Nifus ad haec: Equidem de te nil tale verebar:
Nec fas: non. ita me referat tibi magnus ovantem
Juppiter, aut quicunque oculis haec afpicit aequis.
2ioSed fi quis (quae multa vides difcrimine tali)
Si quis in adverfum rapiat cafufve Deufve,
T e fupereiTe velim: tua vita dignior aetas.
Sit, qui me raptum pugna, pretiove redemtum,
Mandet humo folita: aut, fi qua id fortuna vetabit,
215 Abfenti ferat inferias, decoretque fepulcro:
Neu matri miferae tanti firn caufa doloris:
Quae te fola, puer, multis e matribus aufa
Perfequitur, magni nec mcenia curat Aceftae.
Ille autem: Caufas nequicquam neétis inanes,
220 Nec mea jam mutata loco fententia cedit.
Acceleremus, ait. Vigiles fimul excitat. illi
Succedunt, fervantque vices: ftatione relitta
Ipfe comes Nifo graditur, regemque requirunt.
Caetera per terras omnes animalia fomno
225 Laxabant curas, et corda oblita laborum.
Duétores Teucrum primi et deletta juventus,
Confilium fummis regni de rebus habebant:
Quid facerent, quifve Aeneae jam nuncius eflet.
Stant longis adnixi haftis, et fcuta tenentes,
230 Caftrorum et campi medio, tum Nifus, et una
Euryalus, confeftim alacres admittier orant:
Rem magnam, pretiumque morae foré. primus Iulus
Accepit trepidos, ac Nifum dicere juflìt.
Tunc fic Hyrtacides: Audite o mentibus aequis,
235 Aeneadae, neve haec noftris fpeéientur ab annis,
Quae ferimus. Rutuli fomno vinoque fepulti
Conticuere. locum infidiis confpeximus ipfi,
Qui
Qui patet in bivio portae, quae próxima ponto.
Interrupti ignes, aterque ad fiderà fumus
240 Erigitur. fi fortuna permittitis ufi;
Quaefitum Aenean ad moenia Pallantea,
Mox hic cum fpoliis, ingenti caede peratìa,
Affore cernetis. nec nos via fallit euntes:
Vidimus obfcuris primam fub vallibus urbem
245 Venatu affiduo, et totum cògnovimus amnem.
Hic annis gravis, atque animi maturus Alethes:
Di patrii, quorum femper fub numine Troja eft,
Non tamen omnino Teucros delere paratis,
Quum tales ánimos juvenum, et tam certa tuliftis
250 Peftora. fie memorans, humeros dextrafque tenebat
Amborum, et vultum lacrymis atque ora rigabat.
Quae vobis, quae digna, viri, pro talibus aufis,
Praemia poffe rear folvi? pulcherrima primum
Di, morefque dabunt veltri: tum caetera reddet
255 Atìutum pius Aeneas, atque integer aevi
Afcanius; meriti tanti non immemor unquam.
Imo ego vos, cui fola falus genitore reducto,
Excipit Afcanius, per magnos, Nife, Penates,
Affaracique Larem, et canae penetraba Veltae,
260 Obteftor. quaecunque mihi fortuna, fidefque eli,
In velìris pono gremiis: revocate parentem,
Reddite confpeclum: nihil ilio trille recepto.
Bina dabo argento perfetta atque afpera fignis
Pocula, deviata genitor quae cepit Arifba:
265 Et trípodas geminos, auri duo magna talenta,
C ratera antiquum, quem dat Sidonia Dido.
Si vero capere Italiam, fceptrifque potiri
Contigerit vittori, et praedae ducere fortem;
S f 2 Vidiiti