
SCILLA AUTUMNALIS.
Fam. des A s p h o d è l e s . J u s s .— H e x a n d r i e m o n o g y n ie . L i i r .
Scilla autumnalis. S. foliis filiformibus linearibus, fiori bus corymbosis, pedun-
culis ebracteatis midis adscendentibus longitudine iloris. Lin. spec. pl. 443.
Mill. diel. n. 7. Desfont. all 1. p. 3o i . TVilld. sp. pl 2. p. i 3 o. Engl. bot. t. 78.
Curl. Lond.fasc. 6. t. 2ö. e Smith. Poiret.in Lcim.dict. 6 .7 4 1 .F l Fr.éd. 3. n. 1.935.
Scilla autumnalis. S. foliis linearibus, floribus racemosis,pedunculis ebracteatis
longitudine floris. Marsch, fl. Taur. Caucas. p. 279.
Scilla autumnalis var. ß. Gawl. in Curt. bot. mag. n. 919.
Scilla autumnalis. S. radice tunicata : foliis angustissimis, linearibus : floribus
subcorymbosis, paucis, laxis: pedunculis adscendentibus, flore longioribus.
Broter, fl. Lusil. 5 2 7 ?
Scilla autumnalis. S. foliis linearibus,floribus corymboso-racemosis, pedunculis
ebracteatis adscendentibus longitudine florum. Smith, fl. Brit. 1. p. 366.
Scilla autumnalis. S. floribus racemosis, foliis linearibus. Cavan. ic 3. p. 38.
lab. 274. f . 2.
Scilla radice solidâ, foliis setaceis, floribus fastigiotis, pedunculis arcuatis ex ala
tuberculi mammiliaris. Guett. Stamp. i 3 i. Dalib. Paris. 102.
Scilla radice solida, scapo multifloro, floribus capitatis Sauu. Monsp. 19.
Ornithogalum autumnale. Lam.fl. Franc. 3. p. 274.
Anthericum autumnale. Scopi Carn. n. 4 15 .
Ornithogalum autumnale minus floribus cæruleis, et flore dilutè purpureo.
Tournef. inst. 3 8 1.
Hyacinthus autumnalis minor. Bauh. pin. 47.
Hyacinthus autumnalis minor. Clus. hist. 1. p. 185. J. Bauh. hist. 2. 574. Raji
syn. 374.
S C IL L E D’AUTOMNE.
D E S C R I P T I O N .
Une bulbe arrondie, grosse comme une petite noix et couverte de tuniques
grises, émet par sa base des fibres radicales courtes et nombreuses. De son
sommet sortent deux ou trois hampes nues, cylindriques, grêles, droites, hautes
de deux centimètres environ, et cinq ou six feuilles linéaires, étroites, presque
filiformes, aiguës, un peu roides et charnues, creusées d’une gouttière sur leur
bord supérieur, de moitié plus courtes que les hampes.
Les fleurs sont, pour l ’ordinaire, d’un bleu pâle, et quelquefois d’une couleur
rosée. Elles forment une grappe lâche. Leurs pédicelles, d’abord aussi courts
qu’elles, s’allongent peu à p e u , et lors de la maturité du fruit atteignent près
3 1 7