliam etc. referentes, qnas ab Auctoribus
non nótalas iniror. Nec ab exteris terris banc speciem
«mquarn accepimus. Sitne vero lihizomorpha fo n -
tigena Rebeffi. hujus status? Sed bufe speciei insuper
/ c u l i a r e , quo ab omnibus fu n g is éignosciiur,
(,tiod lignum, cui innascitur, colore sanguineo, ut
Peziza aeruginosa aerugineo, satiat. Lignum mure-
d i n /m intus simul floccuiosiim evadit, sed lignum
durius lineolis sanguiueis, fere ut nigris a Sphaeria
/ in o s a , dernssatur. Color locis sulibcatis insuper
intensior (sislit his locis telam tenuissimam glabratam
, fibras discretas e tc.); qua magis vero in luce
CTe/it, eo magis albescit. Faucis ; species maxime
insignis! A d ligna pinea et juniperina, nec alia,
vulgata in pinetis Sueciae ; per annum lignum sanguineum
reddens, sed hymenium perfe&tiim autumno
edens. (y. v.)
6. T . sulphurea, effusa, fìbrilloso-^byssina, laete
sulphurea, hymenio subfulvo, setulis albidis.
S. M. 1. p. 452.
Species vulgatissima; cuique Jllycelogo obviae
fuerunt infinitae ejus mycelii formae, snpra jam
enumeratae; sed statum perfectum hymenio genuino
ascigero crasso ceraceo papilloso, setidis iiiinntis
albidis obsesso solus vidisse videor. ' Huic formae
proxime affinis Athelia citrina Fers., sed in hac
hymenium tenne, submejnbranaceum, laeve, sicciin
areolas palygonas distantes diffractuin. Magis
incompletum tantum sislit pelliculam cinerascen-
4em. Reliquae formae, ad degenerationes perti-t
iientes mycelii, ad singularn speciem non enuin«-r
randae, cuin plurimis affinibus èi communes sint.
Omnes fibrae sulphureae lignis et corticibus iuna-
scenles in Siiecia saltim huic speciei ortum debent.
Etiam lignum mucidum flocculoso-sulphureum tin-
gil; sed numquam lignum, ut prius liquore quasi
sanguineo, colore suo satiat. A d truncos frequens,
formae fibrillosae per totum annum ; ferü lis supra
Ugna et fo lia faginea aut. (v. v; ) >
“ Obs . Uuica pianta, quacum commutari posset
haec species, e^t Phlebia vaga, sed in statu perfe-
clissimo diversissimae sunt hujusque Myceìia mioùs
laete sulphurea.
6. b. T. viticola,, effusa, confluens, adnata, aurdntiaca,
ambito byssino laefiori, hymenio contiguo
nudo. — Schwein. ! Car. n. 1037.
Species pulchra, sed minuta tennis. Hymenium,
quod laevissimum, contiguurn, et glabrum
apparet, sub lente fortissima tanium setulosum,
JUculae hujus primordiales et historia Theleph. coe-
ruleae ; hoc loco ob colorem inserui. Color variare
videtur. Specimina a Cel. SCHWEINIZ missa fulvo
- ferruginea, medio subcanescenlia ( e t revera in
statu pelliculari lecta videntur, in quo plurimorum
hymenium cinerascit); alia a Cel. Schwaegrichen
data hymenio, sulphureo genuino,gaudent. A d sai'—
menta Vitis , Americae. ( v. s. )
7. T. lactea, effusa, mènibratiacea, tennis, laelea,
sublus fibrosa, ambilu fibrilloso. S. M .Ì . p, 452.
Colore lácteo, in hymenio praesertim sicco
passim flavescente, notisque Himantiarum dignosci-.
tur protea species. Omnes ejus formas non sine
inullorum annorum usu ad typum sinim referas.
Late effusa, libera, mollis, s tramineo-alba, ambitu
fibrilloso, hymenio riiyioso genuino-est inter
status riie eyolutos. b) late effusa, subadnata, contigua,.
Iqctea, sicca alufaceo - lutescens , hymenio