300 Ut primum placati animi, et trepida ora quierunt;
Præfatus Di vos, folio Rex infit ab alto :
Ante equidem fumma de re ftatuiife, Latini,
Et vellem, et fuerat melius; non tempore tali
Cogere concilium, cum muros affidet hoftis.
305 Bellum importunum, cives, cum gente Deorum,
Invicìifque viris, gerimus; quos nulla fatigant
Prælia, nec vièti polfunt abfiitere ferro.
Spem, fi quam accitis Aetolum habuiltis in armis,
Ponite. fpes fibiquifque: fedhæc quam anguita, videtis.
310 Cætera qua rerum jaceant perculfa ruina,
Ante oculos, interque manus funt omnia veilras.
Nec quemquam incufo. potuit quæ plurima virtus
Elfe, fuit: toto certatum eit corpore regni.
Nunc adeo, quæ fit dubiæ fententia menti,
315 Expediam, et paucis, animos adhibete, docebo.
Eli antiquus ager, Tufco mihi proximus amni,
Longus in occafum, fines fuper ufque Sicanos:
Aurunci, Rutulique ferunt, et vomere duros-
Exercent colles, atque horum afperrima pafcunt.
320 Hæc omnis regio, et celli plaga pinea montis
Cedat amicitiæ Teucrorum: et foederis æquas
Dicamus leges, fociofque in regna vocemus:
Confidant, fi tantus amor, et moenia condant.
Sin alios fines, aliamque capeffere gentem
325 Eli animus, poffuntque folo decedere noitro;
Bis denas Italo texamus robore naves,
Seu plures compiere valent: jacet omnis ad undam
Materies: ipfi numerumque modumque carinis
Præcipiant: nos æra, manus, navalia demus.
330 Præterea, qui dièta ferant, et fcedera firment,
Centum
Centum oratores prima de gente Latinos
Ire placet, pacifque manu praetendere ramos;
Munera portantes aurique eborifque talenta,
Et fellam regni trabeamque infignia noitri.
335 Confulite in medium, et rebus fuccurrite feffis.
Tum Drances idem infenfus, quem gloria Turni
Obliqua invidia, itimulifque agitabat amaris,
Largus opum, et lingua melior, fed frigida bello
Dextera, confiliis habitus non futilis auètor,
34oSeditione potens (genus huic materna fuperbum
Nobilitas dabat, incertum de patre ferebatl
Surgit, et his onerat diètis, atque aggerat iras:
Rem nulli obfcuram, noitrae nec vocis egentem,
Confulis, o bone Rex. cunèti fe fcire fatentur
345 Quid Fortuna ferat populi; fed dicere muffant.
Det libertatem fandi, fìatufque remittat,
Cujus ob aufpicium infauitum morefque finiitros
(Dicam equidem, licet arma mihi mortemque mineturj
Lumina tot cecidiffe ducum, totamque videmus
350 Confediffe urbem luètu; dum Troia tentat
Caltra, fugae fidens, et eoelum territat armis.
Unum etiam donis iitis, quae plurima mitti
Dardanidis ducique jubes, unum, optime Regum,
Adjicias; nec te ullius violentia vincat,
3 5 5 Q.uin natam egregio genero, dignifque Hymenaeis
Des pater, et pacem hanc aeterno foedere jungas..
Quod fi tantus habet mentes et peèìora terror;
Ipfum obteftemur, veniamque oremus ab ipfo:
Cedat jus proprium Regi, patriaeque remittat.
360 Quid miferos toties in aperta pericula cives
Projicis? o Latio caput horum et caufa malorum!
Nulla