Debentem, vano moefti comitamur honore.
Infelix! nati funus crudele videbis.
Hi noftri reditus, exfpedatique triumphi:
55 Haec mea magna fides! at non, Evandre, pudendis
Vulneribus pulfum afpicies: nec fofpite dirum
Optabis nato funus pater, hei mihi, quantum
Praeiidium Aufonia, et quantum tu perdis, Iule!
Haec ubi deflevit, tolli miferabile corpus
60 Imperat, et toto ledos ex agmine mittit
Mille viros, qui fupremum comitentur honorem,
Interiintque patris lacrymis; folatia lucìus
Exigua ingentis, mifero fed debita patri.
Haud fegnes alii crates et molle pheretrum
65 Arbuteis texunt virgis et vimine querno;
Exftrudofquc toros obtentu frondis inumbrant.
Hic juvenem agretti fublimem in ftramine ponunt:
Qualem virgineo demelfum pollice florem,
Seu mollis violae, feu languentis hyacinthi,
70 Cui neque fulgor adhuc, necdum fua forma receffit;
Non j am mater alit tellus, virefque miniftrat.
Tum geminas veftes, oftroque auroque rigentes,
Extulit Aeneas ; quas illi, laeta laborum,
Ipfa fuis quondam manibus Sidonia Dido
75 Fecerat, et tenui telas difcreverat auro.
Harum unam juveni, fupremum, moeltus, honorem,
Induit; arfurafque comas obnubit amidu.
Multaque praeterea Laurentis praemia pugnae
Aggerat, et longo praedam jubet ordine duci.
80 Addit equos, et tela, quibus fpoliaverat hoftem.
Vinxerat et poli terga manus, quos mitteret umbris
Inferias, caefo fparfuros fanguine flammam:
Indutofque
Indutofque jubet truncos hoftilibus armis
Ipfos ferre duces, inimicaque nomina figi.
85 Ducitur infelix aevo confedus Acoetes,
Peclora nunc foedans pugnis, nunc unguibus ora:
Sternitur et toto projedus corpore terrae.
Ducunt et Rutulo perfufos fanguine currus.
Pott bellator equus, poiids iniignibus, Aethon
go It lacrymans, guttifque humedat grandibus ora.
Haftam alii, galeamque ferunt: nam caetera Turnus
V id o r habet. tum moefta phalanx, Teucrique fequun-
Tyrrhenique duces, et veriis Arcades armis. . (tur,
Poftquam omnis longe comitum proceiferat ordo;
95 Subftidt Aeneas, gemituque haec addidit alto:
Nos .alias hinc ad lacrymas eadem horrida belli
Fata vocant. Salve aeternum mihi, maxime Palla,
Aeternumque vale. Nec plura eifatus, ad altos
Tendebat muros, greifumque in caftra ferebat.
100 Jamque oratores aderant ex urbe Latina,
Velad ramis oleae, veniamque rogantes: ,i
Corpora, per campos ferro quae fufa jacebant,
Redderet, ac tumulo iineret fuccedere terrae:
Nullum cum vidis certamen, et aethere caifis:
105 Parceret hofpitibus quondam, focerifque vocatis.
Quos bonus Aeneas, haud afpernanda precantes,
Profequitur venia, et verbis haec infuper addit:
Quaenam vos tanto fortuna indigna, Latini,
Implicuit bello, qui nos fugiatis amicos?
n o Pacemne exanimis, et Mards forte peremds
Oratis?1 equidem et vivis concedere vellem.
Nec veni, niii Fata locum fedemque dediffent;
Nec bellum cum gente gero. Rex noftra rehquit
Hofpitia,