a -Audiui cauflas agentem acriter et a rd en te r, nec minus
polite et ornate, ime meditata ime fubita proferret. Ad-
iu n t aptâe crebraeque fententia e, grauis et decora con-
{Iruâào* fonantia verba et antiqua. Omnia liaec mire
placent, cum impetu quodam et fiumine praeuehuntur :
2. acriter nune non eft viui-, tia vfus effet. Dial, de Cor.
dè, vt I Ep. 2, 5. fed vehe- Eloq. 20. Sed hoc ipfum ftu-
menter. Cic. Attic. I Ep, 16. dium impellere ohm, nifi li*
mit. acriter et. vebetnenter proe- braiium, tameii virum do£lum,
îiatus in iudiciò. Or. 28. vehe- potuit, vt aptae iii fuo exem-
mens orator vr. acer, ardens. pio mutaret in acutae.
Vbi autem contentione opus conftructio eâdem quae cotn-
fton erat, Pompeius oradoneni pofitio, cuius funt ordo, con-
ornare (Fcil. ampullis iliis I Ep. iun£lio, numerus. grauis opp.
2j 4.) et polire lima folebat. effeminqtae et enerui, quam
Cic. Brut. 30. enucleate qui- vitupérât Quin£lil. IX, 4, 142.
dem et polite^ nequaquam autem Senec. Ep. 46. compofitio virivi
et copia. Au£h Dial. de Cor. Us et fancta.— - decora, rebus
Eloq. 18- Graccho politior et accommodata. Cic. Or. I ,,32.
crnatior Crajfus. —-ftue fubita. loquamur ad rerum dignitatem
, Ergo Pompeius parauerat iibi apte et qüafi deco're. Quinâil.'
illam facultatem, ad quam d. 1 i decorem compofttiónis in
exerçitatione peruënire Orato- eo ponit, vt apta et idonea
rem vult Cic. Or. I, 33- verbà adhibeantur. fonantia
etiamfi fubito dicat, tamen illa, abfoiute drr. quae bene fonant.
. quae dicahtur, fimilia fcripto- Cic. I l l Or. 7. fonitnm tribuit
rum ejjfe videanturd -: 1 Aefehini. antiqua, eo fenfu po-
Crebras fententias amabat irta, eaque fyn taxi iuncla, qua
ülud feculum. Quinâil. VIII, aureæ aetatis fcriptores vte*
5,2. Quae lumina (nempe fen- bantur. Sic antiquus fermo dp.
tendue) minus crebra apud an- Quinclil. IX, 3, 1. vbi diferte
• tiquos, no f r i s temporibus modo dici t, Ciceronis aetatemintel-
carent, et f. 7. praecipit, ne ligi, et queritur fuae aetatis
fententiae crebra? fint, cuius fermonem adeo defeçiffe ab
rei cauffas in feqq. exponif. ilio antiquo, it* paeiie iam
Pro aptae Mf. Arnz. et Ed. quidquid loquantur homines,
Gryphii acutae.■ Sane acutus- figura fit. De eloquentia anti-
fententias mirum in modum qua v. ad I Ep. 5, 11. Eius
.captabat idem illud feculum, aemulum mox Pompeium
adeo vt iuiienes faepe'in colo- dirit.
nias et proùinci(as feriberent, ’ Cum impetu etc. cum inter
fi orator, quern fe&arentur, ar- audièndum celeri curfu verba
guta quadam et breui fenten- praeteruolant aures. Verboplacent,
il retradlentur .Senties quod ego, cum oratio-
nes eius in manus fumferis ; quas facile cuilibet vete-
rum , quorum ell aemulus, comparabis. Idem tamen
rum autem celeritatem et con- card. Voff. Lindenbr. Helm ft.
tinuum curfum non male affi- dedi idem, qui in or. eft ; quae
milauit flumini cum impetu de- enim fequuntur, ea vix de vi
currenti. Praeiuit Quinclil. IX, fcriptoris praedicari poffunt.
4, 6l. aures duclae velut prono prejftor, circumfcriptior, addu-
decurrentis oratiònis f umine, ctior. Gefnerus, vt ex Indice
turn in agi s indicant, cum tile apparet, his tribus vnam brq-
impetus ftetit. X, I, 19* Lectio \itatis notionem fubiecit. Nec
libera eft, nec actionis impetu negauerim, lìngula verba in
transcnrrit. id animili, fulmine, hunc fenfum explicari poffe.
quod Catan, placebat. At cum Malim tamen hie defcribi
fulmine reclius vis orationís, fcriptorem minus ornatum,
quam celeritas pronuntiationis, breuiorem et feueriorem.
comparatiir. f t retractentiir, fi Cauffae fic intèrpretandi furit
legèndo repetantur, et inter háe. I. Premere euum refecare
legendum lìngula examinen- fignificat, eftque verb, vinito-
tur. Senec. Ep. 46. De'libro rum et hortulánorumi V Ep.
tuo plura fcribam, cum illum 6, 17- Scriptor refecat vel fu-
retra&auer'o. peruacanea, eum breuitati ftù-
4. Quoniam Pompeius edam det, vel ambidofa 'ornamenta,
orationibus mirifice fatisfacie- curo vnam perfpicuitatem fpe-
ba¿, prdpterea magis dicium £lat. Hinc prejjks mox eft breed:
pro magisetiam. Olimedeb. vis (Cic. Brut. 55. libi opp.
tibi magis. Sed tibi neutra préjfus -'et amplus, Quinctil. 8,
Aid. agnofeit, nec veteres Ba- 3, 40. prejfe et abundantèr)
fil. Celiar, vncis inclufìt. luce, mox tenuis, /minus qrnatus.
perfpicuitate. fplendor, nitor VII Ep. 9, 8. prejfus fermo
Jlle elocudonis et ornatus, pur usque ex epfffiolis petitur.
edam poeticus fubinde, ' hifto- VII Ep. 12, 4. prejfus quid-
ricis co 11 cefi us. Quincìii. X, I, dam et exilius, cui opp. fonant
i . fqq. fublimitatem puto in- tius et elatius. Eodem fénfu
telligi dignitatem aut grauita- et Quinclil. h. v. fumfifle puto,
tem, die Wurde. Quin&il. X, cum X, I, 102. Nonianum.
Í, 102. hiftoriae auctoritatem minus preftum effe air, quam,
vòcat. nani, autem. condones, hiftoriae aucloritas poftulet.
orationes, quae apud hiftoricos Hinc et fluit tertia nodo, qua
in concione vel militum, vel de demiflo vfurpatur, vt I Ep*
pdjpuli hàbentur. Pro eadem, 8, 5* -■ Circwnfcribere pr.
quae in oratioñibus, vis eft cum lineam ducere circa aliquid.
Cordo ec Bipont. exMff. Rie- Quinclil, X, 2, 7. Non cftet