m c 36 ) ^
itietfl non in fingulis (detritæ fuperficiei culpa) obfervetur. Iisdem in locis,
queis cæteros ecbinitas, inveni.
Teftaceis u n iv a lv ib u s quidam Autores adjiciunt B A L A N O S ac T V B V -
LO S V E RM IC V L A R E S . Quoniam veto inconftans eorum eft figura, fi-
cuü Phil. Bonannus ( x ) edo ce t, ideo reliquis univalvibusmagis regularibus,
tanquam anomala quædam, per modum appendicis fubjunguntur. Balanum
quidem \mimmfoJjikm, haétenus in Norico noftro mihi vifum, exhib eoin íh ¿ .
K L F l g . 13. è fæpius laudati Dn. ImHoffii communicatione, affixum lapidi
cruftofo; neque enim unquam per fe fubfiftunt Bæ/zî«/, fed more parafitico
rebus aliis, præfertim conchyiiis , nolentibus volentibus, teftaceam domun-
culam fuam inædificant.
Titbulos autem vermiculares, Tab. K I . Fig. 15, & 16, fat luculentospro-
pofui ; quamvis plura infuper fpecimina, tam crajjiora quam tenuiora, teftis
& lapidibus infidentia, diverümode circumflexa, è montibus Heimburgenfi
& Sultzbergenfi petita, poffideam. A lt, qm Fig. 14. exprimitur, reiius je re
fipbuncului, nifi me omnia fa llu n t, E N T A L I i majoris eft fragmentum, re-
perium in monte Calvariæ Neagorenfi.
C A P F T FUL
D E B IV A L V IB V S T E S T A C E IS FOS-
S'ILIBVS.
Ennumeratis U n iv a lv ib u s teftaceis fo ß lib u s Noricis, progredior nunc ad
recenfenda pariter B IV A L V IA , f iv e quorum teftaceus cortex ordinaire
duabns, faltem contiguis, partibus cornponitur. Idem v e ro , quod ante circa
U tv v a lv ia faélum, & nunc faciam, allaturus nimirum promiicue fpecimina ,
tam e a , in quibus teftæ adhuc præfentes funt, quam in quibus illæ deficiunt,
dummodo refiditi lapides ad modulum & formam deperditarum teftarum, queis
continebantur,fint rite effigiati. Cæterum ne in eorum traélatione ordo conveniens
defiderari q uea t, fpecies æri incifas omnes fequenti ratione dilpo-
nam.
transverfalibus pa'rallelis: « . IV . Bg.i.
T.W. IV .
T E S T A C E A
F O S S I L I A
N O R . B IV .A L V IA
. funt
T eftts inter
ie
[ fignatis ftriis
æqualibus
insequalibus<
'2- 3 - 4- .S- 7 - 8- 9. I I - l i . 13 . 14-
« . V I . i% . 17 .18.19 ,20 .
aut uneis [ p u n S o prodeuntibus : « . IV-'
L % . 1 5 . 1«. 1 7 . 1 8 .19.
r læ v i b u s : T a h .lW , F/f. qo. 0 1 . 2 2 .
n o n ftr ia tisS ru g o lis : « . I V . fig. 23. 24. 25.
t, t X tb .y .F ig . i .
ff tria tls : « . V . Fig. 2. 3. 4. 5-C
I 1 2 .1 3 . 14.
7. 8. 9. IO. I I .
i rugofis ; Tab. V . Fig. 15. is. 17. is . 19.40.21.22. 23.
24. 25. 24. 27. 28- 29. 30.
Primariarn B iv a lv ium differentiam defumere confueverunt oftracographi
ab aqualitate èfi inaqualitate valvarum ; aqu'ales dicendo, quarum una alterius
tam figuræ extern®, quam cavitati internæ refpondet.« Eandem divif
i o n e m « o j m a c c o m m o d a r e licebit, ipfaque porro-cii-
ftinguere in ftriata, & non ftriata. Illorum quídam ftriis transverfalibus pa-
rallelis notantur, quadam e x uno pundo, valvarum fcilicet vertice , deorfum
pro.deuntibus, Prioris generis exempla non pauca fuppeditat Tab- IV . quæ
ftriétim, & quoad fieri poteft, breviifime indicabo. Fig, i . videtur effe Con-
cbites maximu! L i fieri (a ) margine lato, k i ad alteram ejus partem finii ampio
donatas, nifi quod nofter evidentibus magis Scfemichculanhus ftriis transverfim
( x ) 1. c . pa g. 93. ( « ) H i ilo r . an ima l. A n g l. p . 233.
^ C 37 ) ^
verfim iiifigriiatur; quæ v e ro per longitudinem infculptæ Hint line®, faltem
vicia iunt & fifluræ leves obfcurius confpicuæ, ut chalcographus expreffit.
Cæterum teji.£ cenuitas kft minus profunda cavitas , cura reliquis circumftantiis
iat reéte fe habent: Inveni ad pagum ÌVinckelheid. Huic Conchita,
licet non magnitudine, attamen forma ac teneri tate perquam fmiilis eft Tab.
V I . Fig. 19. delineatus, in cujus fuperficie Mizan' tefta co/ores, rubellus albicans
& fubflavus mixtim egregie adhuc comparent, Nollera veto contra-
dicere, fi quis eundem ad TeUinas referret ac T E L L IN IT E M vocatet.
Tab. IV . Fig. 2 Conchites eft v a lv i s ab invicem ample didudis, ex al-
tera cardinis parte dijfufiioribus, altera introrfum quafi retrañis & incurvatis.
Vïætes ftrias transverfales, etiam nonnullas in poftica præfèrtim parte, re-
fta per longitudinem duftas obtinuiqfed valde exiles. Quo ipfum referam,
hæreo, msloque aliis relinquere divinandumnomen ; reperi vero eodem, quo
priorem loco.
Fig. 3. duplici confpectu, in -& externo, fiftit mytilum vulgarem ma-
rinum, cujus minora fpecimina Fig. 4. repræfentat, fingula transverfalibus di-
ftinCta an dicara rugis ? fed prius arrider. Frequenter occurrit hic M Y -
T 1L ÍT E S in arvis Akdorflinismeridionalibus, inter cornua Ammonis maffæ
lapideæmclufus; nondum tamen offendi bijugem, feu cohærentibus valvis.
Cognatum M Y .IILITI facio , qui Tab. V I . Fig. 20. proponitur, in monte fii-
pra pagum kieden deprehenfus.
Tab. IV . Fig.$. & (). idem eft, diyerfoduntaxat in fitu, fpecimen my tuli
(ut opinor} minons fiuv iatilis : Hujus teftulæ nonnunquam intus refertæ
iunt galena, feu materia ex atro fplendente metallica. In rivo quodam vicino
reperitur.
Sed vuigari mufculo fiu v ia tili (der gemeinenFarben- oder Æabler-Æu-
febei) ut ovum ovo fnnilis eft Fig. n . depiélus conchites, qui proinde jure
fuo audiet M V S C V L IT E S vulgaris : Hunc bijugem quoque femper inveni
circa ÌVinckelheid, rarius in Heimburg. Affines quodammodo mufculiti arbitror
Tab. V I . Fig. 17. & 18. exhibiros Conchitas, injolito plane modo ftria-
tos : Patet equidem diverfos eile, fed quia fragmenta lakem funt, exaélius de
iisdem judicium ferre nequeo.
TabH V. D J . 7 .8 .9 . funt Conchita e x ile s , fpecie v ix differentes, nifi
quodukimus compreffior fit ac tenerius ftriatus: Ambitu gaudent ferrato, &
pertinere ad T E L L IN l lA S videntur; ex eodem rivo, quo ante diéli mytili-
ta minores.
Fig. 10. fo lita n a eft teftula, aut potius apographum ejus in limofb- ferrugineo
lapide Altdorffinæ lutifodinæ : E x utraque verticis parte æqualiter
diffunditur, transverfalibus aliquot ftriis, & una præfertim majori exaratum ;
Quo autem nomine debeat infigniri, jam non lubet decernete.
Fig. 12. & 13. puto meftitiffe S O L E N IT E M ; ica enim cenfui nuncu-
pandum lapidem, forma oblonga & ftriarum obliquo traélu teftam Solenis
pifcis (quem Itali & alii oftrearum loco habent in deliciis) reproefentantem,in
duplici fpecimine, reperto ad pagum ÌVinckelheid.
Fig. 14. exprimir iníidentem lapidi teftulam exiguam, v e l ad mytulos v e l
magis ad PH O L AD E S fpeélantem; de monte Riedenfi, verfus Eifsmannsberg.
Qui autem e x uno pun do, nempe valva rum v e r t ic e , reda prodeuntibus
gaudent ftriis Conchita regulares, hoc loco memorandi, uno verbo &
Mart. Lifteri vocabulo , fune P E C T V N C V L I T Æ , quorum paradigmata
quædam in Tab. IV . conúnentnt. Fig. 15. defignare debet petiunculitem
aliquem ex majufculis noftratibus, qui nunc accurate fculptus e f t , laudatum
otdinem ftriarum oftendens. E x hujusmodi alias conchitis innumerabilibus,
parvis & minimis, elegantiffraie ítriacis, prægrandia lapidum frufta fere penil
i tus
K l i
.í ii
Mí?
w r
wI;/n I ’ M
k 1 1
I 4
mJ
É ¡
■í;