
2 , g e m m æ .
Dronoiìto fimilitudo? HkSyh'cftri plané facie, coinis in horrorem ctcdis,
Sromiflaque & Cjuallida barba autem k i r b a d c c e ^ elfî
PhiYsiàauc Tiara comamptemit. Quid refpondes D U L O D O R E .
id quodOvidius.inquicille. CÙmterfiffimusVates.Midam voto auufero
iblutum cecinilÎct, dc eodem iubjicit :
nie perojti! opes, fy h a s & rura colebat,
Panaque montanti habitantem Jèmper tn antrti.
Sdlicec nonRcdamhicMidæ forniamconfpicimus,quan:) ante habucrat: non
ctiam c’am, quiim. autibus inafininas rautatis, refumliflc memoratur, de qt a
idem Poeta ad Nummum appofitc ;
nie quidem celare cuptt, turptqtie pudore
Tempora purpuréis tentât velare tiara. _
Sed cam ùmniifo. quam, Sylvas, & Pana colens,ex loci natura,Deiquc æmulat
L n f t T a X L ^ . LoLostunceicapillosfuiireexeodemOvidioconltat:
Sed foiitia LO N G O S fe r r o re/ecare C A P IL L O S
Et quid mirum, fi longi hi capilli vcntis, & tempeftatibus.in horrorem abieimt,
S d u k S u m fo is , inquit ARCHÆOPHILUS; Panafoutun^Nff
'nisteftimonioDrobaftii A c in Gemma nulla Panos mentio dt. Scdetvirq
rm!a5aft^SL¿¡nflans,no„feptem,utPanos,fedquinquca^^^^^^^^
padam. Hiccine Pan ? & ii non fit, qui ^ m s
Dunlex apud Mythographos fama e li, inquit DU LO D O RU S, iana
fecutumoeius fiftulam ApollinisCithatæ ptætuliffe ^ ^
inter Anol incm &Marfyam memorant. Qui Gemmam Iculplit,ex utroque
niife? Tibias, tdponditDULODORUS, ad fonos fiftulæ eum “ m p o l a í l
funraex Diodoro audivimus, adeòque quid prohiber, quo minus & ipfe fiftula
i s acdamO idque ante a d h i c ^ am tibias inveniílet? duo &nt.quæ
aíTertum firldre poflunt, Ætas adhuc virih robore fucculenta, & û^tula non
fcDtcm fed quinqué cicutis compada ; Quid enim ? annon gradatim ad l . -
rum inventioncm eum defcendiilc putabimns ? Ita ut fublatis quibusdam a cu ris
reliauis tentavcrit eandcm harmoniam excitare !
Si L e concederem,inquit ARCHÆOPHILUS, vix tamen cedere poflem
de fcemina,quam tuam ad mentem Midas inGemma ampkditur,ardeque fibi
adiungit Quid hæc ad Midam ? & an nuda fe fc exhibeat ?
S i n a , quam hîc cernis, refpondit D U L O D O R U S , Hermodice fie
noteft Midæ uxor,qutmCoelius Rhodiginus.tum forma confpicuamiiulle,tum
L r ô àpientiâ & artifici ingenio plurimum præftitiik,_ex Vctenbiis obfervat.
Forma confpicuam ctiam ipfa Gemma cxhibct, &fapientiam ingemumque,
curiofaattcntio arguere poteft,quamMar^-e,Panos ^‘^tilam m n b i a iW
mam coardanti,præftat. Hæc utcunque fe habeant.Tuæ fidciIibciafunto. Si
affentiaris, habebo quod mihi gratuler; fin minus,nc ficqmdem fpemabjicio
Tibi fatisfadendi. In cenfum enim venire poteft Olympus Marfyæ Amaiius
quanquam is Tibiis maxime indaruerit.In Cenfum Apolfoqui
ferè m odò.quòhic vifitur,in nummisPellæ ooeurnt,fi Jacobo de Wilde aflen
tiatis. Dc hoc forfan eò Iibcntius accipics,quo « r« “ s Apollo,&pa toruni munus
fubiilfe.&Midæ judicio interfuifle memoratur. Si autem & Midam rejicw^
non tamen rcjidcs, fcio, opinionem deFauno,Paftorcm quendam fiftulà cancn-
tcm aulcLiltante. Paftores filtuiâ,cerâ compadà,cancreiôlitos,cxTheocrito
planum eft, in Epigrammate ;
— — 'O Ao'ixÔAo? xixur/x SeAler
Aaí|)VÍ? ÍÍVipoJÉTW TTVÉVUXTI fSEXnofCtvcg.
— — Buhulcta Jimuì ob kßa bit
Daphnis cera compatìo ¡piritu modulans.
Et clarius Idyll. VI. circa finem :
Xùi fi£v TO tnípiyV’ ò òÈ TW itwAÒv ä'jAov ibuxE'i.
■'Auàei Aâiioîtâç , ¡rjpiirJE ¡tai Awlpvij o /3mt£(ç.
L t Ule qiíukm huic fiflulam, hic autem illi pukhram tibiam de dit.
Tibiä canebat Damoetns¡Jifhilà autem canebat Daphnis buhidcus.
Dc Fauno fiftulam amante, Prudencius docet, ñ7z/»<w Priaposque Jiftularumpra-
Jnks appcilans ; Docet Gemma in Thefauro Palatino prolata, ubi à Fauni cum
Fauna ícdcntis tergo filtula dcpcndet. Ejus certe Gemmæ indició, etiam hîc
Faunum cum Fauna haud abs tc intdkxeiis ; ita cnim Servius ad illud Virgilii
lib.VII.Æ,n.
Hime Fauno & Nymphâ genitum Laurente Marica.
Quidam D e u s , inquit, FatueÌIus eft. Hujus uxor eft Fatua. Idem Faunus &
eadem Fauna. D id i autem funt Faunus & Fauna à vaticinando, id cft, fando.
Hæc opinio, inquit ARCHÆOPHILUS,ptioribus potior videtur; Scd mihi
adhuc alia in mcntem venir ; Quid li Polyphemus hîc, cùm Galathca credatur,
cujus honori Pallor carmen decanter.-' Horror faciei C y dopici quid innuit,
& amores cum Galathca, notiorcs funt, quàm ut plura de iis proferrc, opcræ
pretium fit. Addequod apudThcocriiunnldyü.VLDaphnis Paftor indudtur
Polyphemum, quali ptæfentcm, alloquens.
Accederem placito, reíjiondit D U L O D O R U S , fi vdjPoJypliemus ex
oculo nofceretur.vcl ctiam amplexus ei quadrarcnt. Dc Oculo noti funt Virgilii
verltis :
— Telo lumen tcrcbvamus acuto,
Ingens quod torva jolum fu b fr on te latebat,
Argo Ilei Clypei, aut phoebææ Lampadis infiar.
Qromodo hæc ad Gcmmam, in qua duos oculos obtinet ?
Hæc nihil obftant, inquit A R CHÆ O PH ILU S ; Savius cnim ad hunc
ipfum locum teftatur, licetmulti Polyphemum, unum tantùm oculum habuille
dixerint, alios tamen ei duos, alios autcm tres dcdiflè. Eadem ratio eft etiam
ampkxùs. Scio Galatheam, cùm aniatctur à Cyclope, lècundum fabulam, co
ipreto,Acin Paftorem amálle ; Ita enim Servius ad Ed. XI. Sed & fcio, alTer-
tum allegati Palloris Idyll. VI. qui Galatheam Polyphcmi grcgem malis perete,
illum autem ¿uoipmx difficikm amore, cam non aipiccre canit.
Locus pro me facit, relpondit D U LO DORU S , aperte cnim de Galathca
dicitur ;
<ï>£UyEÎ tpiAÉowTCt HäI o'u iplAEOVTÄ ¿lúxst.
Fugit amantem é " non amantem fèS a tu r .
Tantùm abeit, ut eos tam aréfc, tam familiariter convcnilfe, credere poftìs,
quàm in Gemma noftra vifiintur : Indeque tutius opinor in Mida, aut fi hic minus
placet, in Fauno acquieveris.
De cippo,cui Paftor infidet,fiib|edtARCHÆOPHILUS,adhuc dubium
cft. Caput arietis ei affiiilum cerno, quam ob rationem, fi me cdoceas, gra-
tum feccris.
D Non