TRIBUS p ALLOPHYLEÆ.
Flores pli'ruimjut- irreguläres. Ovariuru substipitatum, 2- 3-locularej ovula iu loculis
solitaria,ex anguli centralis basi ascendentia. Fructus drupaceus, 1 3-coccus, indehis-
cens. Embryon curvatum v. rectum. Frutices v. arbores erectæ, ecirrbosi; foliis trifoliatis,
rarissime simplicibus v. pinnatis.
ERIOGLOSSUM.
Bi. Bydr. Flor. Ned. Ind. (1825) p . 229. — Cami. in Mém. Mm . d’Hist. N at. XV1I1. p . 2 7 .—
Meis». Plant. Gen. p . 5 2 e t Comment, p . 37. 9. — Euni. Gen. P la n t.p . 1070. n° S611.
Moulinsia Camb. 1. c. (1829)p. 27B -M eisn. 1. c .p . 82 et Comment, p. 37. 7 . ^ t o t . I. e .p . 1070.
n‘ 3613.
Sapind. Spec. auct. — Fitenia Nokonk. M. S. secundum Cam». 1. c. p . 10.
F lo res irreguläres. C alyx profunde quinquepartitus; fo lio lis biserialibus, imbricatis.
Petala 4 , quintum deficiens, unilateralia, intus supra basin aueta squama dorso infra
apieem cristato-appendiculata. Discus incompletus, angulosus. Stamina 8, receptaculo
exeentrice inserta, ovarium cingentia. Filam enta inaequalia, libera, asoendentia. Ovarium
excentricum, subsessile, trilobum, 3-loculare. Ovula in loculis solitaria, angulo centrali
paulo supra basin affixa, ascendentia. Stylus inter ovarii lobos simplex. Stigma obsolete
tridentatum. Fructus camosus, tri- v. abortu bi- v. uni-lobus; lobis ellipsoideis v.
obovoideis, indehiseentibus, subdrupaceis, monospermis. Semina exarillata, testd mem-
branacea. -Em bryi recti cotyledones crassissimae, verticaliter juxtapositae. Radicula
brevissima, mfera. — Frutices s. arbores erectce, fa c ie S a p in d i, in A siä tropicä et
Archipelago Indico obvice; fo liis altem is, petiolatis, exstipulatis, abrupte v . abortu unius
foliolorum supremorum im pan-pinnatis ,• fo lio lis oppositis altemisve, integerrimis, subtus
ramulis racemisque paniculatis terminalibus rufescenti-tomentosis; floribu s ad racemos
fasciculatis, polygamo-monoicis.
OBSERVATIO I.
Diligens inyestigatio exemplorum authenticorum Moulinsioe cupanmdoe Camb. ex Herbario Musei Parisiensis hanc ab
Erioglosso meo non diversam esse fructumque ejus, quod plurima probant specimina a div. Zippeliüs et Spanoghe in Timor
collecta, cum stirpe Javanâ plane congruere neque capsularem esse, me docuit. Imo vero stirpem illam Timorensem ne Specie
quidem ab Erioglosso eduli nostro diversum puto, quum omnes Varietates, de quibus infra dicemus, et quas in abstracto
spectatas facile Specie diversas credas, ita sensim in alias aliæ transeant, ut vix notæ quædam iis dignoscendis reperiri queant.
Etenim in uno eodemque folio ita stepe différant foliola, ut modo sint acuta, aut subacuminata, aut obtusa, aut etiam retusa,
modo pro loco, ubi gignuntur, magis elongata, aut pro ætate fruticis pene glabrata, modo proesertim subtus aut utrinque
sat tomentopa, et simul racemi terminales et ex superioribus foliorum axillis orti modo fere simplices, modo ramosi sint,
aut etiam lapsu y. abortu summorum foliorum paniculam magnam compositam constituant. Haud ullo pfocul dubio Sapindus
rubiginosa Roxb. Flor. Corom. I. p . 44. tab. 62. ad hoc Genus referenda, qüoe forsitan ab E . eduli nostro ne satis quidem
sit diversa. Quum vero, auctore Roxburgh, Sapindus. rubiginosa alta sit arbor, cujus flores fide ejusdem figuræ multo majores
sunt quam in E. eduli nostro, utramque conjungere vereor et illam nomine E. rubiginosi secernere satius duco. Tertia
Species hujus Generis videtur Sapindus saponaria (haud Linn. !) Floroe de Filipinos Blanco p. 288, cujus hic character :
E . cuneifolium: caule arborescente; foliolis tribus pluribusve jugis oppositis alternisve cuneifprmibus pubescentibus ; paniculâ
terminali ; carpellis obovoideis.
ERIOGLOSSUM.
OBSERVATIO II.
Erioglossum cauliflorum Floroe Senegambioe auctoribus Güillemin, Perrottet et Richard p . 418. tab. 29 huic Generi
Indico nostro conjunctum manere nequit. Hoc, ut proestantissimi illi botanici ipsi suspicabantur, typum præbet novi Generis,
quod Moulinsiam appello, ut in locum vacuum Moulinsioe C ambassades succédât, quæ cum Erioglosso meo, ut supra dixi,
coalescit. Hujus character essentialis hue maxime redit : Calyx 4 - rarissime S-parti tus, subæqualis, præfloratione valvatâ.
Petala 4, unilateralia, intus supra basin squamulâ latiusculâ bifidâ aucta. Discus incompletus, crassus, integerrimus. Stamina
6-8, receptaculo excentrice inserfa, ovarium cingentia. Filamenta libera. Ovarium excentricum, sessile, globoso-ovoideum,
trigonum, 3-loculare. Ovula in loculis sqlitaria, angulo centrali affixa. Stylus terminalis, filiformis, stigmate clavato.
Fructus.......................... ...'../jf&ÈMAibor Senegambioe, ecirrhosa; foliis altemis', pari-aut abortu impari-pinnatis, foliolis
2- 4 - ju g is, integerrimis, glabris; racemis lateralibus, densifloris; floribus abortu polygarnis, brevissime pedicellatis,
tomentosis. Species : Moulinsia cauliflora s. Erioglossum cauliflorum Flor. Senegamb. I. c. A Cupaniâ Plüm. , quo retulit
earn Endlicher V. Cl. in Gen. Pla/nt. N° 5614, cum præfloratione calycis valvatâ, turn disco incomplete distinguitur. Proxime
autem ei accedit Hemigyrosa nostra, in quâ tamen præfloratio calycis non valvata, sed quincuncialis. Denique Erioglossum
alliaceum Zipp. proprium constituit Genus, de quo eonferatur Scorododendron.
î. ERIOGLOSSUM edule tab. i66.
E . caule fruticoso; foliolis 3- 6 -jugis ovatis aut elliptico-oblongis obtusis v. obtusius-
culis basi inæquali-obtusatis supra pubescentibus subtus fulvo - tomentosis ; racemis
ramosis in paniculam terminalem dispositis ; fructus lobis ellipsoideis B l . B yd r. F lo r.
JVed. In d . p . 22g . — C amb. in Mém. M us. d ’H ist. N at. X H I I I . p . 27. — W a l p . Repert.
bot. I . p . 4 1 7-
Sapindus edulis Bl. Cat. Hort. Buitenz. p . 64-.
Kilaleyo s. Kilalayu s. Kietjileyjouw Sundaicè.
Habit. In provinciis Javæ occidentalibus in fruticetis, tam locis humilioribus, quam montants, fere semper florens, raro
autem ft’uctus maturos ferons, quibus et iudigeuæ, et simiæ aliaque animalia cupide vescuntur. Folia quoque tenera
coquuntur et oleris vicem implent ; crebro etiam cum aquâ contrita fricationibus inserviunt. Lignum exigui ambitus,
sed solidum et lentum, pistillis oryzæ contundendæ hastisque complurium utensilium apprime utile. Specimina in
Sumatrâ etBorneo collecta cum javanis plane congruunt. Ex iis, quæ Càmbessedes V. Cl. I. c. p . 10 de.Erioglosso refert:
« c’est, sans aucun doute, à ce genre que l’on doit rapporter une plante, très bien décrite et figurée par Noronha, dans
« un ouvrage inédit conservé dans la bibliothèque de M. de Jdssibu, et qui avait reçu de ce voyageur le nom dé Vitenia
» stilaginea » —- ex bis profecto hanc eandem esse stirpem atque Erioglossum edule nostrum tantum non constat.
Noroniia V. Cl. nomine vernaculo Kilàyu earn videtur cognovisse, ipse vero Uiteniam appellavit, quod intelligitur ex
ejus Relatione plantarum Javanensium in Verhand. Bat. Genootsch. V, in qua plantas a se indagatas nominibus
tantummodo retulit. Quum autem ejusmodi indigenârum nomina soepe incerta sint ac dubia eodemque nomine variæ
appellentur stirpes, id quod et hoc loco obtinct, si quidem Lepisanthi conflni non aliud est nomeu, vcrnaculæ illæ
appellationes parum utiles sunt àd statuendum de nomiftibus latinis a Noronha V. Cl. in Relatione ilia propositis.
ß. subcorymbosum : caule arborescente; foliorum jugis 3-6 approximatis, foliolis minoribus
ovalibus y. ellipticis obtusis basi oblique rotundatis supra pubescentibus subtus
tomentosis; racemis subfasciculatis.
Kilalayu gedeh Sundaicè.
Habit. In agro Preangerano insulte Javæ circa Tjikao, inter alias arbores et frutices. Foliola minora quam in præcedentc,
vulgo obtusissima, nonnulla rctusa, rarissime acutiuscula. Raccmi elongati in corymbum terminalem approximati.
y . album : caule fruticoso; foliis 3- 7-jugis, foliolis oyatis oblongisye subacùminatis
y. obtusis basi oblique rotundatis aut subattenuatis supra pubescentibus subtus
tomentosis ; racemis laxe paniculatis.