Pondok geda'h viclil haud dubie aliunde importâtes. Easdem antea viderat Noronha , Botanicus Ilispanus, qui de iis hæc
annotavit : « In hörto Paguli dicti Pondoc ghecU, » inquit, « unicam videbis arborem, ad genus Taxus spectantem.
• „ jiîrg est altissima erecta, venusta, semper viridis cum foliis ovatis, nitidis, æqualibus, obscure vircntibus. Fructus
„ vidi conicos, magnitudinis aurantii communis, solo dispersos. Flores masculos v. femineos invenirc non potui. Unde
» liæc arbor primb allata fuerit nescio : unica et rara sui generis toto terrarum Jav® spatio, quod permeavi, extabat,
» et ab incolis istius Paguli Pondoç ghedè Caju angring dicebatur. Mihi dicitur Taxus nucifera et credo unam et
» eandem esse speciem cum Taxo japonicd et a Kaemphero descriptä. » Huic viro jure eeleberrimo, licet in arbore
systcmatice dctcrminando erret, libens concedo illam non sponte in Javä crescere. Ab indigenis et vel in hortis nostris
botanicis sæpe cum Podocarpo agathifolid nostrà confunditur, quæ, foliaturâ simillima, gemmis tarnen foliiferis facile
distinguitur ; nam Dammarce alboe globosæ, Podocarpi vero illius attenuatæ sunt. Facili quoque negotio in eum
errorcm incidas, ut stirpem novam, cujus elcgantissima fest facies, ob folia multo majora acuminata texturæ longe
tenuioris a vetustiore diversam putes, cujus folia multo firmiora et obtusiora. Ex resinâ, cujus ingentem copiam hæc
arbor et proecipue feminea e tumoribus nodosis in imo trunco et in ramis, sed magis etiam incisuris præbet et quæ sæpc
in speciem aquæ gelu induratæ ex arbore dependet aut basin trunci crassissimi quasi crustâ vitreâ obducit, imprimis
faces (Obor dammar) parantur, quæ tarnen accensæ fumum gravissimum spargunt. His Borneënses, inopià olei, ad domoç
noctu illustrandas utuntur, quum aërem perniciosis vaporibus purgent et muscitas fugent. Recentiori tempore ingens ejus
copia ex Jayâ in Europam allata fuit, e Sumatrâ et Borneo, partim quoque ex Archipelago orientali advecta, in quo ora
Celebis orientalis affatim ejus resinæ egregiâ naturâ gignit. Initio clara et crystalli aut sacchari liquati instar pellucida,
cdcritcr indurescit, iragilis, in fracturâ vitri instar nitens, odore resinoso aliquantulum masticoso, aëri obnoxia sensim
pelluciditatemtantum non amittitet in coloremsuccini transit. Hæc melior species; vilior autem, quæ ex arbore stillans
terrenis partibus aliisquc sordibus miscetur ; denique fragmenta et contrita quoque, in frusta colliquata, in foris prostant.
PODOCARPUS HERiT.
Nageia Gærtn.— Myricoe Spec. Thunb. — T a x i, Juniperi et Dacrydii Spec. Aüct.
Flores dioici y . rarius monoici. Amenta mascula axillaria, rarissime terminalia, solitaria
v. plura fasciculata y . spicata, cylindrica v. filiformia. Masc. : Stamina plurima, axi
inserta, imbricata; filam enta brevissima; antherce biloeulares, connectivo magis minusve
distincto superatæ, loculis appositis, extrorsum rimâ longitudinali y . subtransversali
dehiscentibus. Fem . : spicis axillaribus rarissime elongatis laxifloris Yulgo abbreviates
apice 1-2- floris, receptaculo carnoso e bracteis cum axe connatis conformato plerumque
'impositi. Ovulum carpello urceolato (s. OYario) infra apicem insertum eique innatum,
inYersum, stomate basi obverso. Fructus drupaceus, semine inverso carpello baccato
v. exsucco plane obvestito et cum eo concreto, testa fragili. Embryon in axe albuminis
erectum, radiculâ inféra. — Arbores rarius fru tic es in regionibus tropicis Asioe et Americas,
et in extratropicis hemisphcerii australis, nec non in Promontorio bonce spei, in Japoniâ et
Novâ Zelandiâ indigence ; fo liis plerumque sparsis, angustis, uninerviis, interdum oppositis
et tune ovatis, nervoso-striatis, rarissime in eâdem stirpe dimorphis, a liis appressis, acerosis,
a liis distiche patentibus, aversis, fa lc a tis, subtus v . rarius utrinque stomatigeris.
OBSERVATIO.
Genus habitu valde heterogeneum et in posterum, ut probabile, in Genera aliquot magis naturalia distribuendum, simulac
characteres quidam ex organis vegetationis petiti pluris ducentur. Omnino Sectiones a Bennett V. Cl. in Horsf. Plant. Jav.
rar. p . 39-41 constitute naturales sunt et dign®, quae hoc loco breviter commemorentur. Primd Sections major pars
Specierum cognitarum contiqetur, atque ita Podocarpi genuini, insignes maxime inflorescentM axillari, receptaculo carnoso
ex axe spie® abbreviate pedunculate ssepius 1- florae cum' squamulis (v. bracteis) apice tantum liberis coalito conformato.
Folia quinquefariam inserta, undique versa (sed passim disticha), linearia v. oblonga, uninervia, stomata in inferiori tantum
paging gerentia. Hue ex iis, quas hoc Capite descripsimus, referendae : P. amura, P. neglecta, P . discolor, P . theveticefolia,
P. bracteata, P . leptostachya, P. Rumphii, P . macrophylla Don., P . Makoyi, P. chinensis W all. — Sect. I I . Taxoidece.
Inflorescentia lateralis (v. axillaris!). Flores feminei spicati, absque receptaculo carnoso bracted suffulti. Folia quinquefariam
inserta, disticha, linearia, uninervia, stomata in inferiore tantum pagind gerentia. Mihi quidem nulla, quae hue
pertinent, npta est Species ex Archipelago Indico. — Sect. III. Dacrydioidece. Inflorescentia tcrminalis. Receptaculum
carnosum, sessile, nullo braetece vestigio, u t videtur, tantummodo ex incrassato axe ortum, apice cum flore fertfli et uno
rarius duobus floribus rudimentariis femineis. Folia subquinquefariam inserta, dimorpha, aeprosa, appressa, in ramis
junioribus et stcrilibus s®pc disticha, aversa, falcata, omnia undique stomatibus instructa. H®c autem Sectio, quo P . cupres-
sina et P . thujoides Rob. Br. pertinent, mihi tanquam peculiare Genus (Dacrydiopsis) , quo transitus fiat ad Dacrydium
Soland., separari posse videtur, utpote habitu maxi me et gemmis nudis atque inflorescentid tcrminali a ceteris omnibus
Podocarpis diversum. — Sect. IV . Dammaroidece. Inflorescentia axillaris. Receptaculum carnosum, e spic® abbreviate
pedunculate 1-flor® axe cum bracteis apice tantum liberis coalito constitutum. Folia opposita, lata, nervoso-striata, stomata
in utrdque pagind gerentia. Hue referenda P . agathifolia nostra; P .. Nageia Rob. Br. vero typum quint® Sectionis,
Nageiaruni, exhibet, superiori simillim® nee nisi receptaculo vix incrassato foliisque in inferiore tantum pagind stomata
gerentibus divers®.
1. PODOCARPUS AMARA Tab; 170.
P. foliis distiche patentibus lineari-lanceolatis acutis v. acuminatis rectis v. falcatis
subcoriaceis (nervo supra applanato'v. subcanaliculato) ; gemmis subglobosis, perulis
ovatis obtusis; amentis masculis in pedunculo axillari fasciculatis cylindraceis brevibus
basi nudis B l . Enum . P lan t. Ja v . p . 88. i,
Kimerak s . Kimarak, sæpe addito pait (qu od amarum) Su nd a ic è.
Habit. In sylvis altioribus montium ignivomorum Jav® occidcntalis, veluti in montosis Salak, Gedc, Pangaranghu, Malabar
cet., mense Novembri cum amentis staminigeris a me reperta. De sequentibus Speciebus pàrtim novis et illi magis
minusve affinibus hæc annotare liceat :
P. neglecta : foliis subdistiche patentibus lineari-lanceolatis acutis v. acuminatis obtusisve rectis v. subfalcatis coriaceis
• (nervo utrinque prominente) ; gemmis subulatis, perulis acuminatis ; amentis masculis in pedunculis axillaribus fasciculatis
cylindraceis brevibus basi squamulis deciduis cinctis. — Kimerak s. Kimarak Sundaicè___ Habit, in sylvis
elatis inter 4000-6000 ped. supra maris æquor in occidente Jav®, veluti in monte Karang provinci® Bantam circa
Pangaranghu, Patuha, Talaga bodas, cet. Arbor plus centum ped. alta. Ramuli verticillati aut oppositi et distichi,
terctcs, rufcscenti-fusci, aciculati, tenuiores superne subangulati. Folia sparsa, subdisticha, plerumque 2 - 3 poll,
rarius 4 poll, usque longa , 5 - 7 lin. lata, basi in petiolum brevissimum tortum angustata-, nervo utrinque sed subtus
fortius prominente ad apicem primo pungente deinde sphacelato, in eodem ramulo non raro acuta acuminata et obtu-
siuscula, margine subrevoluta. Gemma foliifera terminalis ex perulis lineari-subulatis subcarinatis patentibus conformât
® Amenta antherifera in pedunculis brevibus axillaribus solitariis fasciculata, in juventutc squamis perulisve
rotundatis. concavis membranaceis glutinosis deciduis cincta, semipollicaria, cylindrica.
P. discolor : foliis sparsis approximatis arrectis lineari-lanceolatis acutis v. pungenti-acuminatis rectis coriaceis firmis subtus
glaucis (nervoutrinque prominente); gemmis ovoideis, perulis acuminatis. — Kiputne Sundaicè.__Habit, in sylvis
altioribus montiùm ignivomorum in agro Preangerano, et circa Tjerimai provinci® Cheribon. Arbor procera. Cortex
ramorum teretium rufescens, aciculato-rimosus. Ramuli verticillati, erecti, virgati, sulcati. Folia approximata
subsessilia, arrecta, undique versa, 1 -2 poll, longa, 2 ^ - 4 lin. lata, lineari-lanceolata, acuta v. pungenti-acuminata
basi acuta, margine subrevoluta, supra obscure viridia et concaviuscula, subtus glauca, nervo utrinque aut subtus magis
prominente. Gemmæ fbliiferoe terminales, solitariæ, ovoideoe, squarrosæ, perulis ovato-lanccolatis, acuminatis subcarinatis
; florifères axillares, solitariæ, globosæ, perulis rotundatis* concavis, arcte imbricatis.
P . theveticefolia : foliis sparsis approximatis undique patentibus lineari-lanceolatis pungenti-acutis v. obtusis rectis v. falcatis
coriaceis (nervo subtus prominente supra applanato v. prominulo§||gemmis minutissimis ovoideis, perulis acutis -
pedunculis femineis axillaribus solitariis 1- floris ; fructibus ellipsoideis. — Habit, in rupibus or® Novæ Guincæ in pago
lob o . Arbor 3 0 -4 0 ped. alta, ramosissima. Ramuli subdichotomi, divaricati, juniores sulcato-angulati, foliosi gemmâ
minutissimâ ovoideâ acutâ terminati. Folia sessilia, patentissima, linearia v. lineari-lanceolata v. interdum in ramulis
lateralibus brevibus spathulata, obtusa v. pungenti-acuta, basi acuta et sæpe leniter torta, 1-2 j poil, longa 3-4 lin.
lata, planiuscula, nervo marginali cincta, coriacea, concolora, nitida, nervo subtus prominente supra piano v. obsolete
prominulo. Pcdunculi fructigeri axillares, solitarii, 2 -2 i lin., filiformes. Receptaculum turbinatum, superne oblique
retusum, e sinuutrinque sulco angusto ad latus decurrente exaratum, carnosum, atro-viridc, fructum crassitie duplo
superans. Fructus 4 lin., cllipsoidcus.
Descr. Arbor vasta, trunco crasso, stricto, columnarj , ad 200 ped. altitudinem excrescens, coma
amplissimâ ramis verticillatis late expansis. Ramuli subverticillali, ad exortum nodosi, teretes
superne obsolete laterati, gemma exiguà subglobosâ terminati j cujus perulæ ovatæ ob’tusæ concavæ
coriaceæ membranaceo- marginatæ. Folia alterna, distiche patentia, 2 -5 poil, longa, 4 -6 lin. lata,
in. : , u ’ ■