IíYi*'>-
. i
■
occidentale Caucasi continuantiir, occidentem ve rsu s usque ad mare
utlanticum, lineaque sub parallelo 46 “ ab ostiis Danubii pe r Terge-
stum, Mediolanum, Valentiam Gallorum ad Garumnae ostium duela
meridiem versus limitatae sunt.
Tertia tandem z o n a , meridionalis mihi dieta, a parallelo 46"
ad mare mediterraneum, et, in plaga orientali, ad Pontum euxinum
se se extendit, ita ut Europae te rra s quas mediterráneas dicunt omnes
amplectatur.
§ 2. De zonae septentrionalis faeie bryologica.
Florae bryologicae facies a meridionali hujus zonae limite ad
septentrionalem vel arcticam pro c ed en s, unacum facie florae pha-
nerogamicae tali modo mutatur, ut facile duas distinguas zonas,
quarum unaquaque vegetationis indólem peculiarem exhibet. Zonae
hae secundariae denominationibus zonae meridionali - septentrionalis
et zonae arctico-septentrionalis designari p o ssu n t, v e l, si ad
muscorum vegetationem respicias, zonae Hypnorum et zonae Polytrichorum.
Omnium muscorum nempe nulli in te rris arcticis tam frequente
r propagantur tamque extensas occupant stationes quam Polytric
h a , quae a paludibus planitiei usque ad nives a eternas Alpium
solum inhospitum, plantis natura minus robusta praeditis funestum,
cohorte longe lateque extensa occupant, coloreque tristi d e se
rtas has regiones minime laetilicant. Sylvae ipsae acerosae,
quae in meridionalibus zonae partibus tam multis variisque muscis,
praeprimis hypnoideis, hospitalitatem gratam offerunt, ab incolis
assuetis d e relic tae , eorumque loco lichenum a u t, ubi loca uliginosa
su n t, Sphagnorum agmine exanimo pallido occupatae re p e riu
n tu r; stygia familia Andraearum cum conterranea Gyrophoraruin
saxa rupesque gente sua nigerrirna obducit. Color muscorum ille
laete viridis, qui in regionibus temperatis sylvas, convalles, montes-
que ipsos editiores exhilarat atque oculos e longinquo delectat,
omnino in te rra arctica d e sid e ra tu r, ubi coelum et te rra communi
tristitia peregrinatorem affligunt. Muscorum stirpes magis delica-
tulae sporadice interque plantas robustiores eas contra coeli rigores
protegentes occultae proveniunt, ita u t vix faciei tristitiam universalem
quadantenus moderare possint. In ter species has plus
minus erráticas numeranda sunt Splachnaceae fere omnes, Dicrana
nonnulla. Weisia crispula, Webera pulchella, cruda, nutans, Bryum
nrcticum pendulum, Catoscopium, Conostomum, Amphidium la p p o -
'cum Barbula ruralis, Desmatodon latifolius, Distichium ca p illa -
”ceum ’Hypnum uncinatum, stramineum, cuspidatum, badtum, sa rm cn -
tosume. a. Omnes quae ad diem in arcticis te rris tam europaeis quam
americanis atque asiaticis observatae sunt species etiam in septen-
trionalibus extraarcticis occurrunt et praeprimis in regionibus alpinis
et supraalpinis, ita ut flora arctica cum flora alpina inferiore
(subalpina), media (alpina) et superiore (siipraalpiina) confluât unarn
eandeinque faciem vegetabilem praebeat.
A terris arcticis ad te rra s septentrionales magis magisque
meridionales p ro c ed en s, regiones in tra s, quarum flora bryologica
sensim speciebus novis adaucta, maximam amoenissimamque varie-
tationem contingit ipsisque regiônibus faciem laetiorein imprimit.
Sylvarum te rra obtegitur lato tegmine versicolori Hypnorum, Hyo-
comiorum, paludes frequentantur Sphagnorum omnibus fere notis
speciebus, Dicranis v a riis, Hypnis longe lateque caespitantibus,
Mniis speciosissimis, Splachnis tam formae elegantia quam coloris
nitore insignibus. Montium latera arboribus destituta rupesque eis
incumbentes muscorum magnam copiara a lu n t, praeprimis cum hu-
midiora s in t. nec nimis abrupta: Grimmiae, Racomitria, Dicrana,
Brya, Hypna locis his delectantur ipsaque specierum varietate bryophilurn
delectant. .
Terrae arcticae vix 160 muscos diversos ferunt, septentrionali-
meridionales contra ultra 4 5 0 , ita ut Y, fere omnium muscorum
europaeorum habeant.
Non pauci rep eriu n tu r musei in regione septentrionali qui in
intermedia et meridionali d e s id e ra n tu r, tales sunt: Rhabdoweisia
schisti, Dicranum fra g ilifo lium, robust., Arctoa h yperborea, A n g stro e -
mia longipes, Barbula brevirostris, Oedipodium Griffith., Splachnum
Wormskjoldii, vasculosum, luteum, rubrum, E n ca lyp ta procera, b re -
vicolla, Glyphomitrium Daviesii, Racomitrium ellipticum, B r y um p u r purascens,
Brownii, rutilans, oeneum, archangelicum, microstegium,
Cinclidium arcticum, Mnium cinclidioides { fr u c lif) , hymenophyllum,
Blyttii, Aulacomnium turgidum, Psilopilum arcticum, Fontinalis dalecarlica,
h yp n o id e s, Dichelyma capillaceum, Neckera oligocarpa,
Daltonia splachnoides, Thedenia suecica, Heterocladium K urrii,
Eurhynchium diversifolium, Brachythecium Thedenii, Myurella a p i-
culata, Amblystegium enerve, Hypnum Blyttii, perichaeiiale, A n draea
alpina, obovata, Hartmani, Blyttii, Thedenii, Sphagnum Lindbergn.