Jromò rxeodem autfiore, cum estera animanrìa.Iegc natura, fadem ad terramin*
clinent,confequenterq; nullum ius in to r lo habeant,.homo folus fufpiciens, &
ierran; pedibus leuirér attingens, nobilitateti! pra fe fere, nam pauco tempore,in ca
verfans, csleffem patriam affeäat ; & hatc fententia menti Diui Pauli conformis
Anaxagorq efse videtur, quando dicebat: noftra conuerfatio in Coelis e l i . Homo enim folus
fcatena au- p eum contcmplatur ; hinc laudatur Anaxagoras, qui Ccelum videndi grafia,nem*
V * ' pe Deuro fe natum efse afseuerabat ; liquidem anima hominis templum Dei eli;
fcripfit enim ad rem Apoflolus. Nefcttis quia remplum Deie(lis,& fpiritus Deiha-
bitat in vóbis, &homt> ed Dei fimulacrum, omnia continens qua; in D eo fu n t. In
memoria eli Pa te r , in intelleflu Filius, &in volúntate Spiritus Diuinus refidet. A
H * c igitur funt, qua; darifsimum flemma humano generi addiderunt. Praster-
quamquod homo edam Dei numifma nuncupatur: etenim quando in Euangelio
Ca p .il, apud Matthcum legitur. Redditi qua funt Cafara Cafan, dr quf fant Dei Dio. Diuus
Pafchafius in Mattheumbsc habet. guia tot»! homo numifma t>ei ed,adimaginent
TJb IO -O'' (reami, debei f e recìdere Deo, quod minimi pra Barepote fi,nifi pnut fe exuat à cerifu
' c%farii, quaterna deinceps liber effepoffu. Deroùm hominis pr*flantia inde elicitur,
quia homo maxime Deo fit proximus-, vnde Dionyfius Halicarnafeus prolemhuma-
nam D/js omnium longè carifsimam prsdicabat, Ad rem igitur in facra Patholo-
gia legitur hoc hexaftichon,
Lib.xq.me- MaieSate Dei eoneluditur omne, quod vfquam cH,
tdm, g u a finenti rerum Sare,veleffe patek. jj
Mute homo f i red i famulatur proximus bare!,
Si refilit, mtfero degtt in exilio.
Omnia fio Dominai difcriminal ordine indo,
gup finì fummo borni, ima parata malti,
H O M I N I S m i s e r i a :
I T Pt M humanam terumnis vexatam e ffe , ab ipfo ftatim ortus primordio
colligimus : namq,infantiam innumerisobnoxiam periculis,
adolefcentiam fugacem, & fenedtam prscipitem animaduertimus. G
Prteterea fi pueritia ad fenedlutem deducatur, quanrulum e l i , qu«d
reiinquitur ? Hanc igitur calamitatem defcnpfit Ouidius hunc in
modum.
Editai in lueem tacuit fine viri bui infam,
Mox quadrupli, rituq; tulli fua membra ferarum,
Paulatimq; tremen i, de nendum pepine firmo
Conflitti, adiutii ahquo conamine neruit,
Inde valent, veloxqt fmtfpatiumqi iuuenta
Tranfit, dr emeritii medij quoqi tempòrit annìs
Labil ur occidua per iter decliue fe ned a
Subruitute aui, demoliturq:priori!.
Robora.
Accedimi fe x c en tsa lis anguflia», & infinit® asgritudinum fpecies, quibus In
dies humanum genus premitur, quod eleganter exprefsit Virgilius his carmi-
nibus.
Lì.}, Georg, optima qufqi diet mi ferii mortahbus aui
Prima fugit, fubeunt morbi, tridifqi fenedut,
Et labor, dr dura rapii inelementia mortit.
Quocirca pofsumus ad rem canere infraferiptum dillichon,
Cor, nifi cura, nihil, caro nil, nifi iride cadauer,
'Naf ti, agrotare ed , viuere fapi morì.
Pratterea venena, ruina:', naufragia, terremotus’, bella, lapfus, fulmina, & Citerà
huius generis humannm augent mterorenrQuidam acini granino glutientes, pra:-
focantur,
focantur, alij pilum inladle potantes llrangulantur, neq; defuerunt, quibus (l/ria
gelu concreta à tcólis delapfa repentinum attulerit exitium. Quare pofsumus optima
de caufa dicere.
Humanum in territ nihil ed, quod non fithumandum,
Auolathinc animui, estera forbii humus.
Valeant igitur, qui tot, & tantos moliunturtumultus ,& quorum cupiditatibus
hicorbisanguftuseft,&fummoperèprobeturfententia P in d a r i, qui hominem fo-
mnii vmbram 3ppellauit :curo vmbrà,&fo mio nihil inaniüs inueniatur Idem Pin- inNemeis.
\ darus alio in loco huc refpiciens prodidit : fi quis opes pofsidens catteris venuftate
E prscellat, &in ccrtaminibus egregiè fe ger ns,maximum oftentetrobur, debet
ad memoriam reuocare membris mortalibus fe efse integratum , & terram finem
omnium efseaditurum. Propterea Diuo Chryfollotno Homo nihil, homò ter- Homil.i.e-
ra,& homo cinis vocabatur. Idtotuminfrafcnptisverfibuseleganterexprimitur, pìn.adHa-
Omnitì quam celeri perenni mortalta lapfu, br%ot.
Nodraqj qudm f ubilo f rigore vita cadìt.
Tarn cito non per dii varium rofa pulchra colorem;
Tarn cito nec liquidii bulla recedi! aquit.
He librette migrante! fugimus poft tempra adorcum:
Cundaq; mori [tua pallida falce metit.
Nec quo abeasfeitur, feimut quam foluimut or am,
P Et graui or nullo fit redeunte dolor.
In vario cur fu morimur pueriq-, fenefq;
Omnibus hoc certuut ed, certa nec bora tarnen.
Huc fpedlat,quod Poeta: de mortalibus fabulantur,nimirum omnes àfills Par-
carum pendere, quibusfeilis, pendentes decidunr,&moriuntur. Immòfingunt
alios à filis candidis, alios à pullìs, alios fublimes,alios tandem terra: proximos pendere,
omnes tamen pendentes,inexorabili Atropofilumfrancante, cadere. Non
igitur male fenfit Ouidius quando cecinir.
Omnia funt hominum tenui pendentia filo, gib. 4. de
Et fubitocafu,quqv alucrc, ruunt. Ponto.
Id optimè exprefsit Chryfologus’, dicens: homines fumus fub incerto viuentes,
L & nefeimus quid fuperueniens dies fit paritura . Vnde aliquando tradidit Home- Scrm. 10.
rus-.homine nihil efse miferius,& augec humanam calamitatem,quòd Principes,&
! Villici eamdem vitale fortem incurrunt iuxta illud.
Introitus vttq par regibus exttus idem,,
l»ter vtramqtquided, quod veteteffepares.
Iraq; omnes,dum viuunt, infuo ftatuplurimum paciunturIaboris,& res arduas
femper moliuntur.-quarenon fine caufa hunc vita curriculum pocerimus berculeum
laborem appellare,
g a i nefcii, quid fit nodrum hoc, quod viuimus audi,
Tronfiata in mortem, herculeufq-, labor.
Si in prsfentia aliquantlfper cunéla examinentur, confufa, & percurbationibus
\ piena inuenientur. Omiflìs igitur sgrotantibus, captiuis, exulibus,& médicis,quos
b proculdubio miferos appellare poterimus,fe fe offerunt fcnes,& pueri,primi limen
mortis attingane, alij fub meruferuls v iuunt. Iuuenes felicitatem putant fe e lfe Amantìum
alfecutos, dum ab illis, quos immoderatis profequuntur affeélibus, redamantur;ni- in folta tot.
hilominus illos etiam miferos Ouidius appellar.
> guàm mìfet ed omni tempore quifquis amai.
Item qui vitam quietaro>& prolperamducere creduntur,adhuc mifelli funriux-
ts hoc diftichon,
Nec magit fumana quCrat in forte quietem,
guàm tela in Venta, qua modo mijfarvolant.
Siquidem qui diuitijs carent affidila premuntur folicitudine, vt illas acquirant.
Sin Principes fint diuitijs affluentes,pro!cm non habent: praeterqnamquod diuitiae Diui tum
litibus, furibus, & multis alijs periculis obnoxi® funt. Quare Nazianzcnus, cum de mìferia.
hominis vita multa protuliffet, tandem exclamauit,
Jfec