c e t , a verbo mar, mer, rawr, mare, fof«
fan derivandum erit 5 hinc
moeras, moerafig5 a quo verbo i»ö*r
vel moergronden, moeragtïg land, vel a
terra paluftri, hofve agros paludefque ac*
colentes populos morinos vel morinenfes dittos
credunt, quafi Moeringos, Moerin•
Moringhen vel Moeringen feu palu-
danos, qui circa paludes funt, aut regio«*
nem paludibus plenam incolunt $ ficuti
hodie, adhuc, qui paludibus pras e ft, a-
pud Flandrienfes Moer-Graafwoczxur, vid.
jilting. /. c. P . i . pag. 97. unde Julius
far de Bello Gall. lib. iv . dicit: Mori-
nos - - - qui propter Siccitates païudum,
quo fe reciperent , non haberent, quo
perfugio fuperiore anno fuerant ufi 6ce.
Et Virgilïus JEneid. v u t . verf. 727*
Extremique hominum Morini &c, Urbem
denique ejusque confinia Tarvanna leü
Terra vana appellatam fuifle, quod ex-
haufta fit, exemtis nigris glebis, fic ut
magnas foflas exhibeat inanes, nullifque
fementibus accommodas^ (aut utalii vo-
lunt Terroani, Terrovani quafi Darch-vee*
nen, Torf veenen , vid .Pickard Drent fe
Oudheden pag. 37.) quamvis alii Morinos
potius ab antiquo Britannico verbo Mor
vel mare, 6c hinc civitates^mönV^ qua*
li Ar-mor ju&ta mare iuas 9 ita vo cals
fen«
fentiunt. Vid. præter Oudhof. 1. c. Lem*
nium de oc cult is naturæ miraculis lib. 1. cap*
17. S. van Leeuwen Batav. llïuftr. pag. y r.
Smids Schatkamer der Nederlandfe Oudheden,
aliosque.
§. X. Porro tra&um paluflrem gleba*
rum harum divitem indigitant fob nomine
Marfe (h) Marfche, £c Mer, Merfche\
palus, lacus, a verbo mar, feu mer, maer
îeu meer, minutim difîîpo5 6c quia de-
fîuentes eluentefque aqüæ, ubi in humi-
liorem locum confluxere , in magnuns
quafi aquarum campumfediffundunt, pu-»
tant^ non videri abfurdüm,fi hinc dedu-
catur noftrum meer 6c mer, meir 6c mar ,
lacus, Itagnum 6c oîim palus 6c pifeina,
Ftanco'germanice mere , mare, Anglo-
Saxon. mere, palus, lacus6c mare, Germ.
meer , Saxon, maere, mare , Gall, mer±
Hispan. mar, quafi alludens ad influxuna
rivorum, ibidem fefe in magnum lacum
difFundentium , unde noftrura maertfehet
maerafch , merfehe , meerfehe , marfe 6c
maer-
(b) Unde in CKronico Rythmico Hollandjco fub
Diderico I. in donatione quadam , fuppofîtitia
per omnia, legitur: dat by gaf, Bofcb , marfeh
ènde Sandt. Ab hac voce nomen habet pagus
Maerfen. Amplius nomen ab ea habere viden-
tür Marfatiiy ex Plinio noti, five, ut apudTaciturn
vocantür lib, 4. Hift, cap, i%. Marfad, fdg. 17,