#
m a rg in e setulosis sub tu s cæsiis; aculeis rh a c h ium infimis sp arsis solita riis re c tis , superiorib
u s con flu en tib u s u n c in a to -re c u rv is.
Habit. In regionibus australibus insulae Borneo, ubi, auctore Hesrici Trib. mil., a Malaicis Rotlang Latong, ab indigenis
autem Oudjanjan dicitur et propter Rottang a mercatoribas plurimi fit. Nova liæc Species ad C. latifolium Roxb. et
C. heteracanthum Zipp, proxiine accedit, ab utroque tarnen insignis frond him segmentis subtus cæsiis s. canescentibus,
quibus eliam ad C. discolorem Mart, ex insulis Luzonibus accedit. Nostrum Herbarium unam modo frondem hujus
Palmae pulcerrimae habet.
Descr. Frons plus 4ped. longa, subsessilis, rhachi fere ad basin usque in vaginam abeuntem supra exca-
vatam segmenta gerente, interrupte pinnatisecta. Rhachis supra basin semiteres, crassitie pennæ
cygneæ, indumento pulveraceo griseo-fusco hie inprimis in latere dorsali convexo et ad impressiones
aculeorum diutius remanente obducta, supra inermis ac sulco levi exarata, exiguo jam intervallo a
basi rhacheos evanido, qua supra magis convexo-latcrata ex subtetragono ad partem anticam subito in
subtrigonum abit, summo apice in appendicem nudam compresso-trigonam dorso aculeatam extenuata.
Aculei ad partem anticam insignes, vulgo per series distantes terni semiverticillati, lin., retror-
sum uncinati, e basi supra gibbosà conico-subulati, dorso convexi, subtus plani, apice fusci ; in
posteriori rhacheos parte irregulariter sparsi, solitarii, minus recurvi, basin ejus versus sensim ad
4 -5 lin. accrescentes et complanati. Segmenta bina aggrégata, inter se remota, erecto-patentia, media
pedalia, 2 poll, lata, superiora usque ad 7 poil, longitudine et 1 poil, latitudine decrescentia, duo
infima omnium angustissima et patentissima, lanceolata, breviter obtusiuscule cuspidata, basi acutâ
reduplicatâ faciebus rhacheos lateralibus adnata, coriacea, plicato-mullinervia, supra nonnihil convexa
et nitida, discolora, ad margines passim indumento flocculoso fusco ac setulis brevibus raris sursum
appressis pungentibus fuscis apicem versus magis approximatis ciliata. Color subtus cæsius, in supe-
riori pagina in siccis glauco-virens.
20. CALAMUS ORNATUS. Tab. 148 (excl. Analysis fructus!).
C. ca u d ic e sc a n d e n te longissimo c r a s s o ; fro n d ib u s p e tio la tis n o n c irrh ife r is ; segmentis
p lu rim is elo n g a to -la n c e o la tis a e nm in a tis sn b co n c in n is p lic a to -q u in q u e n e rv iis su p ra in
n e rv is a d ap ic em e t m a rg in e setosis su b tu s g la u c is , extimis b a si c o n n a tis ; aculeis
rh a c h ium sparsis v. su rsum d im id ia to -v e rtic illa tis u n c in a to - r e c u rv is , - infimis re c tis ;
sp ad icib u s masculis amphssimis n u ta n tib u s in te rd um c irrh ife ris; fru c tib u s ellipsoideo-
globosis ac u tis (m a g n itu d in e p ru n i d om e stic i).
Calamus omatus Bl. in Roem. et Schult. Syst. Veg. F II . 2. p . 1326. 6. — Mart. Gen. et Spec. Palm.
p . 204. 2. tab. 116. fig. II . — Kunth. Enum. Plant. III. p . 205. 2.
Hooy Suttie s. Hooy Seutti s. H. Setie, nec non Hooy Kassur in Java occidentals
Habit. In provinciis occidentalibus Javae prassertim in montibns calcariis, veluti in monte prope Tjampia, in montosis •
Seribu, in multis regionibus Bantam Somatram qnoqne incolit. Ex omnibus sui Generis bic inter maxime proceros
numerandns spadicibusque robustis amplissimis insignis est. Rottang ejus crassitie braebii virilis, insignis longitu-
dinis, vulgo trans flnvios ex tenditur ad trajicienda navigia, cui rei ob diuturnitatem qnovis alio fnninm genere aptins
est. Spermodermis crassa succulenta sapore gaudet acidulo jnenndissimo eäque refrigerandi causa vescuntur indigena:,
qui e radicibus com aqua cojatusis potionem parant, quae puerperis propinata dolores ex partu ceierrime pellit.
Specimina cum inflorescentia mascula mense Februario e syl vis inferioribus montis Salak, fructusque, qui fere annum
ad plenam maturitatein requirere videntur, brevi post e montosis Seribu nactus sum. >
OBSERVATIO.
Fructus in Tabula nostra depicti haud procul dubio non sunt hujus Speciei, sed Doemonoropis rubri Bl., quâ de re conf.
quæ fa g . 6 in Tomo tertio hujus libri dicta sunt. Quae autem de fructibus in sequenti descriptione memorantur, ipsis verbis,
quae in Diario meo in loco annotaveram, relata sunt.