88 P. V I R G I L I I GEORG I CA , L IB . IV*
Hi motus animorum, atque haec certamina tanta,,
Pulveris exigui jaétu comprelfa quiefcent.
Verum ubi duftores acie revocaveris ambo;
Deterior qui vifus, eum, ne prodigus obfit,
90 Dede neci; melior vacua fine regnet in aula.
Alter erit maculis auro fqualentibus ardens:
(Nam duo funt genera) hic melior, infignis et ore,
Et rutilis clarus fquamis;- ille horridus alter
Defidia, latamque trahens inglorius alvum.
95 Ut binae regum facies, ita corpora gentis.
Namque alise turpes horrent; ceri pul ve re ab alto
Quum venit, et terram ficco fpuit ore viator
Aridus: elucent alias, et fulgore corufcant,
Ardentes auro, et paribus lita corpora guttis.
100 Haec potior foboles: hinc coeli tempore certo
Dulcía mella premes: nec tantum dulcía, quantum
Et liquida, et durum Bacchi domitura faporem.
At quum incerta volant, coeloque examina ludunt.
Contemnuntque favos, et frigida teña relinquunt;
105 Inftabiles ánimos ludo prohibebis inani.
Nec magnus prohibere labor; tu regibus alas
Eripe: non illis quifquam cunfìantibus altum
Ire iter, aut caftris audebit veliere figna.
Invitent croceis halantes floribus horti;
n o Et cultos furum atque avium, cum falce faligna
Hellefpontiaci fervet tutela Priapi.
Ipfe thymum pinofque ferens de montibus altis,
Teñ a ferat late circum, cui tafia curse:
Ipfe labore manum duro terat: ipfe feraces
H5Figat humo plantas, et amicos irriget imbres.
Atque equidem extremo ni jam fub fine laborum
Vela
P. V I R G I L I I G E O R G I C A L IB . IV. 89
Vela traham, et terris feftinem advertere proram;
Forfitan et, pingues hortos quae cura colendi
Ornaret, canerem, biferique rofaria Pasfti;
120 Quoque modo potis gauderent intyba rivis;
Et virides apio ripse; tortufque per herbam
Crefceret in ventrem cucumis; nec fera comantem
Narciffum, aut flexi tacuiffem vimen acanthi,
Pallentefque ederas, et amantes litora myrtos.
125 Namque fub Oebaliae meminime turribus altis,
Qua niger humeclat flaventia culta Galefus,
Corycium vidiife fenem: cui pauca relidli
Jugera ruris erant; nec fertilis ilia juvencis,
Nec pecori opportuna feges, nec commoda Baccho.
130 Hic rarum tamen in dumis olus, albaque circum
Lilia, verbenafque premens, vefcumque papaver,
Regum sequabat opes animis: feraque revertens
Node domum, dapibus menfas onerabat inemtis.
Primus vere rofam, atque autumno carpere poma;
135 Et quum triftis hiems etiamnum frigore faxa
Rumperet, et glaeie curfus fraenaret aquarum;
Ille comam mollis jam turn tondebat acanthi,
Aeftatem increpitans feram, Zephyrofque morantes.
Ergo apibus foetis idem atque examine multo
140 Primus abundare; et fpumantia cogere preffis
Mella favis: illi tilise, atque uberrima pinus;
Quotque in flore novo pomis fe fertilis arbos
Induerat, totidem autumno matura tenebat.
Ille etiam feras in verfum diltulit ulmos,
145 Eduramque pyrum, et fpinos jam pruna ferentes,.
Jamque miniftrantem platanum potantibus umbras.
Verum haec ipfe equidem, fpatiis exclufus iniquis,
M Praetereo,