Vocibus his affataJovem: Dannate, petenti;
Quod tua cara parens domito te pofcit Olympo.
85 Pinea filva mihi multos diletta per annos,
Lucus in arce fuit fumma, quo facra ferebant,
Nigrand picea, trabibufque obfcurus acernis:
Has ego Dardanio juveni, quum claffis egeret,
Laeta dedi: nunc follicitam timor anxius angit.
90 Solve metus, atque hoc precibus fine poffe parentem;
Ne curfu quaffatae ullo, neu turbine venti
Vincantur: profit noitris in mondbus ortas.
Filius huic contra, torquet qui fiderà mundi:
O genetrix, quo fata vocas? aut quid peds iftis?
95 Mortaline manu factze immortale carinae
Fas habeant? certufque incerta pericula luilret
Aeneas? cui tanta Deo permifla poteftas?
Imo, ubi defumfiae finem portufque tenebunt
Aufonios, olim quaecunque evaferit undis,
iooDardaniumque ducem Laurentìa vexerit arva;
Mortalem eripiam formam, magnique jubebo
Aequoris effe Deas: qualis Nereia Doto,
Et Galatea fecant fpumantem peitore pontum.
Dixerat: idque ratum, Stygii per flumina fratris,
105 Per pice torrentes atraque voragine ripas,
Annuit: et totum nutu tremefecit Olympum.
Ergo aderat promiifa dies, et tempora Parcae
Debita complerant; quum Turni injuria matrem
Admonuit facris ratibus depellere taedas.
n o Hic primum nova lux oculis effulfit, et ingens
Vifus ab Aurora ccelum tranfcurrere nimbus,
Idaeique chori: tum vox horrenda per auras
Excidit, et Troum Rutulorumque agmina compiei:
Ne
Ne trepidate meas, Teucri, defendere naves,
115 Neve armate manus: maria ante exurere Turno,
Quam facras, dabitur, pinus. vos ite folutse,
Ite, Deas pelagi: Genetrix jubet'. et fua quaeque
Continuo puppes abrumpunt vincula ripis:
Delphinumque modo demerfis aequora roftris
120 Ima petunt. hinc virgineae, mirabile monftrum,
Reddunt fe totidem facies, pontoque feruntur,
Quot prius aeratae fteterant ad litora prorae.
Obftupuere animis Rutuli: conterritus ipfe
Turbatis Meifapus equis: cunélatur et amnis
125 Rauca fonans, revocatque pedem Tiberinus ab alto.
At non audaci ceffit fiducia Turno:
Ultro animos tollit diétis, atque increpat ultro:
Trojanos haec monftra petunt: his Juppiter ipfe
Auxilium folitum eripuit: non tela, nec ignes
130 Exfpeétant Rutulos. ergo maria invia Teucris,
Nec fpes ulla fugae: rerum pars altera ademta eft:
Terra autem in manibus noitris: tot millia gentes
Arma ferunt Italae. nil me fatalia terreni,
Si qua Phryges prae fe jactant, refponfa Deorum.
135 Sat Fatis Venerique datum, tetigere quod arva
Fertilis Aufoniae Troes. funt et mea contra
Fata mihi, ferro fceleratam exfcindere gentem,
Conjuge praerepta. nec folos tangit Atridas
lite dolor, folifque licet capere arma Mycenis.
140 Sed periiife femel fatis eit? peccare fuiifet
Ante fatis, penitus modo non genus omne perofos
Femineum. quibus haec medii fiducia valli,
Foifarumque morae, lethi difcrimina parva,
Dant animos: an non viderunt moenia Trojae
145 Neptuni