Introductio.
I J
m
uncinala, sulcata, Braunia sriuroidcs, Ta yloria Rudolphiana, Dissodon
Hornschuchii, Tetraplodon urc eo la tu s, Pkyscomitr. acumin
a tum , sphaericum, Fun a ria microstoma, Orthodontium, Bryum
nnbricatum, subrotundum, Sauteri, marginatum, versicolor, Mühlen-
beclm, Funkii, Blindii, obconicum, Mnium spinulosum, Meesia A l-
b e r tm n , Oreas A lartiana, B a rtram ia su b u la ta , Bartramidula,
Neckera Menz-iesii, Anacamptodon, Cylindrothec. Schleicheri, Le skea
ro s tra ta , Heterocladium heteropterum, Thuidium minutulum
Plagiothecium laetum, Roeseanum, neckeroideum, Rhynchostegium
demissum, depressum, Eurhynchium androgynum, p um iltm , sclero-
p u s , velu tmo id es, Brachythec. b ra ch yp o d ium, micropus, camp
e stre , salicinum, laetum, Scleropod. caespitosum, Amblysteg. confervoides,
subenerve, tenuissimum, radicale, Kochii, Limnob. eu g y-
r ium , Hypnum p o lyg am um , R o esei, p a llescens, S a u te r i, fertile,
nemorosum, imponens, callichroum, exannulatum, Kneiffii.
§. 4. De zouae meridionalis vegetatione bryologica.
Musei, prae caeteris plantis umbrae atque humoris n a ti, cum
umbrae atque humoris diminutione meridiem versus tam numero
specierum quam individuorum eadem ratione ra riscu n t, qua árcticas
versus regiones pauciores fiunt, quum calor lumenque solare
minuuntur. Meridionales tamen sunt te rra e , sylvis et aqua gaudentes,
quae \ i x copia minore muscorum ornantur quam loca plantulis
nostris gratissima zonae intermediae atque septentrionalis. Pyre-
naeorum jugum pluvia niveque conspersiim, eorumque radices um-
brosae, Gorsicae atque Sardiniae humidiora, Montis appennini, Dal-
matiae atque Illyriae sylvae opacae convallesque irro ratae flora
bryologica speciosissima superbiunt. Unde haud mirandum species
multas in zona meridionali g ig n i, quas climati magis septentrionali
proprias habueris, et non paucas quae in intermedia et septentrio-
nah zonis aut omnino d e sid e ran tu r, aut solum sporadice ne dicam
e rra tic e , reperiuntur.
Species zonae meridionali propriae: Phascum carniolicum et
rectum, (erratica in zona intermedia meridionali), Weisia reftexa
Fissidens r ivu la r is , serrulatus, g ra n d ifro n s , Trichost. Barbula,
fle x ip e s, fla v o -v ir en s , inflexum, mutabile (rariss. in zona intcrm.)’
stric tum , Leptotrichum tenue, sub u la tum, Barbula chloronotos,
membranifolia (in z. intermed, merid transfuga), cirrhata, squarrosa
(in z, jijterm. ra ra s te r ilis ) , canescens et cuneifolia (etiam
d littora atlant. calidiora z. interm, nec a lib i), Vahliana. marginata
inermis, Ceratodon co rsicu s, N o tarisia p u silla , Grimmia
’lerqe’stiiia, Funaria co n v e xa , Entosthodon c u rv is e tu s, Templetoni
(erraticus’ in Hibernia climate miti g a u d e n te ), Webera Tozeri el
Bri/um D o n iam m (in Angliae calidioribus locis e rra tic a ), Bryum
canariense, torquescens (mundicives sed certe e meridie o rta ),
Bartramia s tr id a , sardoa, Webbii, Philonotula r ig id a , Cryphaea
et Leptodon (g e n e ra merid. hic illic in z. interm, transmigrantia),
Omalia lusitanica, Fabronia pusilla et oclobleph. (vulgatiss. in z.
merid. rariss. in z. intermedia m erid.), E urhynchium strigosum v.
majus, stria tu lum , striatum var. m e ridionale , circinatum, S c le ro -
podiurn iUecebrum (s te rile in zona in te rm e d ia ), ■ Camptothecium
aureum. „ u- ,
Nemini latet Ínsulas britannicas littoraque Galhae atlantica
temperie mitiore g a u d e re , quam caeterae Europae regiones sub
eadem latitudine ja c e n te s , quo fit, ut non solum plantae ordinis
superioris in his te rris v ig e an t, quae regionibus calidioribus pro priae
su n t, sed etiam muscorum meridioiialium coloni, ut Hedwigidium,
Barbula cuneifolia, canescens, squarrosa, Miilleri, Orthodontium
g racile, Webera To z e r i, B ryum torquescens, Donianum,
Daltonia splachnoides, Hookeria la e le -v ir e n s , Cryphaea heteromalla,
Leptodon Sm ith ii, Scleropodium iUecebrum, Eurhynchium
circinatum e. a.
Eamdem ob- c au s am , littora Norvegiae occidentalis fluctus
mexicani undis tepidis rig a ta , iindique hyeme acre minus gelido
circumfusa, quam terra e continentis versus orientem jac en te s, muscis
nonnullis grata su n t, qui nusquam alibi in zona septentrionali
subarctica rep eriu n tu r.
Cap. IV.
Do muscorum distributione geographica secundurri
regionum supra mare altitudinem.
(Vide inappam bryo-geographicam, in qua muscorum nomina praccipuornm ca
altitudine adposita sunt qua quisque prae caeteris viget.)
Regiones vegetabiles secundum altiludinem vegetationis facie
iis propria dete rmin an tu r, faciesque ipsa coeli temperatura atque
soli natura.