v ia , nuda, glabra ; evacuata arctins collabentia el
excavata, quam in alia specie vidi, et margine acuto
cincta. Ostioium admodum distinctum. Per epi-
deriuidem erumpens hac stellatirn fissa cingitur., In
ramis exsiccatis circa Rothomagum in Normandia.
Levieux. (v. s. )
Obs . Valde falluntur, qui putaut S. Obtura-
tas cum S. Denudatis, neglecta vegetatione, ex occidentali
passim congruentia pro lubàtu conjungi posse.
Singulos errores notare superlluum videtur. — Multo
aptius species ostiolo inaequabili ad distinctum genus
referuntur. S, Fraxini et Cotoneastri Tympania
species esse jam notavimus.
Trib. XXV. SUBTECTAE.
437. S. Panacis. S. M. 2. p. 497.
Cutn necesse sit inter minutias Sphaeriarum,
ne nimio specierum numero obruamur, has, quantum
fieri possit, contrahere, varias affines formas huic
subjungo, in sarmentis Dulcamarae, Clematidum etc.
lectas. Analytice examinatae quidem, praecipue par-
tium magpiludine et forma, paululum differunt, sed
has varietates non tantum matri, sed et aetati ad-
scribendas puto; multiplici euim experientia certus
statuo, characteres microscópicos e diversa aetate l.
staili saepissime pendere; et, licet hi numquam sint
vilipendendi, externam f aciem semper esse consulen—
d am , sine qua anomaliae haud rite explicentur. —
Quamdiu tot maxime insignes species indescriptae
restant, micrologicas distinctiones omiitaraus.
Subsimilem speciem, at vere diversam, in cau-
libus Gaia A p a r anis legji et communicavit 5Iougeot.
Peritheciis vere erumpentibus a Caulicolis recedit.
Doleo, perithecia tanium adesse diffracta.
442. S. epidermidis. 1. c. p. 499.
Ad hanc referenda quoque est Verrucariapun~
ctiformis Ach. cum specieb. affinibus. Cfr. Sched.
Crit. de Lich. Suec. fa se . X I. Variae harum utique
justius specie distingnuntur v. c. Verme, rhyponta,
epidermidis etc., sed ob rationes supra allatas diversos
typos hoc loco indicare sufficiat.
444. a. S. epipapyrea, gregaria, tecta, prominula,
macula c in e reo - nigrescente cincta, peritheciis
prominulis epapillatis atris — Wallr.! in litt.
A S. epimyci próxima luculenter diversa. 5Ia-
culae subfuligineae, demum confluentes, charlara
sordidam nigro-variegatam reddunt; perithecia ut
papillae globosae, rarius conicae prominent. 5Iemo-
rabilis praecipue ob nexum analogum cum Stilbo-
spora chartarum, ut reliquarum Slilbosporarum cura
Sph. inquinante etc., Melanconiorum cum Amphi-
pbericis, Tuberculariarum curn Sphaeriis et Dothi—
deis erumpentibus etc. In charta scriptoria et typogra—
phica putrescente, (v . s. sub nomine all. dedit
Wallroth. ! )
444. S. epimyces. S. 51. 2. p. 499.
Characteres distinclivos vix offert Sph. Hibisci
Schwein.! ex America Septentrionali.
448. S. atrovirens. J. S. 51. 2. p. 501.
b. Rusci. Cryptosphaeria glaucopunctata. Grev.!
Fl. Ed. p. 362.
450. b. S. Lichenicola, subgregaria, peritheciis sub-
immersis, dein prominulis minutis ovatis laevibus,
ostiolo demum depresso. Sommerf. ! Lapp,
p. 218. — Fi. Dan. t. 955. f. 1.
„ In quoque apothecio perithecia 3 — 6, primum
immersa apice modo prominulo atro, dein ad
dimidiurn nuda, ostiolo convexo, dein collabescendo
depressa; gelatina albida." 1. c. Vivam accuratiori
examini non subjeci. Sphaeria epicymatia Wallr. !
in litt. longe subtilior est ; naiuram ejus satis explorare
non licuit. In apotheciis Lecanorae salici-
*^1
f :
J i
Hi
. il*' II
I
I:!
‘i\i
vi ri f1
ir