94
Patet, quantopere lucis declinatione quae cornea, et humore aqueo fit, iridis
a latere facies mutetur. Haec enim, ubi radii lucis illapsi non alia, quam medii
agris vi repercutiuntur, ob planitiem suam adspectui se subducit; at ubi per corneam
et humoreip aqueum recellunt, eadem non modo oculis est obvia, sed in quandam
adeo convexitatem protrudi videtur.
Ubi contra oculum vel vivum, vel mortuum ad hue pellucidum. et elästicum
sub aqua contemplaturus es, facierum iridis nihil plane occurret, sed,* ut in Figura
prima et secünda, rectam aliquam lineam iris referet; idque propterea, quia vis
corneae radios frangens illam formae mutationem in aqueo humore producere
amplius nequit. Nam cum vis radios reflectens aquae et corneae par, fere sit, non
potest non illa iridis convexitas a corneae convexitate orta penitus, tolli.
Ad uberiorem huius figurae explicationem conferri possunt, quae ad figuram
secundam tabulae primae attuli.
T Y P I S V A RRE NT RAP P et WENNER.
©Ar. 'c /to a c/f*.
iS.TH.jS'OBMMfjBAINfr ICöKBiÖ OCUJLI HTOCANI
( f ) \ ( ) ( / /
—-/) roCl^zut ) /vife' harwmr/ 1/1/ emj.