XLHI TABÜLAE PHYSIOGNOMICAE EXPLICATAE. XLIV
nitidam et tomentosam, Conocnrpum erectam, hatfimeulariam
racemosam et Bucidam Buceratem. Non
illae cerimutur iu terra, sed radicaiitm- in luto tenni
isto, albent! et pulii aeqnali baud dissimili, quod a
fluctibus oceani eliditur ad litora demissa ac propter
magnani, qnam secum portât, corporum putridorujn multitudinem,
ingratos spargit odores; in hoc igitnr iiniixae
terram vestinnt densissimo et per omnia anni tempora
laete virenti frondimn cingulo. Vernm ubi nou datus
est locus strato ejusmodi coenoso, iu oris arenosis,
saxis rupibus(¡ue obsitis, ibi illa forma vegetationis
uou apparet. Unde, qui illnc nayigio accedit, ex ejus
praesentia plus minusve potest capere coujecturam de
natura atque liabitu litorum, quae sunt ea amida.
Ubicunque Iiasce silvas maritimas, quas e sermone
líispanorum Lnsitanorumque appellare liceat Manglares
vel Mmiguesaes, couspicimns e loiiginquo, onnies iu
nnlversum eo congi-uunt, qnod oITerunlur nobis arbores
(|uiudecim pedes ad quadraginta qniuqne altae, quae ex
ipsis oceani undis videntnr assurgere et ramos surculosque,
foliis coriaceis splendentibns dense obtectos,
adeo coercent atque connectunt, ut nequeas invenire
spatium pedeni ampliun, quo fronde interrnpta posUiiuc
terra conspiciatur litoralis. Ubi terra in profuudam ex-
(enditnr planitieni, ibi silvae ejusmodi cingulum prorsns
iniercludit longiorcm prospectum, et qui Europaeus
fortasse primo se appropinquai oris tropicis, iUe nibil
auimadvertet nisi summam lasciviam froudiumque ubertatem,
sed minime iUam formarnin varietatem venustateinque,
quae solet expectari. Quo loco simplex regnat
vcgelatio silvidarum Mangle, eo, nti jam alio loco
[Palinae Brasil, p. 30] commemoravi, uou conspiciuutur
i)almae et aliae plantarura formae inagnificae.
Simulatque vero propins accesserit ad basce silvnlas
litorales Europaeus, ei oiTeretur proprletas quaedam
antea non spedata, quippe cernitnr silva, cnjns caudices
nili videntuc in multis arcubns cujusque rami, tamqnam
radicibns parum snstineantur candices, ut fluctus
accessu se defendant ab nndaruin impeln, deorsimi ex
altitudine decem, vigiliti et plurinm pedum demittunt radices
suceedaneas, ita ut arbor cjnoquoversns et radices
et ramos foliaque videatur una explicare. Quemadmodniii
vero una arbor, ita etiam ejus finitimae fréquentés
sunt extructae, omnesqne iiae arbores praeterea sic
sunt invicem eonnexae atqne complicitae, ut non queas
perspicue sùignlos truncos dignoscere et qui sint uniuscnjusqne
ramuli. Qui memor juvenilis studii ¡n legendis
autiquis scri))loribns rite et majoruin more collocati
in meiitem sibi revocabit miras illas descripüones, quas
edidere STOAUO [Lib. XV, c. I3, PuNius [Hist. Nat.
L i b . XI I , c. 53, QL. CURTIUS [Lib. IX, c. 1 , 10) de
ficis Iiidiae, quae fnniculis e snmiiia coma demissis et
railicaiitibus integrain elTiciuul silvani, iile luijus imaginis,
qua expressa est vigoris tropici ingens potestas,
alternm pntabit se videro exemplar.
Ilaec proprietas inde ducenda est, quod, quae bas
silvnlas formant arbornm specie.s, isto modo explicantur,
quem in ])lanlis nescio an paruin apte nominant vivipartum.
Omnino appellantur plantae viviparae, quae extructae
sunt progignendi apparatu ejusmodi, qui quideni ut novam
proférât sobolem non debeat redire ad hunium, sed qui
aut semina, i. e. propaginis futurae rudimenta per sexum
elicila, progignil, aut bulbillos, embrya sexus expertia,
quae supr a terram evolvuntnr, id quod duplici ratione
solet fieri. Aut enim incipit eorculuin, quae semmis
pars primo vitae halitu aftlalur, sese evolvere, quin
pericarpinm ipsum, ex quo prodil, dimoveatur a materna
arbore, aut germinal, quum adliuc iuest in pericarpio,
hoc vero ipsum a planta dissolutuin jam decidit.
Illud prius, nti cernitnr, est singulare atque
rarius invenitur iu plautarum ordinibus, evidentissiniura
vero apparet in genere Rhizophorarum. Alterimi deprelienditnr
in Avicennia, Laguncularia, Bticida, Conocarpo.
Quamvis jam alibi [Heise in Brasilien I. p. 153 et
in commenlatione de physiognomia bestiarnni et plautarum,
quae iUi libro est addita p. XXV.) de bac disserui
formatione tam singulari, nibilo minus liic explanatius
agani cum de hac re, tum maxime de B/dzofhoris,
quippe cui data sit grata opportnnitas proponeudi
lectori benevolo egregiam picturam, qua offeruntur
sllvulae B/dzophorae Mangles apnd Ubaluba in
provincia St. Pauli. Est ilia delineata ex imagine primaria,
quam vir mihi amieilia anetorilateque valde
aestimaudus, BENJAMDIDS MAHY, eques, regis Belgarum
ad Imperatoren! Brasiliae legatus, in ipso loco
eximia adumbravit arte cum multis alils iisque pulcherrimis
pictaris Brasiliensis nalmae, praesertira vcgetabdis,
Indolem exhibenlibns. Oslendit lila sUvam secundum
oras illlus reglonis, quae nibil contiuet nisi ßhizophoram
Maiiglem; quarum arbornm duae apparent in parle
anteriore atque omnes ex Iiis llneauientls diguosci possunt
proprietates, quibus mirae hujns plautae eminet
incremenlnm. Quocirca prinunn de hac arbore expla-
«abo et, quae de alils speclebus arbonmi ad lltus maritimum
vigentium eruut dicenda, ea postbinc referam.
Jam autiquissiini scriptores , qui verba fecei-unt de admlrablli
Americae vegetatione, baue arborem laudani
cum propterea, quod admodum sit idonea ad formandas
varias supeUectlles, tum propter semlnis fabricam,
quippe quae ita comparata est, ut non nudum embryonls
rostellum, sed longlssinram potlus fructum legumini
quodamniodo similem conspicere existimaveris; qua de
re, ut auliquisslmum scriplorem primum allegem, OVIEDus
basce radicuni prolongationes cum fructibus Bactrdlohii
Fistulae eomparavit [Coronica de las ludias
L. rx, c. 6, Clusii Exot. L. I, e. 1, p. 3). Qui
delnceps descripsere Aulillas Prancogallleas, ROCHEPORTiüs
[Hist, des Antilles a. 1658, L. I, c. 8, p. 82),
PLOÌSIEKIOS [Nov. plant, gen. a. 1703 p. 13. t. 15.),
LABATIUS [NOUV. Voyag. aux isles de l'Amer, a. 1722,
Vol. n , p. 136), onnies plus minusve exponunt de bac
arbore, quae in colonlls Praneogallicis audit Palétuvier,
Paretmier sive Manglier rouge. Pari modo de ea
relalum est in scriptis Anglicis, uti apnd DAMPIERUM
CVoyage a. 1698 p. 65.) nomine Bed Mangrove, apud
XLV TABÜJÜAE PHYSIOGNOMICAE EXPLICATAE, XLVI
B.UÜM Hist, plant. 1693. L. XXXI. c. 22. p. Iir2, Dendrol.
p. 115; SLOANK Hist. Jam. vol. 11. 1725. p. 63.
PA™. BnowN. Jam. p. 211. Ex illis, qui retnlere de
Brasilia, primi Piso ed. 1648 p. 113 nomine Tupico
Guarapa-iha et M^UICGRAVIUS p. 137 de hac arbore
loquuutur. Sed quae de ejus Ustoria naturali explicatissime
sunt edila, ea debenlur JACOUIMO nostrali,
qui patrio studio el alacritate inquisivit stirpis bujus
viviparae singularem natni-am. [Amer. p. 141. sq. t. 89).
Postea bonus TURPISIUS [in Diction, des Scieiic. natur.)
germinantis seminis iuiaginem dedil, qua ea, quae a nobis
ipsis sunt obsérvala, naturae congruenler quidem
delineavit, sed minus feliciter explicasse visus est.
BIdzophora Mangle auctoruni, quae a Lusitanis
el Hispanis ntriusque orbis, voce originis Malajicae
Mangi, Mangue \elMangui atque, ut ab alüs dignoscatur
arboribus, quae prope litns maritimum accrescunt,
uommatur Mangue amaretto vel vermelho [flava vel
rubra), {orlasse non est unica species, quae in oris
per regnum Brasillense patenlibus inveniatur. At ego nequeo
de bac re cerium aliquid et exploratum afferre,
ila ut quae necesse esse videbantur commemorari ad
tabulam nostrani exponendam, debeant referri ad speciem,
qnam modo allegavimns.
In explicanda hac planta id est summum, qnod in
quoque pericarpio, plus minusve coalescente cum calycis
inferi tubo, unum semen progignitur, quod non,
uti alias solet fieri, pericarpio aperto solutum excidit
el deinde e solo propagatui-, sed quia Ipsum illud, quod
in fructu reclnsuni est semen, in evolvenda embryonis
parte radicali sen rostello ab inilio lotum est, fruclus
vertice perforato uou inox decidit, sed magis magisque
auctnm ex eo non suis jam cinctuui tunicis,
quae iu fructu relinquantur, sed plane nudum prodil,
et denique dum ad solemnem magnitndinem et egregiam
molem pervenerit, parte superiore, qua pericarpio
adline inhaeret, soluta, decidit in solum litoris lulosum,
ubi celeriter radieans pluniulae folia jam ad explicatiouem
parala iUIco emiltit. Quo modo ac ratione ilia
procédant, a JACQDMIO et TURPINIO, VV. ciar., expositnni
est accurate el, licet de appellalione, qua singulae
nominanlur paries in germinando efficaces, unum alterunive
possil significari cerlius, tainen res ipsa ejusque
suinma ita est concise explanata, ut plura de iUis adjicere
ab hoc certe loco videatur esse alienuni. Quapropler
paucis modo liaecce adnotaverim. Ovum anatropum,
quod pendet de latere pericarpii, effingit embryon
intra lutegumenla sua, teslani el tunicain Internani,
inox a rostello perforauda, ac proinde ex fastigio
pericarpii excitai rostellum, quod fusi instar proinissuin
magis el magis adauclnm propter validum sui pondus
directo dependel. Pluinula in diverso embryi fine insita
et pericarpio atque Irniieis semlnis velata serius demum
explicari incipit. Constat ilia cotyledonibns quatuor
[vel sex?) ramentaceis et circa panca parum explieatoruiii
foliorum parla convohitls. Ubi cordili radix extrema
salis matura est el gravis facta, quod fere per aiini
spatium evenit, atque pianta puerllis uuuni ac dimidium
Tab. pliysiogD.
vel duos pedes alta, solvitur carculum infra pluinnlam
a partibus in vicinia adhaesltantlbus et planta juvenilis
sagitlae instar se dejicit directo in coenum aut iu vadosa
orae marlliniae. Hie mox ex parte inferiore quoquoversus
incipit eniiltere oblique tendentes radices,
quae plantain juvenilis vigorls infignnt iu lilore coenoso.
Hae radices cito mulalae in lignum formant
arcus, qui omnes propter arborum jaxta accresceiitluin
appropinquitatem inter se sunt coniplicall. Evolutio autem
liarum radicum intimo nexu conjuncia est cum
fluclu oceani et luti liloralls profundllale ; ibi enim
polissimnm einicant, ubi rosteUum continua aquae vicinilate
aut lull bumore exellatur, nt iu lateribus promitlal
ramulos. Unde, si quis extensam bujus liloralls
neinoris seriem inspexerit,, etiam cognoscet, validisslmas
radices aut omnes in eadeni aeie juxla esse
explícalas, aut, uti diversae sunt loco certo aquae
altiludiues, ita diversis gradibus alias super alias emiculsse.
Ceterum longlludo , ad quam juveuUla embrya
accrescunt, priusquam eruant e inatris pericarpils, non
ubique est aequalis, atque conspexi conipluria, quae
quatuor pedum loiigitudinem eraul assecuta, quia ncque
aeris motu ñeque oceani ut sejungerenlur effeclnm
eral. Quin adeo fieri posse conjecerim, ut roslelluni
allqua re impeditum prorsus non queat removeri e pericarpio;
quo pacto evenit, ut simulatque nactum est
lutuin maritimum, radicetur et novam provocet arborem,
quae superne cum malris corporc est copulata.
Verum enim vero id est ubicunque accidit singulare,
quippe corculum solet, quo modo exposuimus, de ambiente
pericarpio liberum, sese evolvere, ut propriani
. formet arbusculaui. Haec omnia per anni spatium procedere
observavit J.ACQUINIUS. Praeter hmic propagandi
apparatum etiam inest, id quod jam moiinlmus,
in arbore facultas e superioribus ramuli.s longas elieiendi
radices aereas, quae coeninn maris nactae parlier
atque enibryonuni rostella ramos suos implicant et iUius
truncum quodam modo defendniit.
Hac vero organisationis ratione singula mirum
quantum augeri copia ac ninnerò est manifestum atque,
quum soli uliginosa conditio decideiitium rostellornm
vilam vigoremque regal el consliluat, porro patebil, liane
sing-ularem silvani maritimam deficiente coeno litoris iiaud
amplius posse evolvi, ideoque temporis decursu, ubi
sibI ipsa sit libere commissa, in silva terrae conlinenti
fiuillma debere extlrpari, ut primum liic burnus parlicnlis
solidis continuo ex alliore terra adversus mare compulsis
magis magisque densalur atque exsicealur. Contra
in parte oceanum spedante silva Mangle non potest non
perpetuo adaugeri, quandoquidem reliclum est solo lutosiiin
illud teguraeutum, in quo arbusculae decldentes
sese infignnt. Radicibns, inter quas maris lutum impune
potest coaeervari, continuo multiplicatis non minus
efficitur, ut regnum silvarnm Mangle in hac parte
longius ullqne protendatnr. Qua re baud raro accidit,
ut simpliees hae sllvulae per inimensos tractus oblegant
oras días vadosas. Simul illae adeo condensautur
atque connectuntur, ul vix queat penetrare viator
7