7 Ac fi cut veremur, ne quibusdam pars aliqua fecundum
fu am cuiusque naturam non probetur: ita videmur polfe
'confidere, vt vniuerfitatem omnibus varietas ipfa com-
8 mendet. Nam et in ratione conuiuiorum, quamüis a
plerisque cibis finguli temperemus, totam tarnen coe-
nam laudare onmes folemus: nec ea, quae ftomachus,
nofter recufat, adimunt gratiam illis, a quibus capitur.
9Atque haec ego fic accipi volo, non tamquam adfecu-
tum me eile credam, fed tamquam adiequi laboraue-
rim. Fortalle non fruì Ira, fi modo tu curami tuam
admoùeris, interim iftis, inox iis, quae fequuntur.
loD ice s, te non polle fatis diligenterid facere, nifi prius
totam adionein cognoueris. Fateor: in praefentia tarnen
et ifia tibi familiora fient, et quaedam ex his talia
Herunt, vt per partes emendari poifint. Etenim fi
vt ita dixerim. exorare debe- „plura eiTent, in quibus Pii-
bunt exquiiìtius et iucundius, ,,nii aetas paullatim a fupe-
quam fi dixiftet : huius trilli- „rioris feculi cura receifif. Et
tiae-fatisfacient reliquae par- „videtur conftru£tio verbi ve-
tes,' Vt illa condonet-fcripto- „reor, quae praeceflit, traxif-
ri. dicendi fpecies, genera di- ,,fe lìmilem, ad corrotundan-
cendi , v. c. fubtile ,' graue, „dam periodimi “ Gefner.
floridum, copiofum etc. v. g. Haec' fimilitudo magis
Quin&il. XII, io, IO. tenera, commendare videtur multitu-
obleaare, quamquam inter- dinem et varietatem argumeh-
dum amplius aliquid., aut torum, quibus rei propofitae
maiorem obleftationis gradum veritas probatur, de qua I Ep.
lignificar. V. III Ep. 6, 3* 20, 12 f. ratio iilferuit peri-
7. Equidem vereor, ne phrafi. a quibus. Corte dedit
oratio, in qua oratoi, velcon- quibus, quia omnes eius MIT.
tra argumenti rationem , am- praeter Arnz. ita habent,
bitiofa varietale omnium lectorum
fauorem captat, om- 9* udmouere curam, vt ad-
n e s , qui fenfum recti habent, m^uere preces, de quo Burm.
offendat. confidere vt; „Ra- Phaedr. I lab. 19, 6. ifiis,
„riffimum loquendi genus, et cum hteris ex-
„in bona aetate plane, puto, blblu*
„inauditum: quod libenterhic I I , Non erat, cur haec
„etiam tribuerem femibarba- pluribus exponeret critico do-
„ro librario, qui verbum/òre £tiffimo, qui talia per fe in-
„vel futurum omiferit, nifi telligebat. elegans, ad prae.
auulfum fìatuae. caput aut membrum aliquod infpiceres,
non tu quidem ex ilio pofles congruentiam aequalita-
temquè deprehendere, poffes tdmen iudicare, an id
ipfum fatis eiegans eifet. Nec alia ex cauifa principiai
librorum circumferuntur, quam quia exifiimatur pars
aliqua etiam fine caeteris effe perfecta. Longius mei
prouexit dulcedo quaedam tecum loquendi : fed jam
finem faciam, ne modum,' quem etiam orationi adhi«
bendum puto, in epiftola excedam. Vale.
VI. C. PLINIVS AVITO SVO S,
ARGVMENTVM.
'lunius Auitus iuuenis Plinio formatore morum et quafi
ìnagiftro vtebatur, adeoque crebro eum aut de officiis vitae,
aut de itudiis literarum confulebat. V i l i Ep. 23. Vt igi-
tur Horatium puerum pater formabat exemplis vitiorum quae-
que notando, fic in hac epiitola Nolter Auitum hominis
cuiusdam exemplo a focietqte luxuriae et fordium abjierrere
conatur. Atque huic conlìlio fatis accommodata eft omnis
epiftola. Primum , iudicio fuo praemiflo , turpe illud exem-
pltm narrat ; turn ei commode, nec fine v i, opponit fuam
viuendi rationem cauftis pr.obabilibus, praeceptis etiam, fuf-
fultam ; denique ad monendum conuertitur. Talibus narra-
tionibus et monitis magnam addit vim ingenua quaedam
indignatio et animus iis offenfus, quae ab honeftate abhorrent.
Eum vero per omnem hanc epiftolam fe prodentem
videbis.
Longurn efi altius repetere, nec refert, quem-
admodum accident, vt homo minime familiaris coecepta
artis fenfumque pulchri VI. lunius Auitus frater
et recti faftum. forfan fuit lulii Auiti, cuius
12. principia librorum. ,,Ta- mortem luget V Ep. 9.
„le eft illud, quod incipit Or- 1. Diferte monet, non
„beni Romanum apud Petro- fuifle hominem illum fordi-
„nium. Tale eft principium dum , de quo iam narraturus
„carminis , quod fabellarum e ft, ex fuis familiari bus ; ne-
„fuarum IV, 6 Phaedrus in- que tamen eum nomin^t, quia
„texuit, iam Scheffero hic vitia infeétabatdr, non homi-
„laudatum“ Gefner. nes. homo minime f am, ego mi