O S S E R V A T A B O T A N I C A ,
P.
Pintis con is ere fi is. Tour. Tnd> f8rt. Pinafler conis ereflis. C, B, Pin,
491. Pinttfler alpinus pumilio. Ciuf. Pann. 14. Pindflp' pumilio montami
Park.ad radices alptum i'ublimiorum Rhaiticnrum, qu® Italiani fpeélant,
uti in defcenfu S. Bernhardini ad pagum ejufdcra nominis, 8c Vallerai
Mefaucinam: in defcenfu Furerai® ad Vallerai Clavennenfem : Rhattis,
Cimbtr, Cembro, diftinguendus tamen probe venit il Pina, cui ofjìcula
fragili pu:amine five Cembro.]. B qua: circa S. Mauritii pagum inRh®-
ria copiofe crefcit. Nolirà pinus pumilio optimè deferibitur à Clufio &
ipfo J. B. 1. 24(5. fub titillo Pini Sylveftris Mughofive Creiti, ut nulliis
dubiterai, quin una eademque fit Arbulcula cum noftra Pinu conis ere*
Rii, roborandus adeo fit ipfe J. B. & Rajus, qui dubitanter Identi-
tntem hanc pofuere : atque adeè hue etiam reducendà optiroo jure veni
at Pinus Jylvefiris montana altera: C. B. pin. 491. utpote fynonima
Pini fylveftrìs Mugbo diélae apud Math. & modo citata;. J. B.
Pinus jylvtflris montana tertia. C. B. in Engadina fuperiori circa
S. Mauritii acidulas, fpecialiter prope Celerinam inSylva b/azz-difla.
Pclemonium vulgate cceruleum. T our, Valeriana ccerulea. C. B. in defcenfu
Albul® montis ad Bergiin jusum.
Polyp odium minus alpìnum. fubfcribo J. B. qui III. 758. Poly podium
minus. C. B. fuperfluis adferibit, fane Polypodium alterum Matth.
Lugd. & minus Dod. qu® minoris C . B. funt fynonyroa, v ii à •Bulgari
diftert, nifi foliorum tenuiori paulò dubio procul macilention, ob
derilitatem foli, divifurà. Hic vero, de quo nunc, minoris cognomen
meretùr, quoniam femunciaie eft vcl unciale, pédiculis infidens
femuncialibus , & radice quoque tenuiori, cceterum quoad divifio-
nem folii idem cum vulgari, licet in pauciora pro ratiohe longitudi-
nis totius fegmenta diviium. In ruderibus fàxofis Vallis prsegattknfis
prope Culturam Paguro.
Oc
¡¡tuinquefolium album majus alterum. C. B. petala habet f . in extre-
mo fubrotunda candida,lineam lata, ties longa,ftnminibushirfutis albi»-
infident apices fufei, calyx decaphyllos hirfurus. Ad pontem, quo-
Rheni ripa* junguntur ad initium Vi® mal® in Sexamnina Valle.
R.
Rapunculus alpinus petriem coerukus foliìs fiorì fnbjìratis longis anguftià-
ribus. Radix eft craifa, ad dimidii pedis profunditatem fiflurisrupium
inihfixa,’
faporis mucilaginofi, fubdulcis aliquando media fui parte tumida,
radicum Afphodeli inflar. Ex una tali radice furgunt capita
aliquot, qu® ftatim demittunt folia, ex lata fubrotunda bali in acutum
mucroncm definentia, viol® Marian® inftar, ad margines ferrata
pédiculis palmaribus & dodrantalibus fulta: c quorum medio cau-
les furgunt dodrantalcs Se pedales folii* , per longa finis intervalla
vediti , fienfim angudioribus infcrioribus quidem pédiculis etiam
longis infidentibus, fiuperioribus vero cauli immediate appreffis, an-
gudis, longitudine fuá inferiora ®quantibus, imo fuperantibus; Folta
omnia funt tenuia, glabra vcl exili hirfutie afperfa, uti quoque caules,"
& modicè ferrata. Capitulo fiorum catrulcorum fubrotundo fubdrata
funt folióla qu®dam in®qualis longitudinis, longiflimum eft fesquiun-
ciale vcl: biunciale, lineam latum, fine ferratis marginibus. Varie-
tas eft htec Rapunculi alpini corniculati. C. B. feti Rapunculo comofo fpi-
•cata aliquatenus affinis ex Balde. J. B. uti 8c fequens. Rapunculo filo
, oorniculasto radices gramolas, vel tuberofas adferibunt Pona & C. B.
noftri Rapunculi, cujus radices funt pr®long®, erad®, ita fepe in
capita extuberant , ut pro grumofis facile accipi queant; oportet au-
tem dudio eradicare integram hanc piantana , nec folis manibus è
•fifluris rupium protrahere.
Rapunculus alpinus cer-niculatus foliìs ab imo caule ad fimmum anguftio-
■ribus. Ima folia, qu® è radice prodeunt, vix unciali pedículo penden^
lati ora quidem fiuperioribus funt, & per ambitum ferrata, fed
prope pediculum vix duas funt lineas lata, femunciam longa, qu® caulem
veftiunt inferiora, femunciafi vel unciali pedículo funt nixa, vix li-
«ìeam lata, fequidigitum longa, qu® fequuntur ejufdem dructur® alia
cauli applrcira"per‘longa fatis intervalla, omnia raris denticulis ferrata,,
qui etiam eonfpiciuntur in foliis dori fubjeétis. Uterque è rupium
Rh®ticarum fifluris prodit in via Mala & Anderam inter ac Spelugam.
Rubus alpinus bumilis. J. B. Chanta rubus faxatilis. C. B. circa Ther-
masFabarias} fruitum habet colorís miniati,faporis acidiufculi,grati,
baca® nunc fimplices pififormes, nunc bin®, nunc plures ad fex
ufque eonglomerat®, eidem calici Pentaphyllo infidentes, quibus fin-
gulis ined fernen oblongum.
Ruta muraria alpina lati/olia. T our. Adianium album crifpum alpi num.
Schwenkf. jungi debet Adianto albo florido feu Filicula petrea crifpa Raji
Hid. I f 5. imo & Adianto albo petrao Ruta murarire accedenti j .B . ILI.
73f.ac inconfortium trahiRut® murari® forte affinis Adiantum album
crifpum alpìnumSchwenok. j.B . 111.731. didinguenda tamen h®cpianta
i filicula alpina crifpa.C. B. quippe qu® folióla habetrotundiora,minora,
cauliculos minores, & Filiéis Rh®tic® indar muco vel mufco falci
colorís aiperfos.. Circa nodram rutam murariam aìpinatn in delcri