P. V I R G I L I I MA R O N I S
GEORGICON.
L I B E R S E C U N D U S .
HA c t e n u s arvorum cultus, et fiderà coeli:
Nunc te, Bacche, canam, nec non filveftria tccum
Virgulta, et prolem tarde crefcentis olivae.
Hue, pater o Lenaee; (tuis hic omnia piena %
5 Muneribus : tibi pampineo gravidus autumno
Floret ager; fpumat plenis vindemia labrisj
Hue, pater o Lenaee, veni; nudataque multo
Tinge novo mecum direptis crura cothurnis.
Principio arboribus varia eli natura creandis :
io Namque aliae, nullis hominum cogentibus, ipfae
Sponte fua veniunt, campofque et flumina late
Curva tenent: ut molle filer, lentaeque geniitae,
Populus, et glauca canentia fronde faliéta.
Pars autem polito furgunt de femine : ut altae
15 Caftaneae, nemorumque Jovi quae maxima frondet
Aefculus, atque habitae Graiis oracula quercus.
Pullulai ab radice aliis denfiffima filva:
Ut cerafis, ulmifque: edam Parnalfia laurus
Parva fub ingenti matris fe fubjicit umbra.
20 Hos natura modos primum dedit : his genus omne
Silvarum, fruticumque viret, nemorumque lacrorum.
Sunt alii, quos ipfe via libi repperit ufus.
Hic plantas tenero abfeindens de corpore matrum
Depofuit
Depofuit fulcis : hic ftirpes obruit arvo,
25 Quadrifidafque fudes, et acuto robore vallos:
Silvarumque aliae prelfos propaginis arcus
Exfpeflant, et viva fua piantaria terra.
Nil radicis egent aliae : fummumque putator
Haud dubitat terrae referens mandare cacumen.
30 Quin et caudicibus feeds, mirabile diftu,
Truditur e ficco radix oleagina ligno.
Et faepe alterius ramos impune videmus
Vertere in alterius,:. mutatamque infita mala
Ferre pyrum, et prunis lapidofa rubefcere corna.
35 Quare agite, o proprios generatim difcite cultus,
Agricolae, fruéìufque feros mollite colendo :
Neu fegnes jaceant terrae. juvat Ifmara Baccho
Conferere, atque olea magnum vellire Taburnum.
Tuque ades, inceptumque una decurre laborem,
40 O decus, o famae merito pars maxima noftrae,
Maecenas, pelagoque volans da vela patenti.
Non ego cuneta meis amplecti verfibus opto:
Non, mihi fi linguae centum fint, oraque centum,
Ferrea vox: ades, et primi lege litoris oram.
45 In manibus terrae : non hic te carmine fido,
Atque per ambages, et longa exorfa tenebo.
Sponte fua quae fe tollunt in luminis auras,
Infecunda quidem, fed laeta et fortia furgunt.
Quippe folo natura fubeft. tamen haec quoque fi quis
50 Inferat, aut fcrobibus mandet mutata fubatìis,
Exuerint filveftrem animum : cultuque frequenti,
In quafcunque voces artes, haud tarda fequentur.
Nec non et iterilis quae ftirpibus exit ab imis,
Hoc faciet, vacuos fi fit digelta per agros :
G 55 Nunc