Turritis foliis glaberrimis curvis rotundis petiolatis; fuperioribus amplexi-
caulibus fagittatis obtufis. Haller, hiß. Lpag. 197. num. 454.
Frequens menfe Majo in montibus in der Capl ad Mariadorn; ex
Carniuli® quoque montibus mifit llluftrillimus de Zoys. Radix perennis ,
■ teres , lubflavefcens , horizontalis , crebras,, longasque te fta demittit, folium
inftar, libras. /Exeaunus (pluresve interdum) multa-inter, ut df-,
cimus radicalia folia , affurgit caulis teres, glaber, ex viridi - glaucefcens ,
acj duas tresve & ampliusfpithamas, apiceni verfus floribus in racemum or-
sdinatis onuftus^'fimpliciffimus, nec ramofus,; foliis alterna per intervalla
obfitus leffilibus, ex cordata bafi lanceolatis., femiamplexicaulibus, integer-
-limis, erecio-patentibus, glabris, viridi-glaucefcentibus, auriculis bafeos
liberis Obtufis: radicalibus contra obtufe ovalibus, integris, per oras obfcu-
.re fubrepandis, & ipfis glabris, concoloribusque, Tubtus tarnen cum tempore
ex rubro-fubviolaceis, longe Temper petiolatis. Flores, ut innui, in
sracemo terminal! , fimplices, pedunculati, erefti, iis Turritidis fimiles.
Calyx tetraphyllus, oblongus, ereftus, corollis duplo fere brevior, folio-
;lis Iinearibus, obtufis, introrfum longitudinaliter concavis, extus glabris
jirimum viridibus, turn albido - luteolis, demum cadivis, binis oppofitis
.bafi nonnihil gibbis; ex albido quoque aquofifiime rubefcere vidi. Corolla
tetrapetala, alba, fimillima-ejus, Turritidis hirfut®, aut & glabrae, per
i l s Icilicet lineari - obovatis, ereftis, cum tempore ere£lo - patentibus.
Stamina lex tetradynama, fubulata, erefla, binis oppofitis calycis longitu-
idine, brcviotibus; reliquis quatuor altioribuS, calycem, non petala, ex-
(Cedentibus. Anthers oblong®, acut®, bafi fubcordat®, flav®. Germen
lineare, nudum ; fiylus vix ullus; ftigma obtufiffimum. Siliqua longa,
ipliisquam .bipollicaris, nuda., .erecla, biloeularis, bivalvis, lineari - fubtetratragona,
compreffiufcula; valvulis difiepimento parallelis, ab irao furiuni
dehifcentibus; polyfperma,
CCCXL1I.
ANCHUSA ITALICA.
Anchufa foliis ovato - lanceolatis ; brafieis lineari-lanceolatis, jilore mino-
ribus ; fquamis faucis penicilliformi - villofis.
Anchufa foliis lanceolatis undulatis, fummis accuminatis, fquamulis faucis
penicillifofmibus. Linn. fyfi. vegetab, edit. 14. pag. 186. mm. 3.
Cirfium italicum. Fuchs, pag. 343. bene.
Bugloffum anguftifolium. LobeL ob/, pag. 310.
Anchuia Alcibiadion, Dodon. pempt. pag. 629.
Copiofa Tergeffi; item prope Zauly in pratis depreffis; ac verfus
falinas SerVulæ, florens Majo & Junio. Numquam apud Linnæum invenire
poteram. Exftat nunc in décima quarta Editione per Murrayum. Planta
admodum-elegans, diftinciiffima, facie externa , ab Anchufa officinali, &
^nguftifolia L, H® ex viridi albido - incanefcunt, villis albidis decum-
bentibus hifpidulis*obteft®; dum ilia faturate nigro - viridis, villis undique
hifpidis iubulatis albidis exftantibus obfita. Radicem habet perennem, fu-
fiformem, digiti pollicaris craffitudine, plura interdum in brachia divifam,
radiculis fibrofis laxe fparfis obfitam. Uno , pluribusve e capitibus fingu- .
los, fimplicesque ad duas tresve altitudinis fpithamas normaliter attollit
caules, ex alternis axillis, femel iterumque ramofos, racemofo -fubcorym-
bofos; una cum ramis tereti - fubangulofos ,.firnios, faturate velut e nigro
P p 3 vi