OBSERVATIO.
Hanc Speciem nonnisi ex Herhario Amboinensi novimus eamque superior! yalde affinem putamus., cum ob vaginas
frondium aculeis conformibus atro-fuscis armatas, tum ob spadices fructiferos coarçtatos nutantes : a 311a tarnensegmentis
frondium multo latioribus ad basin magis angustatis utrinque subhirtis satis distinguitur. Itaque aocuratiorem ejus investi-
gationem peregrinantibus coramendatam volumus et præcipua tantum e description Roarn.x nostn hoc loco afferemus.
Descu. Pahna in juventute fruticosa, aculeis multis longis subulatis flexilibus atro-fuseis facile abruptis
armata, e rhizomate dense fibroso aliquot deinceps caudices crassos longissime supra vicmas arbores
scandentes longisque internodiis constantes evolvens. Frondes sparsæ, remotæ, in petiolo semitereti
digitum crasso aculeis brevibus densis obsessæ. Rhachis postice ut plurimum sine aculeis (fide figuræ
petiolorum et vaginarum frondium instar aculeolis plane h irtal), ad apicem longissimum attenuatum
debilem aphyllum in dor’so aculeis brevibus crassis ,semiverticillatis uncinatis prædita. Segmenta
utroque latere'plurima, quindecim imo undeviginti pollices longa, ultra quatuor pollices lata, plicata,
obscure viridia, nervo medio supra prominente et binis lateralibus tenuioribus subtus prominentibus
firmata’, tarn margine quam in u traque eorum superficie setulis longis subhirta. Spadices caudicis
summitatem versus vaginis frondium externe longissime adnati, altérai, longe pedunculati, paniculato-
ramosissimi, coarctati, nutantes. Fructus globosi, mucrone brevi obtuso in vertice, teste Rumphio,
majores quam Palmijunci Calappani ejus itaque ferme pollicares diametro, squamulis virescentibus,
qyæ maturitate rufescunt, loricati.
3 . DÆMONOROPS RUBER. T ab. U 8. F ig. 8 - 1 2 . ( F ructus. ) '
D . fro n d ib u s n o n c irrh ife ris; segmentis p lu rim is lin e a rib u s a c um in a tissim is trin e rv iis
ad . rh a c h in lin e a d e c u rre n tib u s su p ra a d n e rv ö s p rim a rio s a c vulgo se c u n d a rio s a liq u o t
n e c n o n a d m a rg in e s e t su b tu s a d n e rv um m e d ium setis r a r is ; a c u leis p a te n tissim is com-
p la n a tis su b u la tis a d b a s in tum id is , v a g in a rum c o n fe rtis , p e tio lo rum sp a r s is , rh a c h ium
tom e n to fusco a sp e rs a rum so lita riis geminis r a r o te rn is su b re c u rv is; sp a tb is a c um in a tissim
is, in fim a aculeis c re b ris setifo rm ib u s e c h in a ta ; fru c tib u s subglobosis (d iam e tro
p o llic a ri).
Calamus ruber Rwdt. in Mart. Gen. et Spec. Palm. p . 20 9 .1 6 . tab. 116. fig. o-
Calamus Rotang Gaertn. de Fruct. et Sem. pi. II . p . 268. tab. 139. g (fructus immaturus! excl.
Palmijunco Calappario Rümph.). — Lam. Illustr. tab. 770. fig. 2. (icon. Gaertn. repet.): ■
Habit. Habemus specimina iisdem nominibus vernaculis missa, quibus Species primo loco descripta in Java occidental!
insignitur, ubi in sylvis montium altiorum ignivomorum circiter 2800-8500 pedes supra maris æquor invenitur. Etiam
frondes hnjus Speciei in manibus habemus a Div. Kom, et Vak Hasselt ibidem circa Magamendung collectas, quibus
idem nomen vernaculum adscripserant, quum et ex Borneo frondes hnjus Palmæ ad nos pervenerint. Ac sane D .
melanochcetcB proximo affinis e st, quamquam bis maxime distinguitur : 1 . aculeis vaginarum frondium aduUarum
patentissimis basi tumescentibus, quarum ipsarum petioli aculeis patentissimis minus dense dispositis sunt armati.
2 . Segmentis frondium utrinque ad aciem rhacheos lineâ elevatâ decurrentibus. 3. Rhachi in omnibus certe, quas nos
vidimus, speciminibus non apice aphyllo porrectâ. 4. Spathâ exteriore non appressis, sed varie patentibus aculeis
' setiformibus obsessâ. 8. Denique, fructibus majoribus, qui fusci, nec vero nitentes. — Pauca de fragments hujus
Palmæ, quæ habemus, annotabimus, quo et fructus Calamo omato tab. 148 perperam additus est referendus, cujus
inter squamas rufas nonnihil materiei sanguineæ resinosæ Sanguini Draconis, ut videtur, analogæ secermtur.
Descr. Frondes inferiores quinque- ad scxpedalcs ; petiolo ferme sesquipedali, pennam olorinam validiorem
crasso, subtrigono, viridi, rhacheos instar tomento fusco tenui asperso ac dorso rotundato aculeis
• distantibus brevibus crassis recurvis basi lutescentibus ad apicem nigricantibus instructo. Rhachis
carum supra ad parlcm posteriorem acie prominente, ad anterioremsensim sensimque tenuioremacie
argulä, itaque ex triangulari subtriquetra, subtus convexa et hic ultra duas partes totius longiludinis
petioli instar aculeata, aculeis tarnen superioribus insigniter minoribus minusque curvatis. Segmenta
amplius quam septuagena utroque latere, 12-15 poll. longa, 6-8 lin. lata, suprema dimidio.brcviora,
infima, ut superiora, opposita, intermedia alterna, linearia, trinervia, basi nonnihil plicatä per
nervum medium supra prominentem lineæ elevatæ instar ad àciem rhacheos decurrenlia, apice in
mucronem setaceum aliquot lineas longum cito decidentem atténua ta, chartaceo-membranacea, supra
in nervis primariis tribus nonnullisque secundariis setis raris patenlibus fuscescentibus ad margines et
in nervo medio subtus crebris brevioribus magisque appressis obsessa, nervis longiludinalibus per
venulas multas transversales semipellucidas connexis. In frondibus vero caudicis slirpis adultæ infima
pars rhacheos cum petiolo alio modo conformata est. Earum vaginoe lignosæ, dôrso crassissimæ,
materie pulveraceâ fuliginosâ tandem in fuscum vergenti ac maximâ parte deliquescenti obductæ,
aculeis multis valde inæqualibus 1-18 lin. longis rectis subulatis complanatis basi nonnihil in tumescentibus
sæpe in sériés obliquas connexis patentissimis ex nigro schistaceis armatæ. Petiolus 11-14 poll.
longus, digitum crassus, semiteres, supra concaviusculus, in dorso rotundatus, hic quoque in medio ‘
secundum longitudinem aculeis distantibus simplicibus elongatis rectis nonnihil reflexis juxta angulos
marginales pluribus brevioribus ut plurimum binis quinisve per sériés obliquas conjunctis patentissimis
rigidis prædilus, rhacheos instar viridis et fusco-aspersus. Posterior quoque pars rhacheos ad basin
supra planæ deinde a latere utrinque depressæ et inde trigonse eodem fere modo, quo petiolus
aculeata, quamquam brevioribus aculeis, quorum majores s. dorsales uncos simplices vel bi- rarissime
trifurcos rectos leniterve recurvos basi supra lumidos et pallidos ad apicem fuscos sislunt :
ibidem supra ad aciem obtusatam vel plano-depressam brevissimi reperiuntur aculeoli sparsi tuber-
culiformes, acies vero superne argute prominens ac per segmenta decurrenlia bistriata plane inermis
est. Spadices D. melanochoetoe consimiles, sed tertîâ fere parte breviores et aculeis setiformibus
partim irregulariter seriatim approximatis nigricantibus in spathâ exteriori patentissimis. Flores
masculi aliquanto minores quam D. melanochoetoe. Fructus depresso-globosi, diametro fere pollicares,
brevissime apiculati, 19-20 seriebus verticalibus squamarum rhomboidearum convexiuscu-
larum cartilaginearum medio sulco longitudinali exsculptarum rufarum haud nitidarum majuscularum
ad basin et magis' etiam in vertice fructus magnitudine decrescentium loricati. Semen solitarium,
càvitatem pericarpii tenuis extus squamosi intus membranâ gilvâ nitidiusculâ venulosâ vestiti exacte
replens, subglobosum , succulentum, læviusculum. Nucléus} spermodermide crassä flaVicante intime
cum cuticulâ seminis cohærente nudatus, fere sphæricus, lacunoso-rugulosus, dorso convexus , ventre
in angulum obtusum prominens et hic infra medium chalazâ rimæformi notatus, quæ papillam
versus embryitegam in inferiore extremitate locatam decurrit. Cuticula nucleo pertinacissime
adhærens, in fissuras ejus profundas et angustas penetrans, brunnea. Albumen cartilagineum, album,
ruminatum. Embryon conicum, loculamento parvo dorsali in extremitate inferiore nuclei inclusum.
EXPLICATIO FIGURARUM.
Tab. 148. Fig. 8-12. Analysis fructus Doemonoropis rubri, hic perperam, quasi ad Calamiim omnium Nob. pertineret,
dcpicta.
8. Fructus maturus, ut seqnentes magn. nat. — 9. Nucleus a tergo visus. — 10. Idem ab extremitate inferiore, qua
papilla embryitega locata. — 11. Idem a ventre, chalazâ decurrente insignita. — 12. Nucleus verticaliler persectus
ad situm embryi illuslrandum.
4. DÆMONOROPS calapparius.
D . fro n d ib u s n o n c irrh ife ris ; segmentis h a u d multis lin e a r i- la n c e o la tis a c um in a tis
trin e rv iis, in nervis su b tu s setis fusc is; vaginis rh a c h ib u s sp ath isq u e d e n s e a culeato-se tosis ;
rh a c h ium aculeis d o rsa lib u s d ista n tib u s re c u rv is ; spadicibus lax is a r r e c tis ; fructibus
majusculis subglobosis.