
 
        
         
		SCILLA  AUTUMNALIS. 
 Fam.  des  A s p h o d è l e s .   J u s s .— H e x a n d r i e   m o n o g y n ie .   L i i r . 
 Scilla  autumnalis. S.  foliis filiformibus  linearibus, fiori bus  corymbosis, pedun-  
 culis  ebracteatis  midis  adscendentibus  longitudine  iloris.  Lin.  spec. pl.  443.  
 Mill. diel.  n.  7.  Desfont.  all  1. p.  3o i .   TVilld.  sp. pl  2. p.  i 3 o. Engl.  bot.  t.  78.  
 Curl. Lond.fasc. 6. t.  2ö.  e Smith. Poiret.in Lcim.dict. 6 .7 4 1 .F l  Fr.éd. 3. n.  1.935.  
 Scilla  autumnalis. S. foliis linearibus, floribus  racemosis,pedunculis  ebracteatis  
 longitudine  floris.  Marsch, fl. Taur.  Caucas. p.  279. 
 Scilla  autumnalis  var. ß.  Gawl.  in  Curt.  bot. mag.  n.  919. 
 Scilla  autumnalis.  S.  radice  tunicata :  foliis  angustissimis,  linearibus :  floribus  
 subcorymbosis, paucis,  laxis: pedunculis  adscendentibus,  flore  longioribus.  
 Broter, fl. Lusil.  5 2 7 ? 
 Scilla autumnalis. S. foliis linearibus,floribus  corymboso-racemosis, pedunculis  
 ebracteatis  adscendentibus  longitudine  florum.  Smith, fl.  Brit.  1.  p.  366.  
 Scilla   autumnalis.  S.  floribus  racemosis,  foliis  linearibus.  Cavan.  ic  3.  p.  38.  
 lab.  274.  f .   2. 
 Scilla  radice solidâ, foliis  setaceis, floribus  fastigiotis, pedunculis arcuatis  ex ala  
 tuberculi mammiliaris.  Guett.  Stamp.  i 3 i. Dalib.  Paris.  102. 
 Scilla  radice  solida, scapo multifloro,  floribus  capitatis  Sauu. Monsp.  19.  
 Ornithogalum  autumnale.  Lam.fl. Franc.  3. p.  274. 
 Anthericum  autumnale.  Scopi  Carn.  n.  4 15 . 
 Ornithogalum  autumnale  minus  floribus  cæruleis,  et  flore  dilutè  purpureo. 
 Tournef. inst. 3 8 1. 
 Hyacinthus  autumnalis minor.  Bauh. pin.  47. 
 Hyacinthus  autumnalis  minor.  Clus.  hist.  1.  p.  185.  J.  Bauh.  hist.  2.  574.  Raji  
 syn.  374. 
 S C IL L E   D’AUTOMNE. 
 D E S C R I P T I O N . 
 Une  bulbe arrondie, grosse  comme  une  petite  noix  et  couverte  de  tuniques  
 grises,  émet  par  sa  base  des  fibres  radicales  courtes  et  nombreuses.  De  son  
 sommet  sortent deux ou trois hampes nues, cylindriques, grêles, droites, hautes  
 de  deux  centimètres environ, et  cinq  ou  six  feuilles linéaires,  étroites, presque  
 filiformes,  aiguës, un  peu roides  et charnues, creusées d’une gouttière  sur  leur  
 bord  supérieur,  de moitié  plus  courtes  que  les hampes. 
 Les fleurs sont, pour  l ’ordinaire, d’un bleu pâle,  et quelquefois d’une  couleur  
 rosée.  Elles  forment  une  grappe  lâche.  Leurs  pédicelles,  d’abord  aussi  courts  
 qu’elles,  s’allongent  peu  à  p e u ,  et  lors  de la maturité  du  fruit  atteignent  près 
 3 1 7