H a r tm a n , A n g s t r o m , L in d b l o m , L in d b e r g ; in Scotiae Alp. W il s o n .
In America s ep t., e Gronlandia usque in comit. Massachusetts,
ubi L . L e s q u e r e u x legit, provenit.
Fruct. matur. aestate.
Folia longissime rufo- raro viridi-arislata, falcata, perigonialia in subulam
excedentia, capsula omnino estriata sicca deoperculata urceolata laevis vel irre gulariter
sulcata, peristomii dentes angustiores tenuiores bifidi siccitate borizon-
taliter patuli, sporae dimidio minores laeves plantam hanc specifice a sequente
removent.
2. Dicranum hyperboreum.
Bryum hyperb. G unneu Fl. Norveg.
Plantae paulo robustiores in caespitulos fragiles congestae.
Folia p a tentia, b rev io ra , la tio ra , apice in te g ra , costa tenuiore vix
e x c ed en te , re ti superiore breviore su b q uadrato, basilari medio
rectángulo laterali quadrato. Floris masculi perigonialia latiora
b rev ite r apiculata, antheridia longiora. Capsula in p ed icello,brevi
crasso emersa major solidior aurantio-striata, sicca reg u la rite r sulcata,
re ti longiore crassiore, deoperculata sicca turbinata. Annulus
latior e triplici serie cellularum formalus. Peristomii dentes latiores,
solidiores, superne fissi et haud ra ro cribrosi, inferne integri, sicci
erecto-patentes. Sporae illis praecedentis speciei duplo majores,
granulosae. Bryol. eur. I, Tab. 87.
B r y um hyperboreum G u n n e r Flor. Norveg. No. 1060. O e d e r Flor.
Danica Tab. 8 8 ; icon valde ambigua, imperfecta!
A rc to a hyperborea B r c h . e t . S c h p r . Bryol, eur. 1. c .
Dicranum hyperboreum C. M ü l l e r Synops.
Habit. in rupiuitì siccarum fissuris montis Dovrefjeld Norvegiae
infra Kongsvold ubi O e d e r detexit e t ipse aestate 1844 pulcherrime
legi. Nusquam alias lectum videtur.
Fruct. matur. Julio.
Caracteribus supra expositis certo a praecedente specie differt.
II. D i c r a n a f a lc a t a .
Caulis pluries dichotomus, e basi decumbente ascendens.
Folia falcata. Flores monoici. Capsula cernua curvula, collo
strumoso.
3. Dicrtinum S ta rk ii.
Wbb. e t Mo hr B . T .
Longe lateque caespitans, caespites virides. Folia e basi lan-
ceolata subulata, irreg u lariter falcata. Flos masculus ad pedem
feminei. Capsula oblongo- vel elongato-cylindrica arcuata, obsolete
striata, annulata. Operculum subulirostrum, basi erosum.
Dicranum S ta rk ii caule subramoso, foliis e vaginante basi anguste
subulatis, cu rv atis , homomallis, integerrimis ; sporangio
obovato-cylindraceo, cern u o , strumoso, operculo rostrato,
aeque longo. W. et M. Bot. T. p. 189.
S c hw a e g r . Suppl. T. 46. B r ch . et S c h pr . Bryol. europ. W il so n
Bryol. Brit. D e N o t a r . Syll. H a r tm . Skand. Fl.
Oncophorus S ta r k ii B r id . Bryol. univ.
Habit. ad terram et rupes regionis subalpinae et alpinae praecipue
graniticae haud ra ro ; in Alpibus vulgatissiinum.
Fruct. matur. aestate.
Variai capsula plus minus elongata atque curvata, foliis plus minus falcato-
secundis. Caulis semper fere geniculato-prostratus rep e ritu r, capsulae collum
distincte strumosum.
4. Dicranum falcatum.
H e d w . Sp. Muse.
Dense et densissime caespitosum, caespites atro-virides. Caulis
e basi prostrata a sc en d en s, ten u is, eradiculosus, inferne denii-
datus, fragilis. Folia hamato-falcata, lanceolato-subulata, omnia ad
unum latus dejecta. Capsula in pedicello breviore crassiore purpureo
abbreviata, crassiuscula, tu rg id a , solida, e stria ta, collo brevi vix
strumoso. Operculum magnum acutiroslrum, margine laevi. Annulus
angustissimus. Peristomium majusculum, saturate purpureum.
Bryol. eur. I, Tab. 65.
Dicranum fa lca tum trimco erecto aut reclinato, foliis in unam partem
falcatim incurvis, sporangiis oblique pyriforinibus, operculo
oblique rostrato. H e d w . Sp. Muse. p. 150, T. 32.
W eb. et M o h r B. T. De N o t a r . Syllab. H a r tm . Skand. Fl. Bb.
et S c h p r . Bryol. eur. W i l s o n Bryol. Brit.
Oncophorus fa lca tu s B r id . Bryol. univ.
Habit. ad rupes et terram regionis alpinae et supraalpinae, per
zonam mediam atque septentrionalem: In Helvetiae alpibus praeh
i