
tio. Scio nonnullis ita videri, fed ego (forfitan fallor)
periuafum habeo, poife fieri, vt fit adio bona, quae
non fit bona oratio : non poife non bonam adioneni
effe, quae fit bona oratio. Eft enim oratio adiouis
loexemplarr et quafi Ideo in optima quaque
pius ■ 60 tempore effe agita- „ plicis et non praeparatae ora•
tam, multisque placuiffe, aliam „ tionis, in qua illud praeter.
dicendi effe rationera, aliam ,,ea, eodem monente Fabio,
-fcribendi, videmus etiam e „confequitur, ne ipfe quoque
Quindil. XII, io , 51 feqq. „ftudiofus iignorum atque ta-
qui ipfe ita iudicat, iìbi vnwn ,.bularum videatur, quem mor-
atque idem videri bene dicere ac . „bum Verri obiicit. Igitur
bene fcribere, tieque aliud ejfe „non nominar ftatim artificem
orationem ficript am ì quam ino- „fignorum quodprouumentum
orationis habitué, „niffimum illi fuerat, certe
Verum ego non affequor, quid „fcribenti: fed fìmulat libi ex-
illa obiedio hic iìbivelit. Pii- „cidiffe, repoiiendum demura
nius vrget hoc, copiam effe „ab adftantium aliquo. Mi-
pòtiorem breuitate. Aduerfa- „rificus eft huius loci lepor,
rius obiicit, aliud effeadionem „quem iuuat prius illud quem?
bonam,aliud orationem bonam. „quod h.l. exeiderat, manen-
Plinius refpondet, abfolutif- ~,te tamen in quibusdam la-
; fimam actionem effe, quae ma- 3jcuna : quo minus dubitaui-
xime orationis fimilitudinem ,,mus ex Fabio, ipfoque, vt iam
expreflerit. Atqui ipfe paul- eft, Tullio illud reponere“
lo ante dèderat, multas mul- Gefner. vt adio fit abf. Haec
torum illuftrium oratorum ora- non bene cónuenire videntur
tiones effe breues. Igitur om- fupp. pojfe fieri, vt fit actio boni
hac dìfputatione, quantum na, quae non fit botta oratio,
ego intelligo, nihil efficitur. Poffunt tamen ita inter, fe
exemplar, quaecunque res, ad componi : etfi interdum fieri
cuius imitationem aliquid fit. poteft, vt fit — — tamen
Sed et exemplar pri- plerumque adio abfolutiflima
migenitum, (Originai) ad quod eft etc.
fiunt <KvTÌy^x(px aut x~óy%K(p<x> luftum, quod tale eft, quale
alia exempla f. copiae. effe debet, ergo i. q. debitum.
io. Ideo fcil. vt oratio fimi- Gefnerus in tel. tempus domi
iis fit adioni. in Verrem. „Ver- otiofe commentane!! et feri-
„ba, quae laudar Secundusex bendi orationem , breuém ni-
vVeuiv IV, 3. etiam Quindil. mis diem conftitutam a iudi-
„X I , 2 , 61. placuere, cum ce, vt neceffario fit ex tem-
„exemplum adferre vult firn-, pore agendum. - Id vero non
mille figuras extemporales inuenimus; in his étìam,
quas tantum editas feimus, vt in Verrem, artificem
quem? quemnam? reffie admones. Polycletum effe dice*
bant. Sequitur ergo, vt adio fit abfolutiffima, quae
maxime orationis fimilitudinem exprelferit, fi moda
iufiùm et debitum tempus accipiat: quod fi negetur,
nulla orationis, maxima iudicis culpa eft. Adfunt huici x
opinioni meae legesg quae longiifima tempora largiun-
tur, nec breuitatem dicentibus, fed copiam, hoc efi,
diligentilm, fuadent 5 qùam praefiare, nifi in angu-
ftiffìmis cauftìs, non potefi breuitas. Adiicjam, quodi2
me docuit vfus, magifier egregius; frequenter egi, fre*
patitur confilium Plinii, qui dit oratorie % indudus et vi
hic id vnum agit, vt adionem opp. et audoritate Mff. Me-
comparet cum oratione fcripta, die. Helmft. et Voff. a prima
Cogitandum potius eft tem- rqanu, et Ed. Gryphii. Eutn
pus ad agendum datum. Pri- fequitur ed. Bipont. . A t , vt
fcis temporibus longiflxma tem- Ernefti rede vidit, actio hic
pora dicentibus in foro con- non confideratur, quatenus ab
cedebantur, vt lìngula crimi- oratore pendet, fed quatenus
num capita diligente!- excu- ab oratione, Opp. iudicis in-
terentur. v. Dial, de Cor. Eloq. ducere iam olim nonnullos po-
19...E t quia facilius em ac- tuit, vt oratorie legendum cen-
cufare, quam accufationem ferent.
refellerej propterea reus lon- 11. angujlaè, qitaenonprae-
gius . tempus accipiebat. Cn. bent multam dicendi mate-
Pompeius autem tert. Cos. ríatrí. IF Ep. 14 , I. vrr. par-
tulit, vt ternae tantum horae vae et exiles.
ad dicendum darentur. Cic. 12. Haec et feqq. f.13 . be-
Brut. 94. Plinii aetate e lege ne afferuntur in hac cauflaj
accufator fex boras, reus no* animi enim humani egregiam
vem accipiebat. ® Ep. 9, 9. libi notitiam Nofter parauerat.
Saepe vero vel longius vel bre* cotfilium, indices, qui aderant
vius tempus et petebatur et praeiìdi ìudicii vel public! vel
dabatur. VI Ep. 3, 5. Plura priuati. Corte notat eusdem
diximus ad II Ep. 11, 14. didos effe confinarios ^ Sue-
Plinius ergo hic idem fere di- ton. Tib. 33* ferioribui
cit, quod Quindil. XII, IO, temporibus adfijjbres, trahuntir
55« quem locum f. 6. adferip* efficiunt. : Sumtùtii eft a ma*
fimus. Pro orationis Gefne* china, quae trahit onera i quae
tus, improbante Erneftio, de- fimilitudo h. l.fe fponte ©ffert