s .
- XXX.
DE CONIFERIS 'QUÏBUSDAM.
Si ex compluribus familiis plantarum ingcntis ambitus, de quibus in his iibms-.egimus, veluti
Palmaruiny Sapirifta&eaNml aliarum, haud fere quajdam sti?pcs/extra tropicos invcniuntur, idque
maxime incredibilem vegetabilium abnndantiam imprimis in Archipelago Indico declarat . hoc magis etiam
intclligitur^ sicogitamus contrarium longe minussevenire illis familiis, quae magis zonae temperatse sunt
propriae, et, paucissimis exceptis, nullas fere esse, quibus plane careat ille Archipelagus. Argumento rei
sidt Qohiferce. ^Ut vulgo notum est, temperatam maxime et partim 1,quoque frigidam bqrealem zonam
habitant et quasi §qciael,iifgentes saepe plagas obvestiunt; itaque eas in Archipelago indico hut nusquam
inyerriri, aut certe nonnisi alfa montium juga incolere crederes. Neque alia res est1 in insula Java, ubi
quacdam stirpes ex ilia familiaaltiores.sylvas. inhabitant, sed inter alias plantas partim adhuc regionis
calidcC proprias dispersae sunt ac vulgo foliorum luxurie insigniuntur. Variae illae sunt P odocarpi, icunctae
allissimae arbores ,- nonnullse foliis angustis et elongatis, qu® in una Specie latissimaiipellipticum vefgunt,
dum et alia fpliis baud minus subtilibus et contractis, quam vulgo in Genere Junipe ro cernitur; in altissimis
montium ignivom'drum jugis invenitur. Praeter has montium incolas et Gnetqceas, quae contra humiliorum
regionum sunt propriae et formam Conife rarum temperie tropica' maxime evolutam referunt, nulluni ex
maxima ilia classe vegetabilium in Java v,Genus reperitur, quandoquidem D am m am alba Rumpel haud
dubie aliunde importata fuit. Haec autem Arbor resih® ditissima per alias Archipelagi *Indici partes el in
Moluccis quam latissime dispersa est et vet in Coehihchina atque adeo im Philippinis^gnitur. Frequen-
tissima est in Borneo et Sumatra, quae ins'ul®, etsi sub ®quatore sitae, ut jam anno 1844 in concilio
ndturse scrutatorum et medicorum Germanise monui, ingentem vegetatione, etiam locis depressis, cum
frigidiore zona habent simililudinem, siquidem in nonnullis earum regionibus sylvae P in i genuinae inve-
niuntur, quarum in Java neque altioribus, neque humilioribus Iocisusquam ullum est vestigium. Mirum
istud vegetationis ostentum tamen, ut jam turn ddcui, neque temperiei diversae, neque magno coeli
discrimini tribui potest, quandoquidem aliis locis earundem insularum vegetatio satis cunr javana congruit,
sed potius in peculiari quadam ipsius soli natura causam habet. Familiaris mens infelicissimus, G. Muller
(quern ineunle anno 1826 cum omnibus fere comitibus trucidaverunt ;indigense Borneenses), harum
P in o riim greges, in primo itinere per insulam Borneo anno 1822, in parte ejus inter septcntrionem et
occidentem site iis tantummodo locis vidit, ubi solum saxis graniticis, stratis lapidis arenosi et argilte
constat; nequp alia locorum est nattira, in quibus sylvas earum arborum in Sumatra reperit J unghuhn
Yi Cl., cum*eadem in Java longe sit diversa. Qmnis haec ipsuia montium igriivomofflm quasi continue est
series, quorum nucleus quidera saxo baSaltico et trachytieo, declivia vero ,ct saltus inter montes, magna
ex parte adhuc inccndio ®stuantes, maxime lapidibus vulcanicis tempestatc imminutis et epntritis constant.
Nusquam tote ilia insult probari potest montes - ignivomps inter moles granilicas surrexisse aut eas perru-
pisse, qudd in aliis sTane ihsulis perspicuum est; seb lapidis granitici aut contriti ejus,he vestigium quidem
in Javafreperitur.cHahc Yero digre^iohem fa cerp:# minus sum veritus, quod ita inteligi^potest, quan-
S U M S*P° r^ ,0m r***0"» Mes P™ B B too* «Ota* immutetur, et ut simul docerem,
m m m ^ Smm &,enanlm' illud l>lemm<lue P™“ >1 nam™ esse tribuendum, cuius
nta hand raro to est, ut loci supra marts tequor altitude vix ullius moment! sit habenda. Ita sane
m m m qm H P°ssit- ut e- M M | Im ita te crateris omnium montium iguivomorum,
nondum plane exstmetorum, quos ,n Javd oceidentali et mediterraned exploraverim, quäcunque tandem
alutudmc supra mans superficiem sc attollant, eundem prorsus characterem prm se ferat; ut quil fontes
quaidam aquarum in interiore regione oriuntur, etedem stupe, qute in man's littort, stirpes gignantur-
demque ut quaedam form® vegetationis mkxime insignes, veluti Cycas circinalis Lura., quam late frusta
qumrantur, quibusdam vero passim locis, quorum ingeUs quod ad naturam telluris est similitudo, per
greges conjunct® inveniantur.
Ad describendas aliquot Coniferas pergens, silentio non omittendum puto, plane me accedere sagacissimai
opimoni Vm eeleberrimi Robeeti Beown , squamas imbrieatas inflorräcentiB, feminete in Sectione
Abietimarum et Cu p rm im am m folia; esse carpica, in interiore pagind nuda ovula ferentia. In Taxineis
vero et hmetacm, ut alio jam loco monui, eatenus diversa est carpellorum fabric*, ut non explanata, sed
urceolata sint et prteterquam alterd extremitate aperta sunt vel perforata, ovula includant, itaque ed
tantum re ab aliarum Dicotyledonum ovariis differant, quod orifleium integumenli pericarpici non stigmale
aut tela cellulosd vasculosd occluditur, sed ovula, quorum endostoma illo orificio includitur, nisi ex illo
ex rudantur, contmuo efficaci® pollinis in fecundalione sunt obnoxia. Inflorescentia in Podocarpo ut
vulgo mmus magisve perspicue in omnibus genuiuis Coniferis, ramum exhibet contractione immutatum
cujus olia in genitalia unisexualia sive in totidem flores imperfectos sunt conversa. H®c certe in allienti,
masculis Podoeapn valde perspicua est immutalio, in quibus stipes brevissimus (s. filamentum) florum
(s. .antherarum) basis angustata folii immutati, et counectivum productum apex ejus esse cernitur
parenchymate subcutaneo externe ad margines sensim in grana pollinica abeunte. Ita quoque receptaculum
florum femineorum, m.plensquei'orfocajyis obvium, non tumescentid axis rami (s. axis amenti), sed nisi
semper, vulgo mtimd foliorum cum eo coinbinalione ortum, quorum apex s®pe bracteam (di squamulam)
minutam aut marginem angustum bracteiformem exhibet, ex quibus tantummodo superior aut du® inter se
opposit® verticilli extimi singul® ex axillis gemmam carpicam uniovulatam evolvunt, in Podocarpo ita
sitam, ut, si du® gemm® carpic® (s. ovaria) adsunt, stoma ovulorum eorum inversorum axi sit adversum.
Quodsi accuratius exploratur gemma ea carpica Podocarpi, cujus orifleium deorsum special, apparct
folium ejus carpicum ovulum inversum basi laid adnatum plane obvestire, parenchymate utroque latere
cost® dorsoprominentis supra gemm® verticem in cristam obsoletam protract® in urceolum ovoideum
dilatato. IUud autem carpellum urceolatum si plane apertum et explanatum cogitas, a carpello squanueformi,
e. gr. in P tno, reverd haud multum dilferre perspicuum est, H®c breviter exponere alienum non duxi
quomam divers® Coniferarum Sectiones maxime carpellorum fabried nituntur, quod ex conspectu
sequenti mtelhgitur : F
Ord. I. Carpella explanata, squamæformia v. peltate,
uni-pluriovulata.
Sect. 1. Abietineæ. Ovula sub quovis carpello squamoe-
formi bina v. plura rarissime solitaria, eadem supra
basin inserta, pendula s. adnata, inversa.
Sect. 2. Cupressineoe. Ovula ad basin cujusvis carpelli
squamæformis v. peltati solitaria v. plura, erecta.
O rd . I I . Carpella urceolata v. cupul®formia, uni-
ovulata.
Sect. 3. Podocarpece. Ovulum carpello urceolato supra
medium v. sub apice insertum, inclinatum s. inversum.
Sect. 4. Taxinece. Ovulum carpello cupulasformi medio
insertum, erectum.
PINUS LINN.
Pinm Abies et L a r ix Toueeee. - Pinus et Abies Lum. - Pinas, Abies., P ic e a , Cedrus et
L a n x Link.
F lores monoioi. Amenta mascula et feminea solitaria v. congesta. Masc. : Stamina
plurima, nuda, axi undique inserta, imbrieata; filam enta brevissima, in connectivi
squamulam producta; anOusrm loeulis duobus appositis, postice longitudinaliter debilil.
• ■ °
S3 ,