i l ï ' i ..
'} feii
1/!' :
cnim Sus cum foetu triginta capitum jacet, hîc autem cum duobus tantùm fucculis
graditur. Minimum, refpondit D U L O D O R U S , Suem cum fuccu-
Iis probant, ctiam absque rcfpeólu ad Judæos, Romanisgloriofam tuiflc, indeque
cùm Gentem Suibus inimicàmdevicilienqeô concinnius ad cxprimendum
id facinoris atlumi potuiflè. Non meo con|Ccùuram ex genio haufi. Caffio-
dorus eam itippeditat, de Sue Hadriani inChronico locutus: /-/»(Severo fcil.&
Sylvano) Cojj: inquit, Æ ü a Civttns, id eft H ie ru fa km , ab Æ lio Hadriano condita
eft, & in fron te e jm po rta , quà Bethlehem egredimur, Sm fcu lp tm tn marmore ,fi-
g n ifca n s Romana poteftati fu b ja c e r e ju d a o s . Nulla h k contumcliæ Judæoiuni
mentio,lèdSustanquamfignumRomanæ potentia: allegatur. Unde? finon
à notiffima illa fub Ilice jacente, quæ Trojanis errorum finis, fcdisque certæ au-
Ipicium fuit ? Etquid fi fub Sue hàc non tàm animal,quàm ipfi Romani lateant!
Romanos à Trojanis oriundos, nemo dubitar ; Scrofam autcm non tantùm Trojanorum
quorundam infigne fuiflc, ièd & Italis Trojam diéfam, Meflala Corvi-
nus obfervat. En verba ! T ro ja , inquit, vulgo I ta lic i Lattneque Scrofa ve! Sm
dicitu r, cui vocabulo licentià/ui aliujit Poèta : quodammal,quia e jm nomen Urbi
T r o ja congruebat, aureo vexillo armorum fta tu it A ntenor, abfumta U. bts Troje
memoria. V id e sA R C H Æ O P H IL E ,animai hoc,licet aliàs oblcoenum,tamen
& Trojanis patria profugis, & ortis inde Romanis, tantæ gloriæ fuiflc, ut illi
Patriam,hi autem Imperium eò adumbrarcnt,adeògue non mirabcris.fi iiiNum-
misVelpafiani & Titi.Gemmàque proindè noftrà,ipfosRomanos intdligam,
libere per Judæam vagantes. ^ Non Sues tantùm, led & Romanos odio profe-
quebanturjudæi.- Indeque cùm & nomen & res convenicbant.quò lymboló
potueruntaptiùs&Gentem devicfamexagitarc,&fuam fimul viètoriam.potc-
ftatemque lignificare ? Quanquam aliàs Romanorum infigne,quam &hacin
Gemma oftendo,
A Q U I L A
Fuerit, KoipTiiTTo? t s x x ì u zu t tijç ü-etsdvü» . uti Homero dicitur II. O . v. 253. Aviuin
& fortiifima & celerrima.
Aquila, excepit ARC HÆOPH I L U S , per fe equidem novi nihii e ít, fed in
Gemmâ tàm conípicua, opere elevato, cxpreflam ,non memini me vidifle, indeque
impatientiùs expeiSto , quæ ejus ratio eflè poflìt ? Anccps hæreo, inquit
D U L O D O R U S , tanta enim de Aquila prædicantur,ut diffìcile fit, certi quW
ad propofitam ftatuere. Nofti ARCHÆ OPH I L E , Aquilam apud Romanos
Coniècrationis iymbolum fuiflè.- Nofti fuiffe lymbolum Potentiæ. Si hue relpicias
. non refragabor, eòdem enim modò,quò h k cernitur, etiam occurrit in
Numilmatibus Augufti.
Augu-
II:
Augufti, regelfit A R CHÆ O PH ILU S , &Conítcratio &Potentia ex Nu-
millnatis adversà elucent,at in Gemma noftra nc minimum carum veftigium
apparct. Mihi potiùs Gentilium fuperftitio locum habere vidctur, conftat
enim, Aquilam iis maxime divinam viiàm, indcque ôc honoratiflìmam. Thebanos
certè ÔC Ægyptios earn coluifle, Strabo author eft, ôc aliundè liquet, in A-
quilas Deos interdum fe mutáík. Exempla itint in Jove Aquilà.Ganymedcm
lapiente, in pluribus Antiquorum montimentis: JnVcnere in Aquilam mutata,
Joveinque Olorem infequcnte, apud Hyginum.^ Ncc hanc rationem rejecerim,
cxcepit D U L O D O R U S , quanquam eò rccurrere neceflè non fit.
Occurrunt ôc inter homines,non tantùm in Aquilas mutati,qualis apud cundeni
Hyginum cft Merops in Coo Infula, ôc Peridymcnus apud Ovidium Met. XIL
Sed edam ab Aquilis fervati. Elegans fabula eft apud Ælianum L. XIII. c.2i.
deSacchora Babyloniorum Rege, quem infantem ex turri prædpitem, Aquila
fuptcrvolans cxcepit,ôc in hortum dcportatum kniter depofuit : Ekgans hi-
lloria apud Paulàniam, de Ariftomene, quem & ipfiim in fovcam dejedtim, A-
quila incolumem dctulit, indeque palfis alis Icuti ipfius infigne fuit. Quid v idetur
A R C H Æ O P H IL E , annon ad Gcmmam hoc appofitè?
Fateor, inquit ille, licet nondumfubfiftam. Memoriam enim fubit Aquila
regnorumauipicium,quaks ferunt,quæ Ptolemæum Lagi Filium nutrivit apud
Suidam : Quæ Gordio aranti apparuit,apud Ælianum L. XIII. c. i. Annon ôc hæ
potiierunt Gcmmam meruifle ? cùm conftet alteram ôc in Numifinatibus proftare?
Poterunt.inquit DU LO D O RU S, Imo poteritòc ea, quam Pyrrhus nu-
triit gaudcntem, fi quis Pyrrhuin.Epirotam vocarct. Videri de ca poteft,præter
Ælianum Plutarchum .Tzetzes L. III. Hift. 134. Gemmas Pyrrhum habuif-
fe ejus Achates apud PÌinium evincit ,in quo IX. Mufæ cum Apolline vifèban-
turCitharam tenente, fi non arte,tamen,quod majus cft,Iponte naturæ ita di-
fcuirentibus maculis, utfinguIisMufirUmfua redderentur infignia. Sed quid
diutiùs vagamur ? DcGemmis Iòlutis hæc fufficiant. Succedunt
A N N U LI,
Quprum originem quidam adPromctheum referunt, fi fabulosè,tamen ab Antiquitate
non adeò remote, conftat enim, etiam ante Trojana tempora Annulos
Græcis in ufu fuiflc.
Ante Trojana Tempora ? regeftit A R C H Æ O P H I L U S ; Atqüi Plimus
idapertènegar, idque ideò, quòd Homerus nusquam Annuloriim meminerit,
cùm tamen ôccodidIIosmiffitatosEpiftoIarum gratià indicet,& cohditas ards
veftes, ÔC vaia aurea argcnteaque,& eà colligata nodi, non Annuii nota : Et quale
eft, quod Eruditilfimus Kirchmannus in traèfatudc Annulis ait, ôc Authorum
fuftragio demonftrat? Græcos ante inventum Annuii Signatoriiufum, lignis à
vcrmibus excfis, res qtiasvis fignaflè? Scio, rcij-iondit D U LO D O R U S , & Plinii
& Kirchmanni piaci ta, magis tamen movet ôc Paufinias ôc Ptoicmæus Hephæ-
ftion, quorum ille Lapidem coelatum .aiireòqueAnniiIò induitim Phoco Æ ad
filio, à quo Phocis denominata ett, ab Jalèo datum elle, hic autem òcHeknani
Lapide,cui Pan pilcis inlculptus erat,pro iigillo ufirn memorat. Helenam certè
fubTrojana tempora v ix ilk , ipfi Troja teftatur, cui excidii ca ufi perhibetur, &i
Phocus adhuc ante Jalonem v ix it, utpote à Pelco ocdiìis Coietaneo Pdiæ, cujus
ex fratre neposjafoncrahqiii paucos ante Trojani belli ailnos expeditionemCol-
chicam fufcepit. (ferodad ligiiaà vcrmibus exeia attinet, idnon c.xduditAnnU-
loruinufum, fi nòn'antiquiorcin,fiItetn coctanelim ; Si cnim Hercules reiAil-
T 3 thor
i à