
non adii , quali prò me altero patior. Et 'alioquin
meus,pudor,'mea exiilimatio, mea dignitas in difcri-
2 men adducitur. Ego Sexto latum clauum a Caefare
noftro, ego Quaefluram iinpetraui, meo fuffragio per-
venit ad ius Tribunatus petendi, quem nifi obtinet in
3 Sfenatu, vereor, ne aecepiife Çaefarem videar. Proinner.
De Erucio v. ad I Ep. I. fìftere debet vox legentis,
Petitionem faepe abfolute di- iicut mòx in ego et meo.
£tam effe, non addito mune- 2. Latus clauus concedebat
ris nomine, obferuàt Corte, ius f,emendi Senatum. Au-
Et moleilus hic fuiiìet duplex guftus Senatorum liberis, quo
Genitiuus tribunatus Sexti. — maturius reipublicae adfue-
adire, fubire, fufcipere, vt fcerent, vna cùm virili toga
adire inuidiam, dédecus etc. latum clauum fumere permi-
Bene autem verbis quam — lit. Sueton. Aug. 38* Quin
patior magnitudinem curae adeo fplendidiorum equitum
fuae notât. Moleftiam eius ex- liberis id honoris contigit. Ne-
primit patior, quod di£tum, que tamen hoc ius omnibus
vtap. Phaedr. I l i Fab. 7 , l i . promifcuum erat, fed peti de-
nunc patior niuesì vbiv. Hoog- bebat a Principe, v. Cafaub.
iirat. Ego alter, et ap. Gràe- ad Sueton. d. 1. De fuffragio
eos ¿'hkes xvtòs, periphrafis v. ad II Ep. I, 8- Tribunatus
amici dulciffimi, amore tener- peti illis temporibus poft
rimo nobiscum coniunftiffimi, Qtiaefiuram folebat, eumque
quam illuftrarunt Celiar. Cor- fequebatur Praetra. I Ep. 14,
te et Gefner aliis locis, vt 7. VII Ep. 16. V i l i Ep. 24,
Cic. Fam. I I , 15. V I I , 5. 8* lus, poteilas, Trib.peten-
Vide, quam mibi perfuaferim, di a Caefare impetrati debe-
te effe me alterum. Similiafunt bat Vel ab omnibus, vel ab
illa Horat. I. od. 3 , 8» uni- üs faltem, qui legitimam ae-
mae dimidium meae, et II od. tatem nondum haberent. Ob-
5» purs animae meae. tinebatur autem in Senatu, ad
quem translatum erat ius ma-
Pudor i. q. exiftimatio, vt giftratus creandi. I li Ep. 20.
II Ep. 4 , 2. vbi cum fama Quo fa ciò comitia tantum di-
coniungitur. d ig n ita s condi- cis cauffa habebantur, vt in
rio eius, qui fide dignus ha- iis noui magiftratus, vel a
-betur in cqmmendandis ami- Caefare creati, vel a Senatu
cis. Non igitur magnopere lecli, ritu follemni munus
différant liaec tria ; fed ad- fufciperent. ne decepijfé C. vi-
feclus rurfus cumuìauit verba, dear. „commendando homine,
cui etiam debetur repetitio „quem Senatus indignutn ho-
prouominis meus, in qup in- „noribüs iudicet“ Gefn.
4 e adnitenduip eil rnihi , vt talem eum iudicent omnes,
qualem elfe Princeps mihi credidit.. Quae caufla fî ftu-
diüm meum non incitaret, adiutum tamen cuperem
iuiienem probiilimum, grauiifimum, eruditiilîmum,
omni denique laude digniilîmum, et quidem cum tota
domo. Nam pater eius Erucius Clarus, vir fan&us, 4
antiquus, difertus, atque in agendis cauilis exercitatus,
quas fumma fide, pari conflantia, nec verecundia minore
défendit. Habet auunculum C. Septicium, quo
nihil verius, nihil fimpiicius, nihil candidius, nihil
fîdelius noui, O-mnes me certaiim, et tamen aequa- 5
4. Etiam patris et auunculi tat. IV Ep. 7 , 4 . IV Ep. 9,
virtutes graue in ‘hac re mo- g. 14. V Ep. 20, 5. Sed Eru-
mentum afferebant. Erucium cius, mediocritatem feftans,
Clarum Catan. eundem putat, pari erat verecundia. De cott-
qui a Gellio N. A. VI, 6. prae- Jlantia ilia v. et III Ep. 9, 23.
feclus vrbi vr. et quem Gel- C. Septicius ille ipfe, quo
lius adolefcens cum Sulpicio flagitante Nofter epiftolas fuas
Apollinari difputantem audi- collegit et publicauit. I. Ep. I.
verat. Ibi Gronov. lapidem quo nihil verius etc. Quatuor
commémorât, in quo Sextus verbis, quae eodem redeunt,
Erucius Clarus et Cn. Claud, defcribitur animus ab omni
Seuerus confules appellantur. dolo, ab omni fîmulatione et
antiquus. Ab initio dicebant, diffimulatione alienus, et in
homo antiqua virtute et fide, hac qüoque cumulatione ver-.
Terent. Ad. III, 3, 88- auta»- borum animus commotus
tiquo more et ingenio. Idem agnofcitur. Similiter Paneg.
Hec, V , 4 , 20. Sed poftea §4) 1« de Traiani forore, . Vt
breuius, homo\ antiquus. Cf. in ilia tua /implicitas, tua ve-
ad Paneg. 95, I. fides patro- ritas, tuus candor agnofcitur !
norum ,opp. praeuaricationi. De fimplicitate v. àd Paneg.
Cf. III Ep. 9, 26. conflantia, 4, 6. de veritate, quae non
fortitudo animi, quae nec modo ad di£ta, fed et ad fa-
metu frangitur, nec» clamori- fia refertur, ad 54, 5. et Corte
bus terreîur, nec audientium ad h..l, et ad III Ep. II, 6,
aufloritate tardatur, quam ean- 5. omnibus in vno re ferre
dem conftantiam etiam Quin- etc. Hoo grauiffimum effe
ail. XII, 5 , lit..2. a patrono Plinio debebat, cui vinci in
cauffarum poilulat. Ea vero amore turpiflimum videbatmv
facile in impudentiam dege- IV Ep. 1, 5. De ftationibus v.
nerat, quam Nofter paiîim 110- ad I Ep. 13 , 2, Sed de di