Vordcibus, nigramque alte fubjeétat arenam.
Omne adeo genus in terris hominumque ferarumque,
Et genus aequoreum, pecudes, piétaeque volucres,
In furias ignemque ruunt: amor omnibus idem.
245 Tempore non alio catulorum oblita lesena
Saevior erravit campis: nec funera vulgo
Tarn multa informes urli, ftragemque dedere
Per iìlvas : tum faevus aper, tum peflìma tigris.
Heu! male tum Libyae folis erratur in agris.
250 Nonne vides, ut tota tremor pertentet equorum
Corpora, li tantum notas odor attulit auras?
Ac neque eos jam fraena virum, nec verbera faeva,
Non fcopuli, rupefque cavae, atque objeéla retardant
Flumina, correptofque unda torquéntia montes.
255 Ipfe ruit, dentefque Sabellicus exacuit fus,
Et pede profubigit terram, fricat arbore coftas,
Atque hinc atque illinc humeros ad vulnera durat.
Ouid juvenis, magnum cui verfat in offibus ignem
Durus amor? nempe abruptis turbata procellis
260 Noéìe natat caeca ferus freta: quem fuper ingens
Porta tonat coeli, et fcopulis filila reclamant
Aequora: nec miferi polfunt revocare parentes,
Nec moritura fupér crudeli funere virgo.
Quid lynces Bacchi variae, et genus acre luporum,
265 Atque canum? quid, quae imbelles dant praelia cervi?
Scilicet ante omnes furor eft infignis equarum:
Et mentem Venus ipfa dedit, quo tempore Glauci
Potniades malis membra abfumfere quadrigae.
Illas ducit amor trans Gargara, tranfque fonantem
270 Afcanium: fup'erant montes, et flumina tranant:
Cantinuoque avidis ubi fubdita fiamma medullis,
Vere
Vere magis (quia vere calor redit oflìbusì illas
Ore omnes verfae in Zephyrum, ftant rupibus aids,
Exceptantque leves auras: et faepe fine ullis
275 Conjugiis, vento gravidae, mirabile dicìu,
Saxa per, et fcopulos, et depreffas convalles
Diffugiunt; non, Eure, tuos, neque Solis ad ortus;
In Boream, Caurumque; aut unde nigerrimus Aufter
Nafcitur, et pluvio contriftat frigo re coelum.
280 Hinc demum, hippomanes vero quod nomine dicunt
Paftores, lentum deftillat ab inguine virus.
Hippomanes, quod faepe malae legere novercae
Mifcueruntque herbas, et non innoxia verba.
Sed fugit interea, fugit irreparabile tempus,
285 Singula dum capti circumveélamur amore.
Hoc fads armends. fuperat pars altera curae,
Lanigeros agitare greges, hirtafque capellas.
Hie labor: hinc laudem fortes fperate coloni.
Nec fum animi dubius, verbis ea vincere magnum
290 Quam fit, et anguftis hunc addere rebus honorem.
Sed me Parnaflì deferta per ardua dulcis
Raptat amor : juvat ire jugis, qua nulla priorum
Caftaliam molli deverdtur orbita clivo.
Nunc, venerande Pales, magno nunc ore fonandum.
295 Incipiens, ftabulis edico in mollibus herbam
Carpere oves, dum mox frondofa reducitur aeftas:
Et multa duram ftipula, ffiicumque maniplis
Sternere fubter humum; glacies ne frigida laedat
Molle pecus, fcabiemque ferat, turpefque podagras.
300P0ÌÌ:, hinc digreflus, jubeo frondenda capris
Arbuta fufficere, et fluvios praebere recentes ;
Et ftabula a vends hiberno opponere Soli
K 2 Ad