Quid manus illa virum, qui me, meaque arma fecuti?
Quoique, nefas, omnes infanda in morte reliqui?
Et nunc palantes video, gemitumque cadentum
675 Accipio. quid agam? aut quæ jam fatis ima dehifcat
Terra mihi? vos o potius miferefcite, vend:
In rupes, in faxa (volens vos Turnus adoro]
Ferte ratem, fævifque vadis immitüte Syrtes;
Quo neque me Rutuli, neque confcia fama fequatur.
68oHæc memorans, animo nunc hue nunc fluftuat illuc;
An fefe mucrone ob tantum dedecus amens
Induat, et crudum per coftas exigat enfem:
Fluftibus an jaciat mediis, et litora nando
Curva petat, Teucrumque iterum fe reddat in arma.
685 Ter conatus utramque viam: ter maxima Juno
Continuiti juvenemque animi miferata repreifit.
Labitur alta fecans, fluctuque æftuque fecundo:
Et patris antiquam Dauni defertur ad urbem.
At Jovis interea monitis Mezentius ardens
6go Succedit pugnæ, Teucrofque invadit ovantes.
Concurrunt Tyrrhenæ acies, atque omnibus uni,
Uni odiifque viro telifque frequentibus inftant.
Ille, velut rupes, vaftum quæ prodit in æquor,
Obvia ventorum furiis, expoftaque ponto,
695 V im cunctam, atque minas perfert coelique marifque;
Ipfa immota manens. prolem Dolicaonis Heb rum
Sternit humi; cum quo Latagum, Palmumque fugacem:
Sed Latagum faxo, atque ingenü fragmine montis
Occupât os, faciemque adverfam: poplite Palmum
700 Succifo vol vi fegnem finit; armaque Laufo
Donat habere humeris, et vertice figere criftas.
Nec non Evantem Phrygium, Paridifque Mimanta
Aequalem,
Aequalem, comitemque: una quem nocte Theano
In lucem genitori Amyco dedit; et face praegnans
705 Cifleis regina Parin creat: urbe paterna
Occubat: ignarum Laurens habet ora Mimanta.
Ac velut ille canum morfu de montibus altis
Actus aper, multos Vefulus quem pinifer annos
Defendit, multofque palus Laurentia, filva
7ioPaftus arundinea; poftquam inter retia ventum eft,
Subftitit, infremuitque ferox, et inhorruit armos:
Nec cuiquam irafei, propiufve accedere virtus:
Sed jaculis, tutifque procul clamoribus inftant:
Ille autem impavidus partes cunftatur in omnes,
715 Dentibus infrendens, et tergo decutit haftas.
Haud aliter, juftae quibus eft Mezentius irae,
Non ulli eft animus ft ritto concurrere ferro:
Miflilibus longe, et vafto clamore laceflunt.
Venerat antiquis Coriti de finibus Acron,
720 Graius homo; infettos linquens profugus Hymenaeos:
Hunc ubi mifeentem longe media agmina vidit,
Purpureum pennis, et paftae conjugis oftro;
Impaftus ftabula alta leo ceu faepe peragrans,
(Suadet enim vefana fames] fi forte fugacem
725 Confpexit capream, aut furgentem in cornua cervum;
Gaudet hians immane, comafque arrexit, et haeret
Vifceribus fuper incumbens: lavit improba teter
Ora cruor:
Sic ruit in denfos alacer Mezentius hoftes.
730 Sternitur infelix Acron, et calcibus atram
Tundit humum exfpirans, infraftaque tela cruentat.
Atque idem fugientem haud eft dignatus Oroden
Sternere, nec jatta caecum dare cufpide vulnus:
Z z 3 Obvius