tetragoni pulverulento -cani. Pedicelli lineam longi. B ractëae et bracteolae ad divisiones pani-
culae oppositae, oblongae, acutae, membranaceae, extus canae, flores arete amplectantes, deciduae.
Caltx campanulatus, quinquefidus (interdum 4 — 6-fidus), limbo longius quam in praecedentibus
persistente, laciniis oblongis, in angulis laciniarum ita intumidus, ut squamulas minimas dissimu-
let extus pilis minimis stellatis peltato-sessilibus vel interdum stipitatis dense canus, floridus quatuor
fructifer octo lineas longuS. . Petala oblique obovato - oblonga (obscure dolabriformia), te-
nuissime ciliata pilis stellatis, nervis quinque a basi sursum dilatatis percursa, lilacino - violacea,
unguem longa. Stamina decern (secundum floris divisiones raro octo vel duodecim), disparia. Ea ,
quae laciniis calycis opponuntur nonnihil longiora et robustiora, caeterum omnia aequalia. F ila-
menta subulata, uninervia, glabra, in alabastro recta ad fundum calycis usque deflexa ,• ita ut
longiora fere ovarii basin attingant, a flexione geniculata, in parte suprema plana. Antherae in-
cumbentes, quam filamenta longiores: filamentorum bilinearium très, tfilinearium quatuor lineas
aequantes, graciles, depresso- teretes, sursum attenuatae, poro obliquo solitario apertae, basi in
connecticulum locellis duplo angustius attenuatae , quod dividitur in crura duo divergentia, in alabastro
peripheriam calycis spectantia ideoque in filamentis quasi equitantia. Color filamentorum
roseo-violaceus ; antherarum majorum violascens, praesertim dorso ; minorum, connecticuli et
ejus cr'urium albus. Ovarium ad basin usque liberum, ovatum, sulcis decern longitudinalibus per-
cursum, apice pro styli insertione umbonatum atque coronatum squamulis quinque minimis ere-
ctis, quae sub lente composita pilis stipitatis stellatis muniuntur, ad tertiam altitudinis partem usque
similibus pilis canum,' deorsum glabrum. Ovula plurima, ovata, hilo subbasilari elliptico, micropyle
subterminali in mammillam producta, serie cellularum peripli erica majore. P lacentae quinque in
angulis dissepimenti centralibus affixae, ibique tenues, membranaceae, sursum incrassatae atque seriebus
quatuor ad sex ovulorum imbricatorum dense obsessae. Stylus teres, purpurascens, quam stamina
crassior, glaber, arcuato-adscendens, stigmate indistincto. Capsula‘sicca, oblonga, versus basin
attenuata, ad medium usque calyci adnata eoque tota tecta, in superiore parte libera, helvola,
papyracea, apice constricta et pubens. Dissepimenta tenuia, membranacea. S emina curvato-pyri-
formia, punctata, fusca, minima.
Crescil in campis sicciusculis valh's jlixoix Paraiba prope Lorena, in Prov. S . Pauli*
Florebat Decembri.
Explic. Tab. CCXLIV. i. Calyx apertus, cum genitalibus. 2. Petalum. 3. Pars e dorso petal! aucta.
4. Pars staminis, in aestivatione. 5. Apex staminis minoris. 6. Apex staminis majoris. 7. Pollen. 8. Calyx
cum staminibus in aestivatione. 9. Idem apertus. 10. Pistil! um. 11 . Pars placentae, curb ovulis. 12. Sectio
horizon tabs ovarii. 13. Apex ovarii, derasis ex parte pilis, ut squamulae coronantes conspiciantur. 14. Capsula
discissa, duplo aucta. 15. Semen. 16. Pilus folii stellatus. 17. Pilus calycis stellatus. Omnia varia
magnitudinè aucta.
ADNOTATIO. Nostra quidem sententia, Lasiandrae genus cum Osbeckia Linnaeana (,Os-
beckiaria D. C.) tot tantisqufe notis convenit, u t, qui utrumque pro eodem sumserit, haud ita
multum erraret; nec partium numerus enim nec appendicum (quae meri systematis epidermici
processus née folia mutata sunt) praesentia aut absentia characteres certos suppeditant. Quod si
quis L . MaximiUanam ob setas quinque calyci interjectas Osbeckiae adnumeraret, a Botanicis
improbaretur. Sed nos Lasiandrae nomen retinuimus, sperantes fo re , ut Osbeckiariae D . C.,
quae omnes in India orientali proveniunt, in posterum et alio, praeter appendices per totum ca-
lycem sparsas atque lacinias calycis deciduas, charactere ab affinibus distingui possint.