J X TAIÌULAE PIIYSIOGNOMICAE EXl'LICATAK.
VI. SILVA piimmvA IN SEIIRA nos oiiaAÓs, i'iiov. aio
DL.; JANKIIIO.
Olli iirlmu.s EM-oiiaooi-iiiii auimos ailvertit ad Home
rtraslüiMiac inilclii-ilinlinciu et largara uliertatera, erat
GiiOiicius nii jjANGSBOiiKF. EJiis jiraeclaras de.scrii)-
liuiies de vesetaCioiie losidae St. Catliariiiae, quam
cogiioveral oiiiii ICiiusENSTEiraio viro iioljilissimo orlieiii
nosti-iim cii-ciumiavigaiite, qiiuiii ineunte perlcgei
ciu aelate juvenili, mirifiee sum captiis descrijilioue
coiiiae ac varietatis piilclu-ae illiiis florae, quam summa
allevai eoeli sereiiilas et elemeuloruin liannouia fere
nuiiquam dissoluta. Vehementer pectus commoveliatur
magiiiHeentia et venustate vegetatioiiis illius Brasiliaiiae,
iiec vero diviiialiaiii, fore ut deeein aiinis post ipse
niigrarem per felices ista,s regiones et duce eodem viro
introspicerem illius terrae praestantem iiaturam. Atqui
ita mihi favit fortuna, ut meusinm Julü et Augusti
anni 1817 luaximaui partem commorarer cum ilio amico
et ab pracdio ejus, Mandioeca, quod sub monte dos
Orgàos situm quieteui praebet peregrinantibus, qui illum
in ea pai'te, quae vocatur Serra d'Estrella, in via
inter terrain Minarum et proviuciam Sebastianopolitaiiam
traiisgi-ediuntiir, silvas mirificae illius regionis possem
perlustrare. LASGSDOIIFFIUS ipse fuit testis, quo
stupore alTecti sunt advenae peregrini, praeter me
S i M x r o s , MIK.AMUS et THOMAS ENDIUIUS pictor, eonspicientes
superbiam illius naturae, uti ipse scribit in
epistola qiiadani, quam tum in liicein edidit el. DE ESCHWEGE,
vir mihi conjunctissimus ^Journal von Brasilien,
Weimar 1818. fase. II. p. 165. sqq.>
In Brasilia quamvis multas et varias viderim silvas
primitivas, tameu non eo infitias, liasce silvas iiiibi
non alibi pulcbriores apparuisse et amoeniores, quam
circa urbein Bio de Janeiro et in locis declivibns
montinm, qui noinine Serra (lo Mar pereurrunt maguara
partem provinciae Sebastianopolitanae. Eae mihi non
solum propterea prae aliis placuere et seuipiteruam In
anirao reliquere memoriam, quod primae essent, quae
oeulis raeis oblatae sunt stupefactis, sed vere eo, quod
praeslant pnlehritudine et suavitate. Etenim licet dici
iiigentein terrae vim procreandi subjectaui hie esse imperio
pulehritudiiiis, omnia et singula perl'usa esse harmoniae
dnlei flamine et vegetationem non solum übertäte
extruetam et inajestate, veruni etiam grate compositam
et ordinatam. Unde fit, ut adspeetiLs silvae
primitivae in muiitium illoi'ura flexibus, qui propter peetines
pyropoecili granitis columnaruiii modo discretos
et in arduuin emieantes solent noniinari Serra dos Orgàos
, non oíferat rudera perturbatanique ubertatem ac
fei-tilitatem terrae non eessautis parere, iiti ait PLINIUS,
ubi unnmquodque tainquain tempestate et eertamine qnodaiu
progenitura floreat et ferat friictus, ut modo ab
altero validiere opprimatur; — potius liic non possuinus
non sentire, s ingulorur a v i tae et mor t i s modum
d i s t r i b i i t u m esse lege quadam, quae spectantis
anininm benigno quodain modo aflreiaí, sedet, exhilaret.
Vita tain sapienter velnti manu artifieis (enera videtnr
distributa, ut mortem occultet. Quod quidem natu-
Tiil). pliysiogu.
rae iustitutiira non potest non responderé sensiii humano,
quippe qui ita sit com|)aratus, ut adspeetu vitae
per orane difl'usae gaudio inipleatur et inajestate mundi
gravite!- couimotus laeletur, qnum interitu partium singularnm
nioerore alficiatiir et veliemeiiti tristitia.
Si sepulchretuiii ingi-essns sine ordine videbis túmulos
efl'usos, non floribns diligenter obsitos aut caespite
pio aniictos, sed glebae, saxa, putrida ac male
occulta mortuornin ossa niixlira olferniltur oculo, liorror
te perfnndet atque fastidiiim. Longe vero alia eris animi
conditione, ubi mortis imagines lenitae sunt iraagiiiibus
vitae, quae decore ac piotate viventinm illis sunt
inspersae. Idem obtinet iii silva. Nonne est eadem
sepidchretiim, ubi vita singularis, quae aliquantiim viguit,
recipitur communi mortis aiiiplexii? l'raeterea
uon ignoramus, prioria generationis interitimi et ejus
transitnm in humum praecipue parare locum recentiori
rerum ordini; qui quo celerius profertiir quoque prius
alteri valido incremento adnectitur et flt assiinilis, eo
magis extinguetur e tota pietnra imago mortis interitusque
singulorura, quae hominis sensuiii coarctat quodam
modo atipìe contristat. Hic probata inveiiiiiius SENKCAE
(de benelic. V, 8.;) verba: Rerum natura nihil dicitiir
perdere, quia quidquid illi avellitur, ad illiun redit:
nec perire quidquam potest, quod quo exeidat non habet,
sed eodem revolvitur, unde diseedit. Similiter
eximius vates, LUCUETIUS, ait:
Hue accedit, iitci qiiiilquc in sua corporii nirsura
Dissutvflt natura ncque ad iiiiiihnn intcrimat i-cs. —
Hnud igillir pcnilus pcrount quacquoiiique viilcntur :
Ouaiido alid ex alio rcficit iialura, ncc ullam
Uem gìgiii lialitm-, nisi niurlc adjuta aliena.
De rerum uitt. I. 211!. .s((. et porro US. sqa.
Sic igitur accuratius me dixisse putaverim, quid
s i t , quod adeo eouimoveair.ur venustale illa et iiarnionia,
qua silvae primitivae in provincia Ilio de Janeiro
sunt insignes. Est illud aequa vitae distributio, et
rliythmns quidam, quo duraiit shigula, quum ea sic sint
disposila, ut et quae interitu evaduiit, mox resareiaiit
lacunas, et ipsa uon eara assequantur faciera velustatis,
quae nobis praeberet moJnin ac rationera, unde multas
apparerei periisse generatioiies, qiiarum essent superstites.
Rarissime taiitiim cernuntur in bisce silvis arbore.s,
quae crassitudine ingenti aut altitudine solito majore prae
se ferant, se vieiiiis multo esse natu majores. Quas in
aliis Brasiliae partibus band raro vidi arbores mille annorum,
eae lue perpaucae iiiveniuntur. l'ro universo
plurimariira arborum adspectu bis silvis aetas videtur
adtribuenda annoruui quadringentorura vel quingeiitorura
aut potius Ilic tibi non vetustas silvae, sed ejus
juveiitus obversatur. Hic vides plantas dense congestas
forma diversissima atque aetate; arbores sunt obtectae
multis parasitis ex ordiiiilins Aroidearum, Orchidearum,
Bromeliftcearum. Ipsae diversissimis adscribendae
sunt ordiuibus; saepissirae vero eonspicies ínter
vetustos eaudices, Let/iimiiti)sas, Leqjthideas, Mijrtaceas,
Melaslmnaceas, Lanrineus, Sapoleas, Myrsineas,
Rutaceas, Buhiaceas. Humi ubicuiique germinant