P a g . 3
IT E R ALP INUM
P R I M U M,
A N N I M D C C I I.
X T N © e
tonßitui poßhac, quam din mihi vita divìnìtàs Pikßiti
conceffa fuer it, quotannis montes aliquos , Gj f n>rut'-
aut faltem unum, eonßendere, cùm in fito
vigore Planta fimt, partim earum cognitio-
nis, partim honeßi corporis exercitii, ani-,
mique deleclationis gratia. Quanta enim.
voluptas, quanta fknt? putas, animi, ut
par eß, affetti delicia, montium moles immenfas fpeEtando
admirari, caput tandem inter nubes affollerei Neßio quo
paido altitudine ßupenda mens percellitur, rapiturque in
ßimmi illius Architetti conßderationem. Quibus verb focors
efl animus, nihil mirantur, domi torpent, non prodeunt in
Mundi Theatrum, latitant in ángulo, ut glires per hyemem,
non cogitant homnum genus in mundo conßitutum effe, ut ex
ejus miraculis majus quid f f am fummum tpfum colligeret Numen.
Tanta laborant ignavia, ut tanquam ßtes femper in
terram afpiciant, nunquam ore fublimi ccelum intueantur,
erettos nunquam tollant adßdera vultus. Volutentur igitur
illi in luto, lucro G> illibtralibusßudiis attoniti (addicK) ja -
ceant. Sapientia ßudiofi pergant terreßris hujus P aradiß
fpettacula corporis animique oculis contemplari, inter qua
A z mi